Όταν ένα βράδυ την περσινή χρονιά ο 25χρονος Ηλίας Ψυρούκης άνοιξε ένα mail από τα κεντρικά του «National Geographic» που τον ενημέρωνε ότι είχε επιλεχθεί ως Υoung Εxplorer, το διάβασε τρεις φορές για να το πιστέψει.
Από τον Οκτώβριο του 2020, μαζί με τον Ηλία Θεοδωρίδη είχαν μπει ήδη στη λίστα 30under30 του Forbes Greece. Οι δυο τους είχαν δημιουργήσει τη SPIN-Space Innovation (space-innovation.org), έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που εστιάζει στην ανάπτυξη και ανταλλαγή γνώσεων σχετικών με τις τεχνολογίες του Διαστήματος. Κεντρικό του έργο ανάμεσα σε άλλες δράσεις είναι η ετήσια διοργάνωση του CanSat in Greece (cansat.gr), ενός πανελλήνιου διαγωνισμού διαστημικής.
Σε αυτόν οι συμμετέχοντες αναλαμβάνουν να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν έναν εκπαιδευτικό δορυφόρο σε μέγεθος κουτιού αναψυκτικού, ο οποίος εκτελεί μια επιστημονική αποστολή που οι ίδιοι οραματίστηκαν.
Η αποστολή του Ηλία δεν μένει μόνο στον διαγωνισμό. Τα σχέδια για τη διοργάνωση του 1ου Συνεδρίου της Νέας Γενιάς του Διαστήματος στην Ελλάδα –στο πλαίσιο του οποίου θα έρθουν σε επαφή όλοι οι μη κερδοσκοπικοί και φοιτητικοί οργανισμοί αυτής της θεματικής– προχωρούν μαζί με άλλες δράσεις που συνδυαστικά διαγράφουν τη δική τους τροχιά στον ελληνικό γαλαξία της καινοτομίας.
Χρησιμοποιούμε τις διαστημικές τεχνολογίες ως αφορμή, ώστε να μάθουν οι συμμετέχοντες πόσο σύνθετη είναι η δημιουργία ενός οποιουδήποτε πρότζεκτ. Από την επιλογή των ομάδων μέχρι και την εκτόξευση των δορυφόρων τους, προσπαθούμε να είμαστε σε ανοιχτή και άμεση επικοινωνία με όλους, καθοδηγώντας τους και μηδενίζοντας οποιαδήποτε απόσταση μεταξύ διοργανωτών και συμμετεχόντων.
Ο Ηλίας είχε, όπως λέει, την «ευτυχία» να είναι δυσλεκτικός, με έφεση στις θετικές και θεωρητικές επιστήμες. Δεν θυμάται ακριβώς πώς προέκυψε το Διάστημα, όμως κάποια στιγμή η μητέρα του βρήκε μια ζωγραφιά με έναν πύραυλο που είχε ζωγραφίσει μικρός.
«Ευτυχώς άφησα μόνο τη ζωγραφική να ηρεμήσει από τότε», λέει. «Οι γονείς μου, κάποια στιγμή, μου πήραν ένα παιδικό τηλεσκόπιο. Έχω ξοδέψει αρκετές ώρες, μαγεμένος, κοιτώντας “από κοντά” τους κρατήρες της Σελήνης. Η ουσιαστική ενασχόληση, όμως, ξεκίνησε το 2011, όταν ήμουν μαθητής Β’ Λυκείου στο 3ο ΓΕΛ Μυτιλήνης. Εκεί ο καθηγητής Φυσικής Γιώργος Κοντέλλης μας πρότεινε να συμμετάσχουμε στον διαγωνισμό "CanSats in Europe" του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA). Πρακτικά έπρεπε να κατασκευάσουμε έναν μικρό δορυφόρο σε μέγεθος κουτιού αναψυκτικού.
Για έξι μήνες περίπου, από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, ασχολούμασταν μόνο με αυτό. Ήταν μια μοναδική εμπειρία που άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζαμε την επίλυση κάθε προβλήματος και φυσικά μας έκανε κολλήσουμε με τις διαστημικές τεχνολογίες. Πρέπει να σου πω ότι εγώ πήγαινα για αρχαιολόγος μέχρι τότε και τελικά μπήκα στο Πολυτεχνείο».
CanSat in Greece
Το CanSat in Greece (cansat.gr) είναι ένας πανελλήνιος διαγωνισμός διαστημικής που διοργανώνεται από τη SPIN-Space Innovation, σε συνεργασία με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) και τον World CanSat & Rocketry Competition (WCRC).
