Οι διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία μιας Παγκόσμιας Συνθήκης κατά της Πλαστικής Ρύπανσης, τείνουν να ολοκληρώνονται απογοητευτικά.
Η εκκίνησή τους, όμως, με πιο πρόσφατη εκείνη στο Μπουσάν της Νότιας Κορέας, επανέφερε στην επιφάνεια, την πηγή του προβλήματος, που δεν είναι άλλη από τις κυριολεκτικά τοξικές συνήθειές μας, μέσα στην καθημερινότητα.
Πέντε αντικείμενα που υπάρχουν σε κάθε σπίτι και κάθε τσάντα, τα οποία επιβαρύνουν τον πλανήτη σε σημείο «κόκκινου συναγερμού», τίθενται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και παρουσιάζονται μέσα από το σχετικό δημοσίευμα του Guardian.
Πέντε από τους χειρότερους τύπους πλαστικής ρύπανσης:
1. Σακουλάκια πλαστικού (Ινδονησία):
Δημοφιλή από τη δεκαετία του 1980, τα πλαστικά σακουλάκια που περιέχουν τρόφιμα και προϊόντα υγιεινής και κυρίως, η πολυστρωματική κατασκευή τους, τα καθιστά μη ανακυκλώσιμα. Στην Ινδονησία, 5,5 εκατομμύρια σακουλάκια απορρυπαντικών πωλούνται καθημερινά, φέρουν μεγάλη ευθύνη για πλημμύρες και όταν καίγονται, εκτοξεύουν τοξικούς ρύπους.
2. Ρούχα από πολυεστέρα (Γκάνα, Κένυα):
Τα μεταχειρισμένα ρούχα από συνθετικές ίνες που δεν χρησιμοποιούμε πια, συχνά καταλήγουν σε ανοιχτές χωματερές στην Αφρική. Στην Κένυα, έως και το 50% αυτών απορρίπτεται, μολύνοντας εδάφη και ποτάμια. Η ολοένα αυξανόμενη χρήση συνθετικών υφασμάτων, όπως από εταιρείες fast fashion, εντείνει το πρόβλημα.
3. Πλαστικά μπουκάλια (Καραϊβική):
Στις ακτές της Καραϊβικής βρίσκονται κατά μέσο όρο 2.000 πλαστικά αντικείμενα ανά χιλιόμετρο. Τα περισσότερα από αυτά, είναι μπουκάλια. Η μετάβαση από γυάλινα μπουκάλια σε πλαστικά μιας χρήσης έχει οδηγήσει σε ανυπολόγιστη πλέον ρύπανση, με την Coca-Cola να ευθύνεται για σημαντικό ποσοστό αυτής.
4. Χαρτοκιβώτια τροφίμων (Βιετνάμ):
Τα χαρτοκιβώτια της Tetra Pak, που συνδυάζουν χαρτί, μέταλλο και πλαστικό, είναι δύσκολα στην ανακύκλωση. Στο Βιετνάμ, πολλά καταλήγουν στις ακτές ή καίγονται, απελευθερώνοντας ρύπους.
5. Υγρά μαντηλάκια (Ηνωμένο Βασίλειο):
Κάθε χρόνο, βρίσκονται στα σκουπίδια 11 δισεκατομμύρια υγρά μαντηλάκια στο Ηνωμένο Βασίλειο, πολλά από τα οποία περιέχουν συνθετικές ίνες. Όταν δε, απορρίπτονται στις αποχετεύσεις, σχηματίζουν «βουνά» αποβλήτων, όπως το «λιπαρό τέρας 35 τόνων» στο Λονδίνο.
O περιορισμός της πλαστικής ρύπανσης και οι αλλαγές που θα έπρεπε να μπουν στην καθημερινότητα των πολιτών της Ευρώπης πήραν τη μορφή νόμου το 2019 μέσω μιας ευρωπαϊκής οδηγίας. Η οδηγία προέβλεπε μια σειρά μέτρων για να σταματήσει η διάθεση στην αγορά κάποιων ιδιαίτερα προβληματικών πλαστικών μίας χρήσης.
Εντούτοις, υλικά όπως τα πλαστικά καλαμάκια, μολονότι απαγορευμένα, τα βρίσκουμε παντού ακόμη.
Με πληροφορίες από Guardian
