Αυτή είναι μια ιστορία ανθρώπινου πόνου, εσωτερικής δύναμης και λοιπής, αντίστοιχα βαρύγδουπης φρασεολογίας. Μια ακόμη ιστορία από τις πολλές που έχετε ακούσει/διαβάσει/βιώσει. Μόνο που αυτή η ιστορία έχει και δράκο, και φαντάσματα, και διπλούς πράκτορες και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί ο νους ενός ευφυούς gamer...
PRESS START
O Steven Gonzalez ήταν μόλις 12 ετών όταν οι γιατροί τον διέγνωσαν με οξεία μυελογενή λευχαιμία, μια σπάνια μορφή καρκίνου που προκαλεί αναιμία και συχνές λοιμώξεις. Τότε είπαν ότι είχε μόλις 2% πιθανότητες επιβίωσης κι αυτές ζώντας περιορισμένος στα στενά όρια ενός νοσοκομείου. Ο μικρός στράφηκε στα video games για παρηγοριά.
Μέσα σε αυτούς τους εικονικούς κόσμους (μόνος του ή παρέα με τον -επίσης δεινό gamer- πατέρα του) ο πόνος, η ναυτία και η κόπωση του εξαφανίστηκαν. Τα παιχνίδια αποδείχθηκαν ιδανική απόδραση από την ψυχολογική και σωματική φθορά της θεραπείας του, η οποία περιελάβανε χημειοθεραπεία και μια διπλή μεταμόσχευση ομφαλοπλακουντιακού αίματος, ακολουθούμενες από 30 ημέρες απομόνωσης στο νοσοκομείο και 100 ημέρες απομόνωσης στο σπίτι. Αυτά τα παιχνίδια έδωσαν ό,τι ο ίδιος αποκαλεί μια γέφυρα πίσω στην "κανονικότητα". Το δικό του Bifröst όπως ο ίδιος το χαρακτηρίζει.
Πέντε χρόνια αργότερα, τον Αύγουστο του 2012, ο Gonzalez στέκεται μπροστά στο κοινό του TEDxSugarLand και αφηγείται την καθημερινότητα του ως ασθενής στο MD Anderson Cancer Center του Χιούστον. «Στο νοσοκομείο γνώρισα δύο παιδιά που μοιράζονται την ίδια αγάπη με εμένα για τα videogames», είπε. «Καθώς αρχίσαμε να μιλάμε, ο κόσμος του καρκίνου άρχισε να φαντάζει όλο και πιο μακριά». Εμπνευσμένος από αυτή την προσωπική του εμπειρία, τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά τη θεραπεία του, ανακάλυψε το στόχο του. Θέλει να ενημερώσει τον κόσμο για τη θεραπευτική δύναμη των videogames, για αυτό και ίδρυσε μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που ονομάζεται The Survivor Games και έχει σκοπό να βοηθήσει στην οικοδόμηση νέων "Bifröst" μεταξύ των προγραμματιστών παιχνιδιών, των καρκινοπαθών και όλων ημών των υπολοίπων.
PLAY AGAINST CANCER
Η ιστορία του ξεκίνησε σε μια κατασκήνωση προσκόπων τον Οκτώβριο του 2007, όταν ο Steven ξύπνησε ένα πρωί με πρησμένο πρόσωπο. «Πήγαμε κατευθείαν στην κλινική μέχρι που τελικά μας έστειλαν στο νοσοκομείο επειδή τα εκεί εργαστήρια δεν ήταν αρκετά», θυμάται. «Προφανώς κάτι δεν πήγαινε καθόλου καλά».
Οι γιατροί αποφάνθηκαν και -αντί για trick or treating, όπως είχε προγραμματίσει- ο Gonzalez θα έπρεπε να εισαχθεί στο νοσοκομείο για Halloween. Ήταν μια οδυνηρή στιγμή, που επιδεινώθηκε από την αβεβαιότητα γύρω από τη θεραπεία του. Η ενδεδειγμένη για τη λευχαιμία είναι η μεταμόσχευση μυελού των οστών, δοκίμασαν όμως τα μέλη της οικογένειας του αλλά κανένα από αυτά δεν ήταν κατάλληλος δότης. Το ενναλακτικό πλάνο λοιπόν κατέληξε να είναι η μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων, η οποία και έγινε μετά από 90 ημέρες χημειοθεραπείας.
