Διεκόπη το απόγευμα η δίκη για την επίθεση με βιτριόλι στην Ιωάννα Παλιοσπύρου, με την ίδια να κάνει δηλώσεις έξω από το δικαστήριο.
«Θέλω να πω σχετικά με αυτό που πληροφορήθηκα ότι ψέλλισε η κατηγορούμενη μέσα στο δικαστήριο, ότι δήθεν εγώ γνωρίζω τον λόγο (της επίθεσης), επειδή εκείνη τη στιγμή μου είχε κλείσει την οπτική επαφή ο αστυνομικός και δεν είχε και καλή ακουστική η αίθουσα, ότι καλό θα ήταν να σταματήσει να παίζει θέατρο η συγκεκριμένη κυρία, το έχουμε καταλάβει όλοι».
«Καλό θα ήταν να σταματήσει να υποτιμά τη νοημοσύνη μου και του δικαστηρίου και της κοινής γνώμης. Άλλωστε έχουμε δει και άλλους θύτες στυγνών εγκλημάτων να προσπαθούν να διαχειριστούν τη κοινή γνώμη.
«Είναι προφανές ότι ακόμη και σήμερα παίζει θέατρο, δεν υπάρχει ίχνος μεταμέλειας. Δεν έχει συνειδητοποιήσει τι έχει γίνει και πραγματικά πιστεύω πως και πέντε, και δέκα χρόνια να μείνει στη φυλακή, όταν θα βγει ο σκοπός της θα είναι να με αποτελειώσει. Όλη η συμπεριφορά της οδηγεί σε αυτό το συμπέρασμα».
Η δίκη θα συνεχιστεί στις 5 Οκτωβρίου.
Οι καταθέσεις
Λεπτομέρειες από την κατάθεση της Ιωάννας Παλιοσπύρου, για την επίθεση με βιτριόλι στην Καλλιθέα, είχε δώσει το μεσημέρ ο δικηγόρος της, Απόστολος Λύτρας, χωρίς να αποφύγει τα αιχμηρά σχόλια για την στάση της κατηγορούμενης στο δικαστήριο. «Η κατάθεση της ήταν συγκλονιστική, περιέγραψε όλα αυτά που βίωσε, είπε ότι ζήτησε βοήθεια από τον θεό, δεν περίμενε ούτε η ίδια ότι θα ζούσε - οι γιατροί ήταν τρομοκρατημένοι που την παρέλαβαν», σημείωσε ο κ. Λύτρας.
Η Ιωάννα μίλησε για τον τρόμο που αισθανόταν, μετά την επίθεση, ακόμα και από τους γιατρούς, λέγοντας πως φοβόταν ότι θα χάσει τη ζωή της. Προσπάθησε να εξιστορήσει τα πάντα στο δικαστήριο - πώς η δράστρια της έριξε, εξ επαφής, πάνω από ένα λίτρο από καυστικό υγρό - από απόσταση 5 εώς 7 εκατοστών.
«Τα ρούχα της έλιωσαν στη κυριολεξία, οι πόνοι που ένιωθε ήταν αφόρητοι, σε λίγα λεπτά το ένα αυτί της εξαφανίστηκε. Δεν μπορούσε να αναπνεύσει, πήρε τις πρώτες βοήθειες από το φαρμακείο που έτρεξε και αυτό ήταν ουσιαστικά που την έσωσε.» Όπως είπε, ούτε η κατηγορούμενη, ούτε κάποιος από το περιβάλλον της ζήτησαν έστω μία τυπική συγγνώμη. Κανένας από το περιβάλλον δεν την πήρε ούτε ένα τηλέφωνο να ρωτήσει για την υγεία της.
Οι αστυνομικοί της έλεγαν ότι η πρόθεσή της δράστριας ήταν να της αφαιρέσει την ζωή, και την προειδοποιούσαν πως, παρότι βρισκόταν στο νοσοκομείο, θα έπρεπε να προσέχει.Αμέσως μετά το περιστατικό, η κατηγορούμενη διασκέδαζε, σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλέστηκε ο κ. Λύτρας.
