«Τρομοκρατημένοι» από τον νέο Τζόκερ δηλώνουν συγγενείς των θυμάτων της ένοπλης επίθεσης σε ταινία Μπάτμαν

«Τρομοκρατημένοι» από τον νέο Τζόκερ δηλώνουν συγγενείς των θυμάτων της ένοπλης επίθεσης σε ταινία Μπάτμαν Facebook Twitter
5

Οι οικογένειες εκείνων που πέθαναν παρακολουθώντας μια ταινία Μπάτμαν το 2012 έστειλαν επιστολή διαμαρτυρίας στην Warner Bros εκφράζοντας ανησυχία για το νέο Τζόκερ και καλούν το στούντιο να συμμετάσχει στις δράσεις κατά της βίας των όπλων.

Τότε, δώδεκα άνθρωποι είχαν πεθάνει σε έναν κινηματογράφο στο Κολοράντο όπου προβαλλόταν η ταινία «The Dark Knight Rises». Ανάμεσά τους ήταν και η 24χρονη Jessica Ghawi, της οποία η μητέρα, Sandy Phillips είπε στο BBC News πως «έχει τρομοκρατηθεί» με τα τρέιλερ της νέας ταινίας Τζόκερ.

Από την πλευρά της η Warner Bros εξήγησε πως η ταινία με πρωταγωνιστή τον Χοακίν Φίνιξ δεν προωθεί την βία του αληθινού κόσμου. Να σημειωθεί δε, πως ο ηθοποιός αποχώρησε πρόσφατα από μια συνέντευξη όταν ρωτήθηκε για το ίδιο ζήτημα.

Η Sandy Phillips και ο σύζυγός της, Lonnie, που είναι επικεφαλής μιας ομάδας κατά της βίας των όπλων, έγραψε επιστολή προς την Warner Bros, μαζί με τρία ακόμη άτομα, των οποίων συγγενείς σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν στους πυροβολισμούς του 2012.

Στην επιστολή προς την Warner Bros αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Στηρίζουμε το δικαίωμα την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης. Αλλά οποιοσδήποτε έχει δει ποτέ ταινία βασισμένη σε κόμικ, μπορεί αν σου πει το εξής: η μεγάλη δύναμη φέρνει μεγάλη ευθύνη. Γι' αυτό σας καλούμε να χρησιμοποιήσετε την πλατφόρμα και την επιρροή σας και να συμμετάσχετε στον αγώνα μας για πιο ασφαλείς κοινωνίες με λιγότερα όπλα».

Στην απάντησή της η εταιρία είπε πως «έχει μακρά ιστορία σε δωρεές σε θύματα βίας», ανάμεσά τους και αυτών από τους πυροβολισμούς το 2012 στο σινεμά του Κολοράντο. «Μην κάνετε λάθος: ούτε ο φανταστικό χαρακτήρας του Τζόκερ ούτε η ταινία, αποτελούν διαφήμιση οποιασδήποτε μορφής βίας του αληθινού κόσμου. Δεν είναι σκοπός ούτε της ταινίας, ούτε των δημιουργών ούτε του στούντιο να προβάλει αυτόν τον χαρακτήρα ως ήρωα». 

Με πληροφορίες από BBC

Διεθνή
5

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άδεια τα κέντρα κράτησης μεταναστών της Μελόνι στην Αλβανία - Επιστρέφει στην Ιταλία το προσωπικό τους

Διεθνή / Άδεια τα κέντρα κράτησης μεταναστών της Μελόνι στην Αλβανία - Επιστρέφει στην Ιταλία το προσωπικό τους

Περίπου ένα μήνα μετά το πολυδιαφημισμένο άνοιγμα των κέντρων κράτησης, αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ, «επαναπατρίζονται» στην Ιταλία δεκάδες αστυνομικοί και κοινωνικοί λειτουργοί
LIFO NEWSROOM

