Βαριά απώλεια για την Χαρούλα Αλεξίου, καθώς πέθανε ο αδελφός της, γνωστός τραγουδιστής, Γιώργος Σαρρής, από ανακοπή στον ύπνο του τα ξημερώματα.
Ο Γιώργος Σαρρής ήταν 69 ετών. Είχε γεννηθεί στη Θήβα και τραγούδησε μια από τις μεγαλύτερες λαικές επιτυχίες, τις «Νταλίκες» των Χρήστου Νικολόπουλου & Μανώλη Ρασούλη. Ανέβηκε για πρώτη φορά στο πάλκο το 1973.
Προσωπικοί δίσκοι:
1982 «Οι νταλίκες». Σε μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου και σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου, του Μανώλη Ρασούλη, του Λευτέρη Χαψιάδη, αλλά σε ποίηση του Νίκου Λαπαθιώτη. Σε δύο τραγούδια – επιτυχίες(«Καλύτερα παράφωνος» και «Με ιπτάμενο δίσκο») συμμετέχει η Χάρις Αλεξίου. Το ομότιτλο τραγούδι που έγινε πολύ μεγάλο σουξέ και το σήμα κατατεθέν του Σαρρή, προέρχεται από τον δίσκο των Νικολόπουλου – Ρασούλη «Παίξε Χρήστο επειγόντως» (1982) και λόγω της τεράστιας επιτυχίας του «βάφτισε» και τον πρώτο αυτόν προσωπικό δίσκο του Γιώργου Σαρρή.
1985 «Η αγάπη είναι το θέμα». Σε μουσική του Τάκη Σούκα και σε στίχους των μόνιμων συνεργατών – στιχουργών του συνθέτη: Βασίλη Παπαδόπουλου, Νίκου Λουκά και Γιώργου Βρούβα. Σε δύο τραγούδια, το ένα μεγάλη επιτυχία(«Μια ζωή μέσα στους δρόμους»), συμμετέχει η Χάρις Αλεξίου, ενώ μαζί λένε και το εξίσου σουξέ, «Όλα για μένα είσαι εσύ».
1987 «Και μόνο που με κοιτάς λιώνω». Ο δίσκος του με τον Τάκη Μουσαφίρη, όπου έγινε μεγάλη επιτυχία το ομότιτλο τραγούδι.
1990 «Τρελός από αγάπη». Σε μουσική του Σπύρου Παπαβασιλείου και σε στίχους του Βασίλη Παπαδόπουλου.
1992 «Όλα παίζονται απόψε», σε μουσική του Τάκη Σούκα.
1993 «Για θυμήσου», σε μουσική και στίχους διαφόρων.
1997 «Φταίνε οι άπονοι καιροί». Ο τελευταίος προσωπικός δίσκος του Γιώργου Σαρρή. Τον έχει επιμεληθεί ο Κώστας Χατζηδουλής, ο οποίος συγκέντρωσε τα μόλις 8 κομμάτια του δίσκου, σε μουσική, όμως, του Μιχάλη Γενίτσαρη, του Χρήστου Νικολόπουλου, του Θάνου Μικρούτσικου, της Χαρούλας Αλεξίου και του Νίκου Καρανικόλα και σε στίχους του Κώστα Βίρβου, του Μιχάλη Γενίτσαρη, της Βούλας Γκίκα, της Λίνας Νικολακοπούλου και της Χαρούλας Αλεξίου. Σε τρία τραγούδια συμμετέχει η Δέσποινα Ολυμπίου.
σχόλια