Αποσπάσματα της κατάθεσης του θύματος
Η Ιωάννα αναφέρθηκε στο χρονικό της επίθεσης το μοιραίο πρωί: «Σηκώθηκα για να πάω στη δουλειά μου και ήμουν στην είσοδο της πολυκατοικίας των γραφείων. Πάτησα το κουμπί του ασανσέρ και περίμενα να κατέβει. Κοιτούσα προς τα κάτω περιμένοντας. Άκουσα κάποιους θορύβους. Δεν έδωσα σημασία. Σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι η καθαρίστρια ή κάποιος άστεγος. Καθώς περίμενα το ασανσέρ εμφανίστηκε μπροστά μου μια γυναίκα, σήκωσα το βλέμμα και με κοίταξε στα μάτια. Μου έριξε το βιτριόλι που εκείνη τη στιγμή δεν κατάλαβα τι ήταν και έφυγε τρέχοντας. Θέλω να σας πω ότι λούστηκα με αυτό το υγρό, το ένιωσα παντού πάνω μου. Ήμουν παντού στο σώμα μου λουσμένη και κατευθείαν μου ήρθε η μυρωδιά. Το πρώτο πράγμα ήταν να τρέξω για κάποια βοήθεια. Θυμήθηκα ότι είχε φαρμακείο δίπλα και έτρεξα προς το φαρμακείο. Οι πόνοι ήταν φρικτοί, δεν έβλεπα καθόλου από το ένα μάτι. Μπήκα μέσα στο φαρμακείο ουρλιάζοντας, οι άνθρωποι δεν καταλάβαιναν τι έλεγα, πανικοβλήθηκαν. Τους έλεγα "δώστε μου λίγο νερό, πεθαίνω", βοήθεια φώναζα. Πήγα στο νιπτήρα, έριχνα νερό. Τα μαλλιά μου πέφτανε μέσα στο νιπτήρα. Έπιανα το πρόσωπό μου και καταλάβαινα ότι καιγόμουν, λιώνω. Φώναζα για βοήθεια, οι άνθρωποι τρόμαζαν. Καταλάβαινα ότι εκείνη τη στιγμή κάτι χάνω... Κάλεσαν σε βοήθεια το 166. Μου είπανε να βγάλω τα ρούχα μου γιατί λιώνανε πάνω μου. Εγώ το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να μη χάσω τις αισθήσεις μου. Γιατί καταλάβαινα ότι μόνο εγώ μπορούσα να σώσω τον εαυτό μου. Φώναζα Θεέ μου βοήθησέ με γιατί μόνο εσύ μπορείς».
«Σκέφτηκα να αυτοκτονήσω»
«Θυμάμαι απλά να με βρέχουν, να ουρλιάζω, να πονάω, να ξανακοιμάμαι, να ξαναξυπνάω, μου έκαναν τομές στο μάτι μου και στο αυτί. Προσπαθούσα απλά να αντέχω (...) Την επόμενη μέρα με ενημέρωσαν ότι θα διακομιστώ στο Θριάσιο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη διακομιδή μου, επειδή δεν μπορούσα να δω, μπορούσα μόνο να ακούω, θυμάμαι την ώρα που περνούσαν τα φορεία στους διαδρόμους. Μια κυρία αναφώνησε "Θεέ μου" και κατάλαβα ότι το είπε για μένα. Κατάλαβα ότι η κατάσταση δεν είναι καλή. Κατάλαβα ότι έχω σοβαρά εγκαύματα και απλά παρακαλούσα να επιβιώσω. Μέσα στο νοσοκομείο ήταν η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής μου, έκανα επτά χειρουργεία. Θυμάμαι ότι δεν άντεχα το φως για τα μάτια μου ήταν τραυματισμένα, ακόμα και το φως του δωματίου ήταν επίπονο. Σκέφτηκα να δώσω τέλος στη ζωή μου».
«Για να αντέξω προσπαθούσα να κοροϊδέψω εαυτό μου. Ότι ζω ένα όνειρο. Το βράδυ μετά τις 9 αφού πέρασαν όλοι οι γιατροί έλεγα "Ιωάννα θα ξυπνήσεις". Προσπαθούσα να με πείσω για να αντέξω ότι τα όνειρα μου είναι πραγματικά και η πραγματικότητα είναι ο εφιάλτης».