Ο διαγωνισμός έχει δύο κατηγορίες, μία μαθητική και μία φοιτητική. Οι συμμετέχοντες αναλαμβάνουν να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν έναν εκπαιδευτικό δορυφόρο σε μέγεθος κουτιού αναψυκτικού, ο οποίος εκτελεί μια επιστημονική αποστολή που οι ίδιοι οραματίστηκαν. Ο δορυφόρος εκτοξεύεται σε υψόμετρο ενός χιλιομέτρου, ενσωματωμένος σε έναν πύραυλο που κατασκευάζεται από τη SPIN, και στη συνέχεια αποδεσμεύεται από αυτόν. Μετά την αποδέσμευσή του από τον πύραυλο, ο δορυφόρος προσγειώνεται με ασφάλεια με τη χρήση αλεξίπτωτου, εκτελώντας την αποστολή που έχει επιλέξει η ομάδα.
«Το 2015, μαζί με τον Ηλία Θεοδωρίδη και τον Στρατή Τσιρτσή, που ήμασταν στην ίδια ομάδα στο σχολείο, φοιτούσαμε στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς & Μηχανικούς Υπολογιστών του ΕΜΠ. Τον Οκτώβριο αρχίσαμε να συζητάμε αν θα μπορούσαμε να φέρουμε στη χώρα και σε όσο περισσότερα σχολεία γινόταν αυτό που είχαμε ζήσει εμείς, κατασκευάζοντας έναν δικό μας εκπαιδευτικό δορυφόρο. Τότε η Ελλάδα ήταν ένα από τα τρία τελευταία μέλη του ESA που δεν είχαν εθνικό διαγωνισμό CanSat, με αποτέλεσμα κάθε χρόνο να φτιάχνει δορυφόρο μόνο ένα σχολείο.
Στείλαμε ένα email στον ESA, τους είπαμε την ιστορία μας και πολύ πολύ σύντομα μας έδωσαν την έγκριση να αναλάβουμε τη διοργάνωσή του στην Ελλάδα. Έτσι, μετά από 500 ημέρες δουλειάς ο πανελλήνιος διαγωνισμό διαστημικής CanSat in Greece διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 2017, με τα δέκα πρώτα σχολεία να φτιάχνουν τον δικό τους εκπαιδευτικό δορυφόρο. Από τότε προσθέσαμε και τη φοιτητική κατηγορία, σε συνεργασία με το World CanSta & Rocketry Championship, προκειμένου να ενισχύσουμε περαιτέρω το ελληνικό διαστημικό οικοσύστημα. Σήμερα, το 2022, ο διαγωνισμός έχει 161 συμμετέχοντες από 16 μαθητικές και 5 φοιτητικές ομάδες από όλη τη χώρα!
Ο στόχος του CanSat in Greece δεν είναι απλώς η δημιουργία μιας τεχνολογίας. Χρησιμοποιούμε τις διαστημικές τεχνολογίες ως αφορμή, ώστε να μάθουν οι συμμετέχοντες πόσο σύνθετη είναι η δημιουργία ενός οποιουδήποτε πρότζεκτ. Από την επιλογή των ομάδων μέχρι και την εκτόξευση των δορυφόρων τους, προσπαθούμε να είμαστε σε ανοιχτή και άμεση επικοινωνία με όλους, καθοδηγώντας τους και μηδενίζοντας οποιαδήποτε απόσταση μεταξύ διοργανωτών και συμμετεχόντων. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, καθώς δεν μας ενδιαφέρει ποια ομάδα θα κερδίσει αλλά το αν καθεμία θα φτάσει στο καλύτερο δυνατό επίπεδο για εκείνη.
Με το σκεπτικό του μέντορα, λοιπόν, προσπαθούμε να τους βοηθήσουμε, και μάλιστα τους παρέχουμε περισσότερες από 45 ώρες εκπαίδευσης τόσο σε τεχνικά ζητήματα όσο και σε πιο επικοινωνιακά. Αυτό που καταγράψαμε πρόσφατα είναι ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη να μάθουν οι μαθητές και οι φοιτητές πώς να σχεδιάζουν ένα πρότζεκτ πριν από την υλοποίηση, οπότε ξεκινήσαμε να δουλεύουμε πάνω σε νέα προγράμματα για να το βελτιώσουμε αυτό.
