Οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει στοιχεία που αποδεικνύουν ό,τι το γκλίτερ, που χρησιμοποιείται στα καλλυντικά και σε body paint μπορεί να βλάψει ποτάμια και λίμνες.
Επισημαίνουν δε, ότι οι βιοδιασπώμενες εναλλακτικές δεν είναι καλύτερες για το περιβάλλον από τους συμβατικούς τύπους γκλίτερ.
Η ουσία περιέχει μικροπλαστικά, τα οποία μπορούν να βρεθούν σε ποτάμια και ωκεανούς. Αυτά δεν με τη σειρά τους θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να τα αποβάλλουν.
Πέρυσι, οι επιστήμονες ζήτησαν πλήρη απαγόρευση του γκλίτερ λόγω ανησυχιών ό,τι τα σωματίδια μολύνουν τους ωκεανούς και βλάπτουν τη θαλάσσια ζωή.
Οι ερευνητές της νέας μελέτης επιμένουν ό,τι έχουν βρει τις πρώτες άμεσες ενδείξεις των επιπτώσεων στη ζωή που υπάρχει σε ποτάμια και λίμνες.
Σε εργαστηριακές δοκιμές έδειξαν ότι όλοι οι τύποι γκλίτερ επηρέασαν την ανάπτυξη φυτών και μικροσκοπικών φυκιών στις λίμνες.
Η δρ. Dannielle Green, καθηγήτρια βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Anglia Ruskin, δήλωσε στο BBC News ότι το γκλίτερ είναι ένας τύπος μικροπλαστικού, άρα μπορεί να έχει τα ίδια αποτελέσματα με άλλα μικροπλαστικά και δεν πρέπει να απελευθερώνεται σε μεγάλες ποσότητες στο περιβάλλον.
«Αν το φοράτε ως μακιγιάζ, θα ήταν καλύτερο να το σκουπίσετε και να το βάλετε στον κάδο αντί να το ξεπλύνετε» συμβούλευσε.
Το παραδοσιακό γκλίτερ αποτελείται από έναν πλαστικό πυρήνα από πολυεστερική μεμβράνη ΡΕΤ, ο οποίος αρχικά επικαλύπτεται με αλουμίνιο και στη συνέχεια με ένα άλλο λεπτό πλαστικό στρώμα.
Κατά καιρούς έχουν γίνει προσπάθειες για τη σταδιακή κατάργηση του PET με την εισαγωγή περισσότερων βιοδιασπώμενων εναλλακτικών λύσεων.
Μία εκδοχή του γκλίτερ έχει έναν πυρήνα κυτταρίνης, επικαλυμμένο με αλουμίνιο για ανακλαστικότητα. Αυτό στη συνέχεια συμπληρώνεται με ένα λεπτό πλαστικό στρώμα.
Μια άλλη μορφή είναι το mica γκλίτερ, το οποίο χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο στα καλλυντικά.
Για να δοκιμάσουν τις συνέπειες του γκλίτερ, οι ερευνητές συνέλεξαν νερό, ιζήματα και φυτά από τον ποταμό Glaven στο Norfolk.
Δημιούργησαν μικροσκοπικές λίμνες στο εργαστήριο, τις οποίες δοκίμασαν με έξι διαφορετικούς τύπους γκλίτερ.
Όλοι οι τύποι προκάλεσαν μείωση στα κοινά φυτά αλλά και τους πιο μικροσκοπικούς φυτικούς οργανισμούς.
Η βιοδιασπώμενη μορφή κυτταρίνης αύξησε επίσης την αφθονία ενός μη φυσικού σαλιγκαριού, το οποίο οι επιστήμονες λένε ότι θα μπορούσε να οδηγήσει σε περαιτέρω διαταραχές στον διατροφικό ιστό.
Τα πειράματα των επιστημόνων εξέτασαν τα αποτελέσματα που έχουν μεγάλες ποσότητες γκλίτερ στο περιβάλλον, ανάλογες με εκείνες που θα μπορούσαν να εντοπιστούν μαζικά σε φεστιβάλ ή διαδηλώσεις.
Επισημαίνουν δε, ότι εκεί έγκειται η μεγαλύτερη ανησυχία.
Οι επιπτώσεις στα φυτά και τα σαλιγκάρια παρατηρήθηκαν μετά από 36 ημέρες ενώ άγνωστο παραμένει ακόμα τι συμβαίνει σε βάθος χρόνου.
Η συγκεκριμένη μελέτη δημοσιεύτηκε στο Journal of Hazardous Materials.
Με πληροφορίες του BBC
σχόλια