Ο σεξισμός δεν είναι θέμα γυναικών πλέον και καμία λύση δεν είναι εφικτή, αν οι άνδρες δεν αποτελέσουν μέρος της, υπογραμμίζει η Βένους Γουίλιαμς.
Η Αμερικανίδα πρωταθλήτρια του τένις, σε άρθρο της στη βρετανική Vogue, κάνει αναφορά στον σεξισμό και το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων τόσο στον αθλητισμό όσο και στην κοινωνία.
Η Βένους Γουίλιαμς γράφει ότι σε όλη την παιδική ζωή της, όταν έπαιζε τένις με την αδελφή της Σερένα, ονειρευόταν πάντα να κερδίσει τουρνουά όπως το Γουίμπλεντον (κάτι που έχει καταφέρει πέντε φορές).
«Όταν τελικά έφτασα σε αυτό το επίπεδο, έμεινα έκπληκτη από την ανισότητα. Όταν κέρδισα για πρώτη φορά το Γουίμπλεντον, ο πρωταθλητής των ανδρών πήρε 477.500 στερλίνες και των γυναικών 430.000. Από εκείνη τη στιγμή ένιωσα υποχρεωμένη να κάνω εκστρατεία για την ισότητα των γυναικών», γράφει.
«Πιστεύω σθεναρά ότι ο αθλητισμός καθρεφτίζει τη ζωή και η ζωή καθρεφτίζει τον αθλητισμό. Η έλλειψη ισότητας και η έλλειψη ίσων ευκαιριών στο τένις είναι ένα σύμπτωμα των εμποδίων που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο», εξηγεί.
Η Βένους Γουίλιαμς κάνει εκτενή αναφορά στο ζήτημα της μισθολογικής ανισότητας, υπογραμμίζοντας ότι η μείωση αυτού του χάσματος απαιτεί ενέργειες σε εθνικό, διεθνές και εταιρικό επίπεδο.
«Μελέτη του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ το 2019 διαπίστωσε ότι θα χρειαστούν περίπου 257 χρόνια για να κλείσει αυτό το χάσμα και η πανδημία, που επηρεάζει δυσανάλογα τις γυναίκες, απειλεί να αποτελέσει περαιτέρω εμπόδιο στην πρόοδο. Το οφείλουμε στις κόρες και τις εγγονές μας να διασφαλίσουμε ότι το κλείσιμο του χάσματος δεν θα απαιτήσει τόσο χρόνο», υπογραμμίζει.
Κάποιες αλλαγές μπορούν να γίνουν πιο γρήγορα από άλλες, σημειώνει. «Πρώτα από όλα, ενώ οι γυναίκες συχνά υποεκπροσωπούνται σε υψηλόβαθμες εταιρικές θέσεις, υπερεκπροσωπούνται στις χαμηλόμισθες δουλειές, οπότε η αύξηση του ελάχιστου μισθού είναι μια προτεραιότητα. Μετά, υπάρχει η επείγουσα ανάγκη για διαφάνεια. Αν οι γυναίκες δεν ξέρουν ότι δεν αμείβονται δίκαια, πώς μπορούν να κάνουν κάτι για αυτό;», γράφει, ενώ τονίζει ότι πρέπει να επεκταθούν οι άδειες για τη φροντίδα του παιδιού και ιατρικούς λόγους, για να έχουν ίσες ευκαιρίες οι γυναίκες, καθώς είναι πιο πιθανό να λείψουν από τη δουλειά τους για να φροντίσουν την οικογένειά τους.
Όμως, τίποτα από αυτά δεν είναι δυνατόν αν οι άνδρες δεν είναι μέρος της λύσης, υπογραμμίζει. «Ο σεξισμός δεν είναι γυναικείο ζήτημα πλέον, όπως ο ρατσισμός δεν είναι ζήτημα μαύρων. Οι άνδρες πρέπει να καταλάβουν ότι η ισότητα των φύλων αφορά τις ίσες ευκαιρίες για τις γυναίκες και όχι το να χάσουν δύναμη οι άνδρες», τονίζει.
Στο ερώτημα αν πιστεύει ότι μπορεί να επιτευχθεί η ισότητα που θέτει η ίδια στον εαυτό της, κάνει αναφορά στο γεγονός ότι ήταν η πρώτη γυναίκα που πήρε το ίδιο χρηματικό έπαθλο με τους άνδρες στο τένις. «Δεν ήταν παρά το 2007, με την τέταρτη κατάκτηση του Γουίμπλεντον, όταν έλαβα το ίδιο χρηματικό έπαθλο με τους άνδρες. Χρειάστηκαν 39 χρόνια μάχης από τις γυναίκες για ίσα χρηματικά έπαθλα για να φτάσουμε εδώ», γράφει.
«Υπάρχει ακόμη η νοοτροπία ότι το τένις γυναικών δεν είναι τόσο πολύτιμο όσο των ανδρών. Συνέχισα για να κατακτήσω άλλον ένα τίτλο στο Γουίμπλεντον το 2008 και έχω κερδίσει τέσσερα χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια στην καριέρα μου. Αρνούμαι να επιτρέψω σε αυτή τη νοοτροπία να υπαγορεύσει την επιτυχία μου. Και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να υπαγορεύσει την πρόοδο της κοινωνίας», καταλήγει στο άρθρο της.