Φυσικά, έχουμε την τύχη να έχουμε δουλέψει με απίστευτους συμμετέχοντες, των οποίων οι δορυφόροι είναι πολύ καλύτεροι από αυτόν που είχαμε φτιάξει εμείς. Υπάρχουν μερικοί μαθητές που πραγματικά μας εντυπωσιάζουν με το επίπεδό τους. Εμείς δεν βλέπουμε καλούς ή κακούς μαθητές/φοιτητές αλλά απίστευτα ταλαντούχους ανθρώπους που μας κάνουν την τιμή να δουλεύουμε έξι μήνες μαζί.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ο σημαντικότερος παράγοντας που καθορίζει την επιτυχία μας ως οργανισμού είναι πόσοι από τους συμμετέχοντες, αφού τελειώσει ο διαγωνισμός, θα επιστρέψουν να μας βοηθήσουν, να συμμετάσχουν σε κάποιο άλλο πρόγραμμα ή και να ζητήσουν κάποια συμβουλή».
Η Ελλάδα και η καινοτομία στον τομέα του Διαστήματος
«Αρχικά, αξίζει να αναφέρουμε ότι από το 2017 έχουμε επιτέλους έναν οργανισμό που διαχειρίζεται κεντρικά τα ζητήματα του Διαστήματος, κι αυτός είναι το Ελληνικό Κέντρο Διαστήματος. Παρ' όλα αυτά, πολύς κόσμος δεν γνωρίζει ότι στην Ελλάδα έχουμε κάποιες χιλιάδες ανθρώπους που εργάζονται σε περίπου ογδόντα εταιρείες και ακαδημαϊκά ιδρύματα που ασχολούνται με το Διάστημα.
Βασικό αντικείμενο των περισσότερων οργανισμών στην Ελλάδα είναι οι downsteam τεχνολογίες, δηλαδή τεχνολογίες που αξιοποιούν δορυφορικά δεδομένα. Ένα παράδειγμα είναι η καταγραφή των καταστροφικών πυρκαγιών, η οποία χαρτογραφείται μέσω δορυφόρων. Έχουμε, βέβαια, κι άλλες περιπτώσεις, όπως το Curiosity Rover, το αμαξίδιο που έχει στείλει η NASA στον Άρη, το οποίο περιέχει ένα τσιπάκι που σχεδιάστηκε από ελληνική εταιρεία.
Θα μπορούσα να σου αναφέρω πολλές ακόμα καινοτόμες λύσεις που δημιουργούνται στη χώρα, θα ήθελα να σταθώ όμως και στο γεγονός πως, ως κράτος, μετά από πολλά χρόνια ξεκινάμε σιγά-σιγά να επενδύουμε περισσότερα χρήματα στον ΕSA. Πολλοί αναρωτιούνται γιατί να ξοδεύουμε χρήματα για το Διάστημα, ενώ στη Γη έχουμε τόσα προβλήματα.
Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι αρκετά απλουστευτικός. Για κάθε ένα ευρώ που επενδύουμε στο Διάστημα, επιστρέφονται στην οικονομία μας επτά. Η επιστροφή που επιτυγχάνεται μέσω της επένδυσης είναι πολύ μεγάλη. Αλλά δεν είναι μόνο τα οικονομικά ζητήματα. Ο βηματοδότης, για παράδειγμα, είναι μια τεχνολογία που προέκυψε από διαστημικές τεχνολογίες. Οι μαγνητικοί τομογράφοι, επίσης. Ακόμα και η φόρμουλα για το γάλα σε σκόνη που δίνουμε στα μωρά είναι αποτέλεσμα των προσπαθειών να στείλουμε ανθρώπους στο Διάστημα.
Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω και αυτό που εμείς αποκαλούμε "Νέα Γενιά του Διαστήματος στην Ελλάδα". Από το 2014 και μετά έχουν δημιουργηθεί περίπου δεκατρείς μη κερδοσκοπικοί και φοιτητικοί οργανισμοί που ασχολούνται με τις διαστημικές τεχνολογίες στην Ελλάδα. Δηλαδή κάποιες εκατοντάδες νέων ανθρώπων ασχολούνται με το Διάστημα στη χώρα και θέλουν να παραγάγουν τις δικές τους καινοτομίες. Έτσι παρατηρούμε ότι το ελληνικό διαστημικό οικοσύστημα τα επόμενα χρόνια θα έχει μια πραγματικά μεγάλη βάση ανθρώπων, που θα το βοηθήσουν να αναπτυχθεί».