Στο νοσοκομείο
«Για όσα διάστημα ήμουν στο νοσοκομείο έλεγα στους αστυνομικούς ότι δεν έχω πειράξει κανέναν. Προσπαθούσα να τους βοηθήσω αλλά δε μπορούσα. Δεν πίστευα ότι κάποιος μπορεί να κάνει τέτοιο κακό. Κάποια στιγμή λοιπόν μου είπαν ότι είχαν καταλήξει ποιος έκανε την επίθεση. Μου μιλούσαν για την κατηγορούμενη και μου έλεγαν ότι εκείνη μου επιτέθηκε. Μαζί με αυτούς προσπαθούσα και εγώ να καταλάβω. Αν ισχύει τους έλεγα αυτό που μου λέτε, ότι με παρακολουθεί εδώ και 1,5 χρόνο, άρα ξέρει ότι δεν έχω καμία σχέση με αυτόν τον σύντροφο που είχε. Δεν μπορούσαν να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα. Δεν ήξερα αν ισχύουν όλα αυτά, γιατί το έκανε, τι μου έχει συμβεί, δεν καταλάβαινα και δεν μπορούσαν να μου απαντήσουν. Μετά τη προφυλάκισή της προσπάθησα να εστιάσω στις δυνάμεις μου για να μπορέσω να βγω από το νοσοκομείο και να βγάλω σε πέρας τα χειρουργεία που έπρεπε. Στα μισά των χειρουργείων ο οργανισμός μου δεν άντεξε. Ανέβαζα πυρετό, είχα λοίμωξη. Οι γιατροί μου είπαν ότι κινδύνεψε η ζωή μου. Έπαθα και δεύτερη λοίμωξη στο μάτι που κινδύνεψα για δεύτερη φορά να το χάσω. Κάποια στιγμή με τη βοήθεια των γιατρών τα ξεπεράσαμε. Ήρθε η στιγμή που μου ανακοίνωσαν ότι θα πάρω εξιτήριο».
Η δράστρια είχε καλέσει την εξαδέλφη
«Μου είπαν ότι επούλωσαν τα τραύματα που είχα ότι ξεκινάει ένας μαραθώνιος και ότι χρειάζονται πολλά χειρουργεία για να είμαι λειτουργική, να κουνώ τα χέρια μου, τον λαιμό μου. Μου λέγανε ότι είναι ένας μαραθώνιος. Κάποια στιγμή, αφού επέστρεψα στο σπίτι μου η έρευνα συνεχίζονταν. Κάποια στιγμή οι αστυνομικοί με ενημέρωσαν για κάποια στοιχεία που βρίσκονταν στο υπολογιστή της και με ρώτησαν αν γνωρίζω κάτι. Είμαστε από διπλανά χωριά αλλά ποτέ δε κάναμε παρέα με την κατηγορούμενη, γνωριστήκαμε εδώ στην Αθήνα. Βρεθήκαμε σε κάποιες γιορτές, γενέθλια, στο σπίτι συγγενών μου, και ανταλλάζαμε κάποιες κουβέντες. Μου είπανε για κάποιες κουβέντες που είχαν γίνει μεταξύ της ξαδέλφης μου και της κατηγορουμένης μετά την επίθεση. Οι αστυνομικοί με ρώτησαν αν γνωρίζω κάτι. Μου ζητήθηκε αν μπορώ να μάθω τι είχε ειπωθεί μεταξύ τους. Κάλεσα τη ξαδέλφη μου στο τηλέφωνο και την ρώτησα τι έχουν πει. Την ρώτησα αν ισχύει και τι ακριβώς είχε ειπωθεί. Μου είπε ότι ισχύει ότι υπήρχε επικοινωνία μεταξύ τους, ότι δεν μου το είπε για να μη με φέρει σε δύσκολη θέση. Μου είπε ότι μεταξύ των συζητήσεων ότι είχαν μιλήσει και για μένα, όπως όλοι φίλοι και γνωστοί μιλούσαν για μένα. Την ρωτούσε η κατηγορουμένη πώς είμαι, αν με είδε και πώς ήταν τα μέτρα στο νοσοκομείο λόγω covid. Εκείνη της είπε ότι δε μπορούσε να μπει στο νοσοκομείο και ότι είχε δει μόνο τη μητέρα μου στο προαύλιο. Επίσης μου ανέφερε ένα συγκεκριμένο περιστατικό που της είχε κάνει εντύπωση».
