ΕΠΕΙΔΗ ΜΕ ΤΑ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ΣΠΟΪΛΕΡ των ελεεινών πρωινάδικων έχω μάθει τους νικητές, είναι σαν να έχω πάει στο σινεμά να δω θρίλερ και στην είσοδο να μου φωνάζουν τον δολοφόνο. Εξού και η τηλεθέαση έχει πέσει στα τάρταρα. Αποφάσισα λοιπόν να κάνω ένα κουίζ στο τσατ για να βρω έστω και κάποιο ελάχιστο ενδιαφέρον για το παιχνίδι. Η ερώτηση που έκανα ήταν η εξής: «Ποιο αγαθό υπάρχει στον πάγκο της κουζίνας μας, αλλά δεν υπάρχει στον πάγκο του "MasterChef";».
Για να ανεβάσω το επίπεδο, έκανα το κουίζ και στον δημοφιλή λογαριασμό @ΤheGreekAnalyst του τουίτερ, που μου έχει δηλώσει ότι παρακολουθεί το ριάλιτι. Δεν τον ξέρω, καθώς γράφει με ψευδώνυμο, αλλά κόβει το μυαλό του όσο λίγων στη Ελλάδα. Η απάντηση που μου έδωσε ήταν «Η αγάπη». Αφενός σοκαρίστηκα γιατί συνειδητοποίησα ότι οι οικονομολόγοι θεωρούν την αγάπη ως αγαθό, από την άλλη χάρηκα γιατί προφανώς υπάρχει σίγουρα αγάπη στη δική του κουζίνα. Την πιο έξυπνη απάντηση –κατά τη γνώμη μου πάντα– την έδωσε η κόρη των φίλων μου και ήταν «Ο χρόνος». Άλλες σωστές απαντήσεις που μου δόθηκαν ήταν απορροφητήρας, wettex, απορρυπαντικό, μπισκότα Μιράντα, πλακάκια κ.ά.
Όπως είπε ο Τζον στα κιου, έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να συνεννοηθούν μια Κρητικιά, ένας Αργεντινός, ένας Κύπριος κι ένας Φιλιππινέζος. Σαν παιδικό ανέκδοτο ακούγεται, αλλά αυτό είναι. Οι πράξεις του ενός επηρεάζουν τον ίδιο, αλλά τελικά και την πορεία των άλλων, άρα όλων!
Αυτό που κανείς τους δεν μπορούσε να σκεφτεί και κανείς μα κανείς δεν βρήκε σε πάνω από 100 απαντήσεις συνολικά, είναι ότι ο πάγκος του «MasterChef» δεν έχει σύνδεση τρεχούμενου νερού και ούτε φυσικά καμία αποχέτευση. Ένας κουβάς από κάτω μαζεύει το ελάχιστο νερό που χύνεται στον νεροχύτη. Το νερό που έχει ο πάγκος «τρέχει» από βρύση με μια μικρή ηλεκτρική αντλία από ένα ντεποζιτάκι ελάχιστων λίτρων κάτω από τον πάγκο.
Ο «διαγωνισμός», δηλαδή το ριάλιτι, γυρίζεται σε ένα υπόγειο στούντιο του Καραμάνου, γεμάτο καλώδια, και φυσικά σε κάθε δοκιμασία οι πάγκοι αλλάζουν θέση και δεν θα μπορούσε να υπάρχει σύνδεση νερού ή αποχέτευσης. Σε κάποιες δοκιμασίες, όπως αυτή που έκαναν στο τελευταίο «follow the chef» με τον Τζον και τον Γιώργο, δεν υπήρχε καν νεροχύτης. Τα παιδιά της παραγωγής είχαν στήσει τον πάγκο χωρίς νεροχύτη. Κανείς από τους τόσους που ρώτησα δεν το είχε φανταστεί ποτέ. Ούτε ποτέ το είχαν παρατηρήσει, έξι σεζόν που βλέπουν το ριάλιτι αρειμανίως. Ακριβώς γιατί το νερό είναι το πιο πολύτιμο αγαθό στη ζωή μας κι όλοι μας, στον δυτικό κόσμο, το θεωρούμε δεδομένο.