Forbes 30 under 30
«Με τον Ηλία Θεοδωρίδη, συνιδρυτή της SPIN, μπήκαμε στη λίστα του Forbes 30under30 Greece 2021 τον Οκτώβριο του 2020. Ήταν μια πολύ σημαντική περίοδος τότε, γιατί λόγω της πανδημίας είχαμε αποφασίσει να περιορίσουμε τις δράσεις μας. Μετά από αρκετά χρόνια ασταμάτητης δουλειάς, με πολλές αποτυχίες και λάθη, βρήκαμε την ευκαιρία να “ρίξουμε λίγο στροφές” σε ό,τι αφορά την υλοποίηση και να επιστρέψουμε στον σχεδιασμό των προγραμμάτων και του οργανισμού μας.
Το γεγονός ότι ήρθε αυτή η διάκριση, τη δεδομένη χρονική στιγμή, ήταν πολύ σημαντικό. Ίσως για πρώτη φορά συνειδητοποιήσαμε ότι κάτι κάνουμε καλά και πως έχουμε ένα αποτύπωμα στην κοινωνία και το οικοσύστημα. Όταν είσαι ονειροπόλος και κάπως τελειομανής, εστιάζεις πάντα στο τι μπορείς να βελτιώσεις και κάπως ξεχνάς τι έχεις καταφέρει, όποτε το Forbes 30under30 μας βοήθησε να επανεκτιμήσουμε τα πράγματα».
Ένας National Geographic Young Explorer
«Ήταν αναπάντεχο. Κάποια στιγμή με καλεί ο Βαγγέλης Κραββαρίτης από το British Council και με ρωτάει αν θα με ενδιέφερε να με προτείνει στο "National Geographic". Με τον Βαγγέλη τότε δεν γνωριζόμασταν ιδιαίτερα και ήταν πολύ τιμητική η πρότασή του. Παρ' όλα αυτά, να ξέρεις ότι δεν πίστευα πως θα με επέλεγαν. Ένα βράδυ, λοιπόν, έρχεται το mail από από τα κεντρικά και μου ανακοινώνουν ότι επιλέχθηκα ως National Geographic Young Explorer. Διάβασα αυτό το mail τουλάχιστον τρεις φορές. Δεν το πίστευα.
Όταν κάναμε τη πρώτη διαδικτυακή συνάντηση με όλους τους Young Explorers και τους υπεύθυνους του "National Geographic" ήταν λες και είχα μπει σε έναν άλλο κόσμο. Νέοι άνθρωποι, από δεκαέξι έως είκοσι πέντε ετών, από κάθε μεριά του πλανήτη, και ένας τεράστιος οργανισμός να μας στηρίζει. Η GenGeo, η γενιά των νέων εξερευνητών, αποτελείται από μοναδικούς ανθρώπους, με διαφορετικά ενδιαφέροντα, αλλά με έναν κοινό στόχο, να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο. Ξέρω πως ακούγεται εφηβικό όλο αυτό, αλλά κάθε φορά που έχουμε μια συνάντηση ή μια εκδήλωση γνωρίζω τόσους υπέροχους ανθρώπους, ανεξαρτήτως ηλικίας, που δουλεύουν τόσο σκληρά, ώστε τελικά πιστεύω όλο και πιο πολύ πως υπάρχει ελπίδα.
Υπάρχει κι ένα πράγμα που με σοκάρει στο National Geographic Society: ο σεβασμός και η στήριξη που βρήκα. Μου φαίνεται τόσο περίεργο που υπάρχει ένας κόσμος όπου τα 17χρονα δεν είναι απλώς παιδιά αλλά είναι νέ@ που μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Αυτό μου λείπει πάρα πολύ στην Ελλάδα. Θα ήθελα να δω κι άλλα νέα παιδιά από τη χώρα μας στο "National Geographic" και ειλικρινά θα χαρώ πολύ να τα βοηθήσω όπως μπορώ.
Τέλος, θα ήθελα να πω ότι ο Ηλίας Θεοδωρίδης, με τον οποίο δουλεύουμε μαζί περισσότερο από έντεκα χρόνια, έμεινε εκτός του "National Geographic". Αυτό τον αδικεί, γιατί χωρίς τον Ηλία δεν θα μπορούσα να καταφέρω όσα μαζί πετύχαμε. Το πιο σημαντικό βραβείο θα είναι πάντα η φιλία μας».
SPIN - Space Innovation
«Όταν τελείωσε το πρώτο CanSat in Greece, το 2017, είχαμε την ανάγκη να θέσουμε τις βάσεις για κάτι μεγαλύτερο. Έτσι ιδρύσαμε με τον Ηλία Θεοδωρίδη τη SPIN-Space Innovation, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που εστιάζει στην ανάπτυξη και ανταλλαγή γνώσεων σχετικών με τις τεχνολογίες του Διαστήματος.