σχόλια

2 σχόλια
Ηλίθιοι Αμερικάνοι που αφήνουν τον χυλό να βράζει στο καζάνι αλλά φυσάνε το γιαούρτι.Το πρόβλημα δεν είναι ούτε ο Τζόκερ, ούτε τα παιχνίδια βίας. Στο GTA (καρα-βίαιο video game για όποιον δεν γνωρίζει) έχω πάει με πόρνη στο -κλεμμένο- αυτοκίνητό μου για λίγα δολάρια και μετά (για την πλάκα και όχι για τα δολάρια), αφού βγήκαμε από το αυτοκίνητο την μαχαίρωσα για να την σκοτώσω και να της τα πάρω πίσω (τσιγκουνεύτηκα την σφαίρα). Την γλίτωσε, έφυγε τρέχοντας, κουτρουβάλησε έναν λόφο και ξέφυγε (νόμισε), καμιά 300-400 μέτρα μακριά. Τότε έβγαλα ένα όπλο sniper και την ξάπλωσα νεκρή στα 400 μέτρα με μια σφαίρα στο κεφάλι.... Πήγα σαν κύριος και πήρα πίσω τα λεφτά που της είχα δώσει. Ήταν ζήτημα αρχής να τα πάρω πίσω.Φρικτό; Ναι. Αλλά είναι παιχνίδι. Πέρα από κάτι "καβγάδες" της πλάκας στο δημοτικό (που τραβολογιόσουν κανά λεπτό με τον "αντίπαλο" και μετά γινόσουν ξανά φίλος) ποτέ δεν έχω ασκήσει βια. Ούτε θέλω να ασκήσω..., Γιατί μπορώ να ξεχωρίσω τον ρόλο του κακού που παίζω στο video game από την αληθινή ζωή.Οποιοσδήποτε ψυχάκιας με ένα όπλο στο χέρι, δεν χρειάζεται ούτε video game, ούτε βίαιες ταινίες για να κάνει το κακό. Το κάνει γιατί είναι ψυχάκιας... γιατί τον έχετε κάνει εσείς ψυχάκια, Αμερικάνοι. με τις χίλιες δυο μ....ιες σας
Καλά, γέλασα πολύ με την αναλυτικότατη περιγραφή gameplay από το GTA. Έχω κάνει κι εγώ πολλά τέτοια σε παιχνίδια (καθότι φανατική gamer) και πραγματικά σκέφτομαι ότι αν φερόμουν στην πραγματικότητα όπως φέρομαι in game,θα ήμουν μέσα τουλάχιστον τρις ισόβια. Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ με τα λεγόμενά σου. Δεν φταίνε ούτε τα παιχνίδια, ούτε οι ταινίες, ούτε το heavy metal/punk/goth κλπ. Φταίει εν μέρει η νομοθεσία στις ΗΠΑ που έχει αφήσει ανεξέλεγκτη την αγοραπωλησία όπλων, και εν μέρει η ίδια κουλτούρα των όπλων στις ΗΠΑ, η οποία είναι απόρροια του συνταγματικού δικαιώματός τους - όπως νομίζουν οι ίδιοι- να προστατέψουν τον εαυτό τους, με αποτέλεσμα σε κάθε σπίτι ακόμη και τα κατοικίδια να οπλοφορούν.
Ακόμα και το επιχείρημα ότι η βία στα video games προωθεί την πραγματική βία είναι αμφισβητούμενο. Υπάρχουν άλλες μελέτες που ισχυρίζονται ότι αντιθέτως έχει το αντίστροφο αποτέλεσμα, καθ'ότι επιτρέπει την εκτόνωση βίαιων συμπεριφορών μέσω της 'προσομοίωσής' της. Οι άνθρωποι που παίζουν pc games δεν έχουν αποδειχθεί πιο βίαιοι - αντιθέτως, υπάρχουν πολύ πιο βίαια παραδείγματα της ανθρώπινης ιστορίας σε προ-ψηφιακές εποχές. Οι Αμερικάνοι ας αρχίσουν μειώνοντας την πρόσβαση στα όπλα, αντί να προσπαθούν να λογοκρίνουν πολιτισμό.