H βδομάδα που πέρασε ήταν η βδομάδα του «I can't breath» και η βδομάδα που ο Αλκίνοος Ιωαννίδης μάς θύμισε με τη συναυλία του στο Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος πως το νερό οφείλει να είναι ελεύθερα προσβάσιμο σε όλους τους πολίτες. Ο κορωνοϊός υποτίθεται ότι μας έδειξε πόσο σημαντικός είναι ο δημόσιος έλεγχος επί των κοινών αγαθών, όπως είναι π.χ. τα δημόσια νοσοκομεία. Ότι κάποια πράγματα που είναι αναγκαία για την ύπαρξή μας, σε μια κοινωνία του 21ου αιώνα που σέβεται πάνω απ' όλα τον άνθρωπο, είναι υπεράνω χρημάτων και κάθε είδους συναλλαγής. Ότι τα κοινά αγαθά οφείλουν να προστατεύονται με κάθε τρόπο από την κερδοσκοπία.
Πώς ξαφνικά, λοιπόν, βρεθήκαμε να πουλάμε το πιο πολύτιμο συλλογικό αγαθό για την επιβίωσή μας μαζί με τον αέρα που αναπνέουμε; «Γίνεται μεγάλος αγώνας στον Βόλο και στο Πήλιο για τα αυτονόητα. Για τον αέρα και για το νερό. Τα βασικότερα πράγματα για την ύπαρξή μας» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Κύπριος τραγουδοποιός στην συναυλία. «Έχουμε ευθύνη όλοι μας για όλο αυτό, ο κάθε πολίτης. Πρέπει να δει ο καθένας μας τι μπορεί να κάνει, για να κάνει αυτό τον κόσμο λίγο καλύτερο ή τουλάχιστον να μην τον καταστρέψουμε τόσο όσο μπορούμε» κατέληξε.
Στις Σταγιάτες Πηλίου οι άνθρωποι οργανώνονται και αγωνίζονται ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού. Σκέφτονται δημιουργικά, δρουν αποφασιστικά, συλλογικά, υπεύθυνα, αλλά και τολμηρά. Ξεπερνούν τους φόβους τους, σηκώνουν σημαία πείσματος, αυθαδιάζουν στις θρασύτητες του εκλεγμένου άρχοντα. Προχωρούν μέχρι εκεί που πάει η ιστορία τους χωρίς να φοβούνται, χαράζοντας με το θάρρος τους έναν ελεύθερο δρόμο για τις επόμενες γενιές. Φαντάζομαι ότι προσδοκούσαν την απαράδεκτη συμπεριφορά του αντιπάλου τους, αλλά δεν φοβήθηκαν. Προχώρησαν απροσδόκητα με ένα τραγούδι, «Tο νερό των Σταγιατών», που έγραψε ο Αλκίνοος και τραγούδησε μαζί με παιδιά της ευρύτερης περιοχής Νέας Ιωνίας Βόλου στο χωριό, κι ήταν ένα μήνυμα ευγνωμοσύνης σε όσους στηρίζουν τον αγώνα για ελεύθερο νερό.
Ένας Κύπριος, λοιπόν, γέννημα θρέμμα, που βίωσε την κατοχή του νησιού του στο πετσί του από τα μικράτα του, κι επέλεξε να ζήσει στις πανέμορφες πλαγιές του Πηλίου, μας βοηθάει να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι να είμαστε ενεργοί πολίτες, διαμορφώνοντας με το δικό μας λιθαράκι το μέλλον του δικού μας μικρόκοσμου, της τοπικής μας κοινωνίας, που όμως, αθροιζόμενο με όλα τα άλλα χωριά της υφηλίου, διαμορφώνει το αύριο της οικουμένης. Όπως έχω επανειλημμένα τονίσει, πρέπει να κατανοήσουμε ότι είμαστε όλοι «στο ίδιο καράβι» σε αυτόν τον πλανήτη. Κι άλλος πλανήτης δεν θα υπάρξει για μας. Δεν είμαστε ο Elon.