Είναι πολύ δύσκολο στα είκοσι δύο σου να ξεκινάς κάτι τόσο μεγαλεπήβολο. Νομίζω ότι ήταν ελάχιστοι οι άνθρωποι που πίστεψαν ότι θα φτάσουμε μέχρι εδώ. Πειραματιστήκαμε πολύ, κάναμε λάθη και μάθαμε με τον δύσκολο τρόπο. Χρειάστηκε αρκετός καιρός και δύο χρόνια στον Incubator του HIGGS για να μπορέσουμε να δούμε καθαρά το μέλλον του οργανισμού. Αυτή η διαδικασία ήταν η πιο σημαντική, μας σφυρηλάτησε ως ομάδα και μας έδωσε την απαραίτητη εμπειρία για να προχωρήσουμε.
Το μεγαλύτερο πρόγραμμά μας είναι το CanSat in Greece, με συνολικά 547 μαθητές και 94 φοιτητές να έχουν φτιάξει τους δικούς τους εκπαιδευτικούς δορυφόρους. Επιπλέον, έχουμε εκπαιδεύσει δωρεάν περισσότερους από 630 καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε τεχνολογίες STEM και Internet of Things. Και, φυσικά, ένα από τα πιο σημαντικά μας προγράμματα είναι η πυραυλική. Το 2018, η SPIN έγινε ο πρώτος οργανισμός που σχεδίασε, κατασκεύασε και εκτόξευσε πύραυλο υψηλής ισχύος στην Ελλάδα.
Σήμερα συνεχίζουμε να αναπτυσσόμαστε και μέσα από καινούργια προγράμματα. Τον Οκτώβριο θα διοργανώσουμε το 1ο Συνέδριο της Νέας Γενιάς του Διαστήματος στην Ελλάδα. Για πρώτη φορά, όλοι οι μη κερδοσκοπικοί και φοιτητικοί οργανισμοί θα βρεθούμε στο ίδιο τραπέζι σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουμε νέες συνεργασίες, πετυχαίνοντας ακόμα περισσότερα. Αυτή την περίοδο σχεδιάζουμε, επίσης, την πιλοτική λειτουργία ενός Space Analog Habitat στο ηφαίστειο της Σαντορίνης, μιας εγκατάστασης προσομοίωσης στη Γη μιας διαστημικής αποικίας, που θα είναι κάτι μοναδικό, αν υλοποιηθεί. Τέλος, δουλεύουμε ένα πλάνο για να φτιάξουμε, επιτέλους, το δικό μας εργαστήριο, το οποίο θα μας βοηθήσει να πολλαπλασιάσουμε την αποτελεσματικότητά μας.
Έχουμε πολλά όνειρα και σχέδια να υλοποιήσουμε ακόμα. Μόλις ξεκινήσαμε…»
Solid Propellant Motor Static Test | SPIN Rocketry Team
Το brain drain
Το brain drain είναι ένα είδος μετανάστευσης, δηλαδή είναι ένα φαινόμενο κατά το οποίο άνθρωποι αλλάζουν γεωγραφική τοποθεσία προκειμένου να βελτιώσουν τις συνθήκες στις οποίες ζουν. Αν το δούμε με αυτή την οπτική, αμέσως καταλαβαίνουμε γιατί συμβαίνει. Όταν με ρωτάνε μαθητές τι να κάνουν μετά το σχολείο, τους συμβουλεύω να φύγουν στο εξωτερικό. Είναι δύσκολο, αλλά μάλλον είναι το καλύτερο για εκείνους.
Το καλό με την Ελλάδα είναι πως, ούσα ένα χαώδες σκηνικό, έχεις τη δυνατότητα να βρεις τα κενά και να δημιουργήσεις. Τα άσχημα είναι πολλά, αλλά κάποια στιγμή θα τα καταφέρουμε και θα αλλάξουν. Θα ήθελα να σταθώ μόνο σε ένα σημείο της νοοτροπίας μας, που με απογοητεύει. Είμαστε η χώρα του “όχι” και του “μη”. Χρειαζόμαστε όμως τη χώρα του “ναι” και του “προχώρα”. Θέλω να πω πως πρέπει κάποια στιγμή να μάθουμε να αγκαλιάζουμε τα νέα πράγματα και τους νέους ανθρώπους.