Ακολούθησαν μήνες απομόνωσης, καθώς το ανοσοποιητικό του σύστημα επί της ουσίας αναδομήθηκε από το μηδέν. Αρρώστησε. Έπαθε λοιμώξεις. Αλλά πήρε στα χέρια του το MacBook που του είχε χαρίσει πρόσφατα το ίδρυμα Make-A-Wish και μαθαίνοντας μόνος του το iMovie, την επαγγελματική 3D animation σουίτα Maya και μια σειρά από άλλα προγράμματα, δημιούργησε ένα videogame.
Το Play Against Cancer (παίξτε κατά του καρκίνου) ή P.A.C. για συντομία, αποτελείται από 18 δαιδαλώδη επίπεδα όπου ως άλλος Pac-Man πυροβολείς τα πράσινα φαντάσματα που αντιπροσωπεύουν τα καρκινικά κύτταρα... «Και κάπως έτσι θα έχεις λίγο πολύ, κερδίσει τον καρκίνο».
Παρέδωσε αντίτυπα του παιχνιδιού του σε άλλα άρρωστα παιδιά τα επόμενα Χριστούγεννα. Τους μήνες που ακολούθησαν, όποτε επέστρεφε στο νοσοκομείο, εκείνα έσπευδαν να του πουν για τα διάφορα bugs που βρήκαν στο παιχνίδι και τις ιδέες τους για το πως αυτό θα γίνει καλύτερο. «Τα παιδιά το αγάπησαν και αγάπησαν επίσης να μιλάμε γι' αυτό» κορδώνεται!
ARTS IN MEDICINE
«Όταν μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και κάποιος αισθάνεται σωματικά πολύ άσχημα», λέει ο Dr. Cion, ο διευθυντής του προγράμματος Arts in Medicine (Τέχνη στην Ιατρική) στο νοσοκομείο όπου ο Gonzalez υποβλήθηκε σε θεραπεία (η δουλειά του οποίου περιλαμβάνει τη συνεργασία με άρρωστα παιδιά σε art projects όλων των ειδών), «όταν ξέρεις ότι οι ασθενείς σου θα μπορούσαν να κάνουν εμετό και να νιώσουν πολύ έντονο πόνο ανά πάσα στιγμή, θέλεις να τους απασχολήσεις δημιουργικά γιατί κάτι τέτοιο έχει πραγματικό αποτέλεσμα... Μπορείς σε σύντομο χρονικό διάστημα να κάνεις κάποιον να σταματήσει να κλαίει, και εστιάζοντας σε ένα συγκεκριμένο project να νοιώσει επιτέλους καλύτερα».
Υπάρχει μια βιολογική εξήγηση σε αυτό, υποστηρίζει. «Πραγματοποιείται απελευθέρωση ενδορφινών. Υπάρχουν ορισμένοι αναστολείς του πόνου που μπλοκάρουν όταν εστιάζεις αποκλειστικά σε αυτόν. Και ξαφνικά οι ασθενείς απασχολούνται με κάτι δημιουργικό και βλέπουμε τη ζωή να επιστρέφει στα μάτια τους».
Ο Steven είχε ήδη ολοκληρώσει τη θεραπεία του την περίοδο που ο Dr. Cion ξεκίνησε το πρόγραμμα, αλλά οι δυο τους έχουν έκτοτε εργαστεί μαζί σε μια σειρά projects. O ίδιος άλλωστε έκανε πρακτική πάνω στο animation ενώ ήταν ακόμα στο γυμνάσιο, έτσι ανέλαβε την ανάπτυξη animated εκδόσεων των έργων τέχνης των ασθενών του προγράμματος. Ήταν μία από τις πολλές πρωτοβουλίες που ως στόχο έχουν να ενισχύσουν την αίσθηση της κοινότητας και την υποστήριξη των καρκινοπαθών και των οικογενειών τους κατά τη διάρκεια της θεραπείας τους.