Πάμε στο παιχνίδι μας τώρα!
Κάτι απροσδόκητα ανάλογο φάνηκε και στη φετινή δοκιμασία τοίχου του «MasterChef». Όπως είπε ο Τζον στα κιου, έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να συνεννοηθούν μια Κρητικιά, ένας Αργεντινός, ένας Κύπριος κι ένας Φιλιππινέζος. Σαν παιδικό ανέκδοτο ακούγεται, αλλά αυτό είναι. Οι πράξεις του ενός επηρεάζουν τον ίδιο, αλλά τελικά και την πορεία των άλλων, άρα όλων! Έπρεπε να κινηθούν συντονισμένα και συλλογικά για να πετύχουν τον στόχο τους. Η κόκκινη ομάδα όμως δεν τα κατάφερε, έχασε την ομαδική, και οι τέσσερις παίκτες προχώρησαν σε δοκιμασία ασυλίας τεμαχίζοντας αρνί σε 6 κοπές.
Ελπίζω να τις μάθατε καλά για να εντυπωσιάζετε τον χασάπη σας και να σας δίνει ωραίο κρέας.
Οι δυο χαμένοι στη διαδικασία αποχώρησης, Μάρλεν και Διονύσης, μια χαρά έφτασαν μέχρι εδώ, στους 8, και το πολέμησαν πολύ. Ειδικά ο Διονύσης δεν είχε ξαναβρεθεί στον τάκο. Μωρέ, καλά τον έλεγα «ΟΗΕ» στο τσατ μας!
Μπορεί οι δυο τους να έχασαν τη μάχη αλλά το μάθημα μένει και κερδίζουν σήμερα τον αγώνα της ζωής, καθώς διαβάζω ότι η Μάρλεν κι ο Διονύσης δουλεύουν πια μαζί στου Ψυρρή, σε ένα μαγαζί που λέγεται Urban Garden Bar. Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι ήρθε στο παιχνίδι με χαβαλέ, όρεξη, αγάπη, κι έτσι νομίζω ότι θα είναι και στο μαγαζί του.
Κι οι δυο τους είναι άνθρωποι που σκέφτονται δημιουργικά και τα χνώτα τους ταιριάζουν. Στηρίξτε τους, όσοι αγαπήσατε το στυλ τους. Είναι σίγουρα όντα με άποψη, που δεν το βάζουν κάτω, όσο κι αν τους πιέζει η μπότα του ισχυρού.
Ειδικά ο Διονύσης ξεκάθαρα είναι παράδειγμα προς μίμηση. Όσες συμπληγάδες του έφερε η ζωή, βρίσκει τρόπο και τις προσπερνά. Πόση δύναμη χρειάστηκε αυτό που έκανε! Όποιος έχει βιώσει τον πόνο του θανάτου, γνωρίζει. Έχει βαθιά συναισθήματα και δεν «κώλωσε» να τα δείξει όλα στον φακό. Και τα θετικά και τα αρνητικά. Πόσοι δεν τον κατέκριναν όταν τσακώθηκε με τον Γιώργο στον εξώστη; Για να έρθει η έναρξη του επόμενου επεισοδίου που μπήκαν μέσα μονιασμένοι και να τους βουλώσει το στόμα. Μάθημα πώς λειτουργούμε με αληθινά συναισθήματα έδωσε. Και τσακώνομαι αλλά και μπορώ συνάμα να συγχωρώ και να προχωρώ μπροστά. Big respect από εμένα, κύριε Πρώιε.
Για να τιμήσω τον αγώνα του Αλκίνοου, αλλά και του Κύπριου παίκτη μας, που κέρδισε κι είναι πλέον στην τελική ευθεία για τον τελικό, αποφάσισα να σας δώσω την συνταγή για φινανσιέ με ελιές Βόλου, ελπίζοντας ο αγώνας εναντίον τού δημάρχου Βόλου να έχει αίσιο τέλος.
