Ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος της Αυστραλίας έχει χάσει περισσότερα από τα μισά κοράλλια του από το 1995, λόγω των θερμότερων θαλασσών που οφείλονται στην κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με μελέτη.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι όλοι οι τύποι κοραλλιών είχαν υποστεί δραματικές απώλειες στο μεγαλύτερο σύστημα υφάλων στον κόσμο. Οι επιπτώσεις σημειώθηκαν μετά τις λευκάνσεις κοραλλιών το 2016 και το 2017 ενώ ακόμη περισσότερα ήταν τα περιστατικά φέτος. «Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο - πρέπει να μειώσουμε απότομα τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου το συντομότερο δυνατόν», ανέφεραν οι ερευνητές.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Proceedings of the Royal Society B, πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες στο ARC Center of Excellence for Coral Reef Studies στο Κουίνσλαντ. Οι επιστήμονες αξιολόγησαν την υγεία και το μέγεθος των κοραλλιογενών αποικιών στον ύφαλο από το 1995 έως το 2017. Διαπίστωσαν ότι οι πληθυσμοί είχαν μειωθεί κατά περισσότερο από 50% σε όλα τα μεγέθη και τα είδη κοραλλιών, αλλά ιδιαίτερα σε δύο είδη τα οποία αποτελούν τα μεγάλα, δομικά είδη που παρέχουν συνήθως βιότοπους για ψάρια και άλλα θαλάσσια πλάσματα.
Ο καθηγητής Terry Hughes, συν-συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε ότι αυτοί οι τύποι κοραλλιών είχαν «επηρεαστεί χειρότερα» από τις μαζικές απανωτές λευκάνσεις που έβλαψαν τα δύο τρίτα του υφάλου. Η λεύκανση συμβαίνει όταν τα κοράλλια αποβάλλουν τα φύκια που τους δίνουν χρώμα. Τα κοράλλια μπορούν να ανακάμψουν αν επιστρέψουν οι κανονικές συνθήκες, αλλά μπορεί να χρειαστούν δεκαετίες.
Μια μελέτη το 2019 διαπίστωσε ότι οι κατεστραμμένες κοραλλιογενείς αποικίες δυσκολεύονται να αναγεννηθούν επειδή τα περισσότερα από τα ενήλικα κοράλλια είχαν πεθάνει. «Ένας ζωντανός πληθυσμός κοραλλιών έχει εκατομμύρια μικρά κοράλλια καθώς και πολλά μεγάλα», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ Andy Dietzel. Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι η ικανότητα του Υφάλου να ανακάμψει - η ανθεκτικότητά του - διακυβεύεται σε σύγκριση με το παρελθόν, επειδή υπάρχουν λιγότερα νεαρά κοράλλια και λιγότεροι ενήλικοι μεγάλης αναπαραγωγικής δυνατότητας.
Πέρυσι, η επίσημη υπηρεσία της αυστραλιανής κυβέρνησης επιβεβαίωσε ότι η υπερθέρμανση παρέμεινε η μεγαλύτερη απειλή για τη μακροπρόθεσμη επιβίωση του υφάλου. Καθώς εκτείνεται σε πάνω από 2.300 χιλιόμετρα, ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος χαρακτηρίστηκε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς το 1981 για την «τεράστια επιστημονική και εγγενή του σημασία».
Όμως, ειδικά την τελευταία δεκαετία, έχει υποστεί μεγάλες ζημιές από θερμότερες θάλασσες που έχουν σκοτώσει κοράλλια και επιταχύνουν την ανάπτυξη φυκιών και άλλων μολυσματικών ουσιών. «Κάποτε πιστεύαμε ότι ο ύφαλος προστατεύεται από το τεράστιο μέγεθός του - αλλά τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι ακόμη και το μεγαλύτερο και σχετικά καλά προστατευμένο σύστημα υφάλου στον κόσμο είναι όλο και περισσότερο σε κίνδυνο και παρακμάζει», δήλωσε ο καθηγητής Hughes.
Τον Μάρτιο, οι επιστήμονες ανέφεραν ότι ο ύφαλος υπέστη την τρίτη μαζική λεύκανση σε πέντε χρόνια. Η πλήρης κλίμακα της ζημιάς ήταν ακόμη υπό εκτίμηση. Οι παγκόσμιες θερμοκρασίες έχουν ήδη αυξηθεί κατά περίπου 1C από την προ-βιομηχανική εποχή. Ο ΟΗΕ έχει προειδοποιήσει ότι αν η άνοδος φτάσει τους 1,5 βαθμούς Κελσίου, το 90% των κοραλλιών του κόσμου θα εξαλειφθούν.
σχόλια