THE SURVIVOR GAMES
Σήμερα φιλανθρωπικές οργανώσεις, όπως η Child's Play, η Extra Life και η GamesAid συγκεντρώνουν κάθε χρόνο εκατομμύρια δολάρια σε δωρεές για την παροχή gaming εξοπλισμού και μια ποικιλία υπηρεσιών σε άρρωστα παιδιά και νοσοκομεία σε όλο τον κόσμο. Οι οργανώσεις αυτές λαμβάνουν εκατοντάδες σπαραξικάρδιες μαρτυρίες που δείχνουν ότι ακόμα και αν τα παιχνίδια δεν μπορούν να θεραπεύσουν τον καρκίνο, μπορούν τουλάχιστον να αποτελέσουν ένα πολύ σημαντικό βοήθημα για τα παιδιά που πάσχουν από αυτόν.
Ο ίδιος ο Gonzalez θέλει να αφήσει το δικό του αποτύπωμα σε αυτή την προσπάθεια. «Η εμπειρία μου στο νοσοκομείο και η αγάπη μου για τα videogames με ενέπνευσε να ξεκινήσω μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που ονομάζεται The Survivor Games, με σκοπό να βοηθήσω τα παιδιά που βιώνουν την εμπειρία του καρκίνου μέσω των videogames. Ο σκοπός της Survivor Games είναι να φέρει τη θεραπευτική δύναμη των παιχνιδιών στην κοινότητα των καρκινοπαθών με τη δημιουργία ενός κοινωνικού δικτύου όπου αυτά αποτελούν θεμέλιο λίθο του. Αυτό το κοινωνικό δίκτυο επιτρέπει στους εφήβους με καρκίνο να βρεθούν με άλλους συμπάσχοντες οι οποίοι έχουν την ίδια ηλικία και μαζί να αρχίσουν το ταξίδι για την αναζήτηση της χαμένης "κανονικότητας". Μέσω αυτής της online ομάδας δεν θα αισθάνονται απομονωμένοι ή διαφορετικοί, και θα είναι σε θέση να μιλήσουν με άλλα παιδιά για κάτι που απολαμβάνουν. Τα videogames».
Σειρά πλέον έχουν τα επόμενα βήματα. Χτίζοντας σχέσεις με τα νοσοκομεία, τους προγραμματιστές παιχνιδιών και τα άρρωστα παιδιά, μαθαίνοντας τι λειτουργεί, τι υπάρχει ήδη εκεί έξω και τι λείπει, ο στόχος του ενήλικα πια Steven, είναι «να διορθωθούν όλες οι ελλείψεις, και να γίνει η κοινωνικοποίηση μέσω των videogames πιο εύκολη για αυτά τα παιδιά».
Είναι πολύ νωρίς για να πούμε πώς η Survivor Games και οι ιδέες της θα γίνουν δεκτές στους ιατρικούς κύκλους, πέρα ίσως από τους ειδικευμένους παιδοψυχολόγους που χρησιμοποιούν το παιχνίδι για να αυξήσουν τη ενεργή συμμετοχή των παιδιών στα κοινά, κάθε μέρα. Αλλά ο ιδρυτής της είναι αισιόδοξος: «Ο καθένας που έχουμε μιλήσει μέχρι στιγμής είναι πραγματικά ανοιχτό μυαλό και διαθέσιμος να δει τα πράγματα λίγο διαφορετικά. Ακόμα κι αν κάποιος δε συμφωνήσει αμέσως, δε δει αυτό που του δείχνουμε, είναι πολύ πιθανό να το κάνει αργότερα. Συνήθως, με κάποιες περαιτέρω επεξηγήσεις, και απλά λέγοντας την ιστορία μου, τελικά το βλέπουν. Τελικά ταυτίζονται. Και είναι πολύ όμορφο να παρακολουθείς τους ανθρώπους να μοιράζονται το όραμα σου».
σχόλια