Είναι πολύ καλύτερο να εφαρμόσουμε κάτι που θα αποτύχει και στη συνέχεια να το διορθώσουμε, παρά να το πνίγουμε από φόβο. Φοβόμαστε πολύ την αποτυχία και το βραχυπρόθεσμο κόστος. Αν από τις εκατό αλλαγές που θα προσπαθήσουμε λειτουργήσει η μία, έχουμε εξελιχθεί. Αν δεν προσπαθήσουμε, έχουμε πεθάνει.
Προσωπικά, ο μόνος λόγος που μένω στην Ελλάδα είναι γιατί βλέπω τις προοπτικές που έχει η SPIN. Να σου πω την αλήθεια, δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα μπορέσω να ανέχομαι τον παραλογισμό μας. Μπορεί σε έναν χρόνο να βρίσκομαι στο εξωτερικό, συνεχίζοντας βέβαια με τη SPIN. Το σίγουρο είναι ότι αν είχαμε ξεκινήσει τον αντίστοιχο οργανισμό σε κάποια άλλη χώρα, αυτήν τη στιγμή θα είχαμε φτάσει πολύ μακρύτερα».
Το εκπαιδευτικό σύστημα και τα εργαλεία εξέλιξης
«Το εκπαιδευτικό μας σύστημα, σε όλες τις βαθμίδες, δίνει πολλά εργαλεία στους νέους. Έχουμε μία από τις πιο εξειδικευμένες εργαλειοθήκες, πιστεύω. Και μάλλον μία από τις λιγότερο αξιοποιούμενες. Στο σχολείο οι μαθητές βαριούνται γιατί η εκπαιδευτική διαδικασία δεν ακολουθεί την πραγματικότητα που βιώνουν. Στο πανεπιστήμιο οι φοιτητές παρακολουθούν μια αποστειρωμένη διαδικασία και συνήθως οι ικανότητές τους υπονομεύονται.
Σε όλες τις βαθμίδες έχουμε ένα σύστημα που περιστρέφεται γύρω από τον διδάσκοντα και την ύλη. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα εκπαιδευτικό σύστημα που να επικεντρώνεται στην ανακάλυψη της γνώσης μέσα από την επίλυση προβλημάτων, δηλαδή ένα προγραμματοκεντρικό (project based) σύστημα. Ο μόνος τρόπος για να το αποκτήσουμε είναι να αρχίσουμε να ενδιαφερόμαστε περισσότερο για τις κλήσεις και τα ταλέντα των μαθητών και των φοιτητών.
Αν η προτεραιότητά μας είναι ο μαθητευόμενος και όχι οι γνώσεις του, θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε μια κοινωνία ευτυχισμένων και επιτυχημένων ανθρώπων. Μέχρι τότε, θα συνεχίσουμε να απογοητεύουμε και να χάνουμε τους νέους».
Επόμενοι στόχοι
«Στη SPIN έχουμε αρκετούς στόχους και όσο ωριμάζουμε ως οργανισμός τόσο πιο εφικτοί μοιάζουν. Αρχικά, θέλουμε να πετάξει το νέο μοντέλο πυραύλων μας. Αφού το καταφέρουμε αυτό, θέλουμε το CanSat in Greece 2022 να είναι ο καλύτερος διαγωνισμός που έχουμε διοργανώσει. Επόμενο ορόσημο, φυσικά, είναι η δημιουργία του εργαστηρίου μας. Έρχονται αρκετά πράγματα. Θέλω τόσο πολύ να δω πού θα βρισκόμαστε σε τρία χρόνια!
Σε πιο προσωπικό επίπεδο, τώρα, θέλω να φέρω περισσότερες δράσεις του "National Geographic" στην Ελλάδα. Εάν όλα πάνε καλά, το καλοκαίρι θα γίνει η αρχή με τη δράση Space2Dream, για να δείξουμε σε νέους μετανάστες και πρόσφυγες ότι, παρά τις δυσκολίες που περνούν αυτήν τη στιγμή, μπορούν να φτάσουν στα αστέρια.
Τέλος, μαζί με δύο φίλους, τη Βάσω Ψάνη και τον Γιώργο Τσικλή, έχουμε ξεκινήσει έναν νέο οργανισμό, το Letters to Stranger Greece, για να αλλάξουμε επιτέλους τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η ψυχική υγεία στη Ελλάδα, δημιουργώντας σχετικές κοινότητες νέων σε όλη τη χώρα.
Parachute | An Aerotunnel Test | SPIN Rocketry Team