Ο κυνισμός
«Η κατηγορούμενη, όπως της είπε (σ.σ. στην ξαδέλφη της Ιωάννας), έκανε ένα σχόλιο πολύ προσβλητικό για μένα. Της είπε η Ε. «οκ, αν δε μπορεί να δουλέψει θα πάρει την αποζημίωση και θα ζήσει. Δεν έγινε κάτι.» Αυτό θύμωσε τη ξαδέλφη μου. Αυτό το περιστατικό σε συνδυασμό με τις αναζητήσεις που με ενημέρωσαν πως είχε κάνει μετά την επίθεση και σε συνδυασμό με άλλα τουλάχιστον δύο περιστατικά που έλαβαν χώρα στο νοσοκομείο -η μητέρα μου μου είπε ότι κάποιοι ήλθαν στο νοσοκομείο να με δουν αλλά δεν τους επετράπη η είσοδος- όλα αυτά με έκαναν να πιστέψω ότι ήθελε πραγματικά να με σκοτώσει και δε σταμάτησε ούτε και μετά. Όλα αυτά, αν τα συνδυάσει κανείς και σύμφωνα με το συμπέρασμα των αστυνομικών, ήταν ότι ήθελε με σκοτώσει. Έμαθα εκ τω υστέρων ότι έγιναν άλλες τρεις απόπειρες. Άλλες δυο έξω από το σπίτι μου, την είδαν οι γείτονες να καβαλάει κάτι ύποπτο πάνω της. Σύμφωνα με τα στοιχεία είχε γίνει μια ακόμη απόπειρα τη προηγούμενη ημέρα, η οποία απλά απετράπη διότι δε με πρόλαβε. Δε κατάφερε να με σκοτώσει. (...) Με τρομάζει το γεγονός ότι είχε αναστατωθεί όλος κόσμος για το ποιος το έκανε, και η κατηγορούμενη έβγαινε διασκέδαζε και χόρευε πάνω στα τραπέζια. Αντί να πει «τι πήγα και έκανα\ ενθαρρύνεται ακόμη περισσότερο και αρχίζει και αναζητά τρόπους και όπλα. Βλέπουμε έναν άνθρωπο που δεν πτοείται, που γίνεται ακόμη χειρότερος. Αυτό είναι που με φοβίζει. Και δε ξέρω ακόμη ούτε τα κίνητρα ούτε ποιοι άλλοι γνώριζαν γιατί υπάρχουν και άλλοι. Σίγουρα ξέρω ότι δεν έχει μετανιώσει».
Καταθέσεις μαρτύρων
«Οι τοίχοι άφριζαν. Υπάρχουν ακόμα σημάδια. Διαβρώθηκε η επιφάνεια, φαινόταν σκαμμένο και το μάρμαρο και οι τοίχοι»: περιέγραψε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο διευθυντής του γραφείου ασφαλειστικής εταιρείας όπου εργαζόταν η Ιωάννα, για τα όσα είδε το πρωινό της 20ής Μαΐου του 2020.
Ο μάρτυρας κατέθεσε πως κατέβηκε αμέσως στην είσοδο της πολυκατοικίας μετά την επίθεση και ήταν αυτός που πήγε στο φαρμακείο που έτρεξε η Ιωάννα για να πάρει τα πράγματα της να τα πάει στο νοσοκομείο.
«Πήγα στο φαρμακείο να παραλάβω τα πράγματα της για να τα πάω στο νοσοκομείο. Ανοίγοντας την τσάντα διαπίστωσα ότι κρατάω τα γυαλιά της και είναι λιωμένα. Εκεί κατάλαβα ότι τα πράγματα ήταν πολύ σοβαρά. Προσπάθησα να μάθω πώς ήταν για να ενημερώσω τους οικείους της. Όταν μπήκα στην εντατική, αυτό που αντίκρυσα ήταν ένας άνθρωπος χωρίς τις αισθήσεις του, με ένα χρώμα καφέ-μαύρο σε όλο το πρόσωπο και το χρώμα παρέπεμπε σε λείψανο. Άκουσα να ψελλίζει "καίγομαι και κρυώνω" και οι νοσοκόμοι τις έδιναν σκευάσματα για να διαχειριστούν το σοκ. Μου είπαν ότι το βιτριόλι ακόμα διάβρωνε τους μυς της. Δεν μπορούσαν να με διαβεβαιώσουν για την κατάσταση της υγείας της, μόνο ότι η ζωή της είναι σε κίνδυνο...Άκουσα αργότερα, πριν συλληφθεί η κατηγορούμενη, ότι στο νοσοκομείο αυξήθηκαν τα μέτρα ασφαλείας, γιατί κάποιος επιχείρησε να εισέλθει».