Είναι συνταγή από το βιβλίο του Ανδρέα Μαυρομμάτη, σίγουρα του πιο επιτυχημένου Κύπριου chef patron με αστέρι Michelin. To εστιατόριό του στο Παρίσι έχει ταΐσει στην κυριολεξία όλη την υφήλιο, αφού εκεί έχουν δειπνήσει από διάσημους πολιτικούς μέχρι καλλιτέχνες διεθνούς κύρους. Την επιτυχημένη πορεία του εύχομαι να ακολουθήσει κι ο Σταυρής που έχει ταλέντο, στοιχείο απαραίτητο για την αρχική μαγιά μιας επιτυχημένης καριέρας.
Ο εκδοτικός οίκος του Alain Ducasse εξέδωσε το βιβλίο του chef Μαυρομμάτη κι η Gastronomy Essentials επιμελήθηκε την ελληνική έκδοση. Όλες οι συνταγές είναι εμπνευσμένες από την παιδική ηλικία του σεφ στην Κύπρο.
Τα financiers πρωτοφτιάχτηκαν από έναν ζαχαροπλάστη κοντά στο Χρηματιστήριο, στο προεπαναστατικό Παρίσι. Ο pastry chef πρωτοπόρησε καθώς έφτιαξε για πρώτη φορά μικρό παραλληλόγραμμο κεκάκι που ήταν μια μπουκιά κι έδινε την εντύπωση με το σχήμα του ότι ήταν κάτι σαν ράβδος χρυσού. Οι πλούσιοι χρηματιστές του καρτιέ, δηλαδή οι financiers, το έκαναν αμέσως μόδα!
Χαλούμι ψητό
2 χαλούμια από γίδινο γάλα, περίπου 250 γρ. το κάθε ένα
Γκασπάτσο από φράουλα και ντομάτα
500 γρ. φράουλες Gariguette
200 γρ. ντοματίνια τσέρι
75 γρ. κρεμμύδι
100 γρ. ψωμί, τύπου μπριός
1 κ.σ. ξύδι από Ξινόμαυρο ή Καμπερνέ σοβινιόν
200 ml. ελαιόλαδο
150 ml. νερό
Ψιλό αλάτι
Χοντροτριμμένο πιπέρι
Πλένετε, στραγγίζετε και αφαιρείτε τα κοτσάνια από 400 γρ. φράουλες και στη συνέχεια, τις κόβετε στα δύο. Ξεφλουδίζετε τις ντομάτες, αφαιρείτε τους σπόρους και τις κόβετε σε ροδέλες. Καθαρίζετε το κρεμμύδι και το κόβετε σε μεγάλα κομμάτια.
Τοποθετείτε το ψωμί σε ένα βαθύ σκεύος, με το ξίδι, τις φράουλες, τα κρεμμύδια και τις ντομάτες, τα καλύπτετε και αφήνετε το ψωμί να ποτίσει, για 2 ώρες, στο ψυγείο.
Μετά από αυτόν τον χρόνο ξεκούρασης, ρίχνετε την παρασκευή στον κάδο ενός μίξερ, προσθέτετε το ελαιόλαδο και το νερό και χτυπάτε τα υλικά, μέχρι να γίνουν σούπα. Περνάτε τη σούπα από το σινουά, αλατοπιπερώνετε, όσο χρειάζεται και την αφήνετε στο ψυγείο, για
όσο διάστημα θα εκτελείτε την υπόλοιπη συνταγή.
Φινανσιέ με ελιές Βόλου
80 γρ. μαύρες ελιές Βόλου, χωρίς κουκούτσι
40 γρ. βούτυρο και λίγο για τα φορμάκια
100 γρ. αλεύρι
2 αυγά
3 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
2 κ.σ. ελαιόλαδο
2 κ.σ. τριμμένη κεφαλογραβιέρα ή κίτρινο πρόβειο τυρί
20 γρ. γάλα
Αλάτι
Χοντροτριμμένο πιπέρι
Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 240 °C.
Μπλανσάρετε τις ελιές τρεις φορές, σε βραστό νερό, το οποίο θα ανανεώνετε κάθε φορά. Τις στραγγίζετε και τις ψιλοκόβετε.
Σε μία κατσαρόλα, λιώνετε το βούτυρο. Σε μία σαλατιέρα ρίχνετε το αλεύρι, τα αυγά, τη μαγιά, το ελαιόλαδο, το λιωμένο βούτυρο, την κεφαλογραβιέρα, τις ψιλοκομμένες ελιές και το γάλα, και αλατοπιπερώνετε. Ανακατεύετε όλα τα υλικά, με ένα χτυπητήρι, μέχρι η παρασκευή σας να είναι ομοιογενής. Ρίχνετε τη ζύμη σε φορμάκια για φινανσιέ, τα οποία έχετε προηγουμένως βουτυρώσει και, στη συνέχεια, ψήνετε στον φούρνο, για 4 λεπτά.
Χαμηλώνετε τη θερμοκρασία του φούρνου, στους 180 °C, κι αφήνετε να ψηθούν, για άλλα 4 με 6 λεπτά. Αφήνετε τα φινανσιέ να κρυώσουν.
Τελείωμα και σερβίρισμα
2 κ.σ. ελαιόλαδο αρωματισμένο με βότανα
¼ αγγούρι κομμένο σε κύβους
2 ντομάτες ξεφλουδισμένες και κομμένες σε κύβους
2 φρέσκα κρεμμυδάκια κομμένα σε κύβους
6 φύλλα δυόσμου ψιλοκομμένα
Κόβετε κάθε χαλούμι σε ορθογώνια κομμάτια. Ζεσταίνετε ένα τηγάνι ή μία σχάρα, χωρίς να προσθέσετε κάποια λιπαρή ουσία, και ψήνετε τις φέτες από το χαλούμι μέχρι να αποκτήσουν χρώμα.
Φτιάχνετε τη βινεγκρέτ, αναμειγνύοντας το ξίδι, το ελαιόλαδο, το αλάτι και το πιπέρι. Την ανακατεύετε με τους κύβους του αγγουριού και της ντομάτας, τους κύβους του κρεμμυδιού και τον δυόσμο.
Τοποθετείτε το ορθογώνιο κομμάτι από το χαλούμι, στο πιάτο και από πάνω βάζετε 1 κ.σ. από τους κύβους των λαχανικών που κόψατε. Ρίχνετε γύρω το γκασπάτσο και προσθέτετε λίγο ελαιόλαδο. Διακοσμείτε με δύο φύλλα δυόσμου.
————————————————————
Μπαίνουμε στην τελική ευθεία για ημιτελικό και τελικό, με τη Μαρία να αντιπροσωπεύει το γυναικείο φύλο στην τελική εξάδα. Σημαίες έχουμε ήδη τυπώσει!
Ο πυγμαλίων της, Δημήτρης Μπέλλος, δύσκολα πια θα την καθοδηγεί. Δεν ξέρω μήπως, σαν άλλη Lady Gaga στο «Α star is born», τον φάει λάχανο κιόλας.
Θα ήθελα όλα τα σπόιλερ να έβγαιναν ψεύτικα, έτσι για να υπάρξει μια κάποια δικαιοσύνη, αλλά όπως έχουμε πει από την πρώτη μέρα, δικαιοσύνη δεν υπάρχει σε κανένα ριάλιτι ούτε στην τηλεόραση. Όλα είναι μια ψευδαίσθηση, όπως η βρύση του πάγκου.
Εδώ, σχεδόν δεν υπάρχει, στην πραγματική ζωή. Στο μόνο πράγμα που σίγουρα υπάρχει ισότητα και δικαιοσύνη είναι η αγάπη, η οποία δεν είναι μετοχή στο Χρηματιστήριο να ανεβοκατεβαίνει, αγαπητέ μου @ΤheGreekAnalyst. Ρέει αστείρευτα σαν το νερό της πηγής, νερό που «απ' των αιώνων την πηγή κατρακυλά, δροσίζει το αύριο και το υπόσχεται ξανά», που λέει κι ο Αλκίνοος!
σχόλια