Κάποια στιγμή η Ιωάννα του είπε πως την ενημέρωσε η Αστυνομία «ότι υπάρχει μια τηλεφωνική συνδιάλεξη της κατηγορουμένης με την ξαδέρφη της (της Ιωάννας), λίγες μέρες μετά την επίθεση. Μου είπε ότι θα πάρω την ξαδέρφη μου να δω τι ήταν αυτό το τηλεφώνημα. Την πήρε μπροστά μου και άκουγα, γιατί μίλαγε με ηχείο λόγω του ότι δεν ακούει. Η ξαδέρφη της, της είπε πως η κατηγορούμενη ρώτησε πώς είναι η Ιωάννα και αν μπορεί κάποιος να την επισκεφτεί στο νοσοκομείο και ότι εκείνη της απάντησε ότι δεν μπόρεσε να τη δει. Επίσης έχω συγκρατήσει ότι η ξαδέρφη τής μετέφερε ότι η κατηγορούμενη της είπε ότι δεν είναι κάτι σοβαρό αυτό που έγινε στην Ιωάννα, ότι θα πάρει αποζημίωση και θα μπορέσει να αγοράσει ένα σπίτι. Αυτό την Ιωάννα και εμένα εκείνη την ώρα μας συγκλόνισε».
Οδηγός ταξί για την δράστρια
Στην κατάθεση της, η οδηγός του ταξί που χρησιμοποίησε η δράστρια για την επίθεση, είπε πως της έκανε εντύπωση η αμφίεση της εκείνο το πρωί, γιατί αν και έκανε πολύ ζέστη, η 37χρρονη ήταν ιδιαίτερα βαριά ντυμένη. Η μάρτυρας κατέθεσε πως η κατηγορούμενη, το πρωί της επίθεσης μπήκε στο ταξί «μου είπε "καλημέρα, περίμενε με, δεν θα αργήσω πολύ". Κατάλαβα ότι πέρασε τον δρόμο απέναντι, δεν είδα αν κρατούσε κάτι στα χέρια της, θυμάμαι ξεκάθαρα ότι είχε τσάντα και πορτοφόλι, δεν θυμάμαι αν κρατούσε κάτι άλλο. Σε δέκα λεπτά ήρθε τρέχοντας και μου ζήτησε να την πάω στο ίδιο σημείο από όπου την είχα παραλάβει, μπήκε από την πόρτα πίσω μου αυτή τη φορά, από την πλευρά του δρόμου. Όταν φτάσαμε, μου είπε, καλή συνέχεια και ίσως να σε ξαναχρειαστώ, έχω και το τηλέφωνο σου. Δεν με πήρε ποτέ τηλέφωνο. Κατά τη διάρκεια της κούρσας ήταν ένας πολύς σύντομος διάλογος, ήταν φιλική, ήρεμη, δεν αντιλήφθηκα ταραχή».
Ένας από τους αστυνομικούς που συμμετείχαν στην έρευνα για την επίθεση, είπε στην κατάθεση του πως μέρες πριν την επίθεση, η κατηγορούμενη επικοινωνούσε με τηλεκάρτα με άνδρα πακιστανικής καταγωγής.
Ο συνήγορος της Ιωάννας απευθύνθηκε προς την έδρα λέγοντας: «Πληροφορήθηκα ότι η κατηγορούμενη ζήτησε το λόγο για να απευθυνθεί στο δικαστήριό σας και είπε προς το θύμα ότι "γνωρίζεις το λόγο της επίθεσης". Πώς είναι δυνατόν να έχει καταστρέψει μια ανθρώπινη ζωή και να λέει τέτοια πράγματα και να μην την επαναφέρετε στη θέση της. Και να μην τη ρωτήσετε τι εννοεί!». Η κατηγορούμενη αντέδρασε σε όσα είπε ο κ. Λύτρας λέγοντας: «Σας παρακαλώ πολύ».