Ναι μεν αλλα...Ο υπευθυνος της οργανωσης Guns Down America δηλωσε ότι δεν υπάρχει συνδεση μεταξυ βιας στο σινεμα και βιας εκτος αυτου, αλλα οτι το προβλημα είναι η πανευκολη προσβαση σε οπλα απο ψυχικα διαταραγμενους ανθρωπους.Πανω κατω δηλαδη ότι ισχυει και για τα video games.Δεν υπαρχει "ναι μεν ελευθερια καλλιτεχνικης εκφρασης αλλα...."Λυπαμαι για όσους εχουν χασει αγαπημενα προσωπα απο οπλα σε αμερικη και κρητη, ομως δεν θα επιτρεψω να καταπιεστει η καλλιτεχνικη ελευθερια ακομα και της πιο αθλιας ταινιας και αυτο γιατί ολοι βλεπουμε τις ιδιες ταινιες (και παιζουμε τα ιδια video games) αλλα μονο σε αμερικη και κρητη εχουμε νεκρους απο οπλα....εαν εφταιγαν οι ταινίες τοτε θα είχαμε τα ιδια περιστατικα και στις υπολοιπες χωρες.
Η πανεύκολη πρόσβαση σε όπλα σε ψυχικά διαταραγμένους ανθρώπους πρέπει να απαγορευτεί, διότι δεν είναι ικανοί να ανταποκριθούν με ηρεμία και λογική στον χειρισμό ενός όπλου. Ο υπεύθυνος της οργάνωσης Guns Down America καλά λέει ότι κανονικά δεν πρέπει να υπάρχει σύνδεση μεταξύ της βίας στο σινεμά και της βίας στην πραγματικότητα. Άλλο που καμιά φορά η βία της πραγματικής ζωής εμπνέει το σινεμά και το αντίστροφο. Η βία στα βιντεοπαιχνίδια δεν πρέπει να εμπνέει και την βία στην πραγματική ζωή. Γιατί εάν γινόταν αυτό τότε θα παίζαμε βιντεοπαιχνίδια που έχουν βίαιο θέμα και θα γινόμασταν βίαιοι, αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Σχετικά με την ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης, αυτή πρέπει να υπάρχει, δηλαδή οι καλλιτέχνες και τα έργα τέχνης να έχουν την δική τους καλλιτεχνική υπόσταση, αλλά δεν πρέπει τα καλλιτεχνικά έργα να υποκινούν ανήθικα ή άσχημα πράγματα, δηλαδή η ελευθερία αυτή πρέπει να έχει και αυτή κάποια όρια. Αξίζει να συλληπηθούνε όσοι έχουν χάσει αγαπημένα πρόσωπα από όπλα και γενικά το θέμα της οπλοκατοχής είναι ευαίσθητο και πρέπει να επαναξεταστεί το νομικό πλαίσιο της ιδιοκτησίας και χρήσης όπλων. Η καλλιτεχνική ελευθερία πρέπει να κατά πιέζεται όταν θίγει ευαίσθητα θέματα, είναι κακοήθης ή θίγει κοινωνικά ζητήματα. Δηλαδή καλό είναι ο καλλιτέχνης να έχει τις ελευθερίες του, αλλά αυτές πρέπει να έχουν και κάποια όρια. Για τον χαρακτηρισμό ως άθλιας ταινίας επιφυλάσσομαι γιατί δεν έχει κυκλοφορήσει η ταινία και δεν την έχει δει ο κόσμος ακόμα και αυτού του είδους τις ταινίες τις βλέπει πολύς κόσμος, συνήθως επίσης έχουν ποιοτικά χαρακτηριστικά. Για το ότι βλέπουμε όλοι τις ίδιες ταινίες και παίζουμε όλοι τα ίδια video games, θα διαφωνήσω. Γιατί δεν έχουμε όλοι τις ίδιες προτιμήσεις και γιατί δεν συμπαθεί όλος ο κόσμος όλων των τύπων τις ταινίες και video games και γιατί σε κάποιους αρέσουν περισσότερο συγκεκριμένα είδη ταινιών και video games. Για το ότι υπήρχαν θύματα από όπλα μόνο σε Αμερική και Κρήτη επιφυλάσσομαι, καθώς μπορεί να υπάρχουν τέτοια έθιμα και σε άλλες περιοχές του κόσμου. Οι ταινίες κάποιες φορές σε βάζουν σε ένα κλίμα βίας, αλλά ποιος μπορεί να πεί ότι η βία στις ταινίες και όχι οι καταστάσεις της πραγματικής ζωής του δημιουργούν την αίσθηση της βίας μέσα του? Οι ταινίες απλά αποτυπώνουν την βία, δεν την εμπνέουν διότι εάν γινόταν αυτό τότε η βία θα είχε εξαπλωθεί και σε άλλες χώρες. Σε τελική ανάλυση, όποιος πάει στο σινεμά, να ξέρει από πριν τι ταινία πάει να δεί. Επίσης εάν εμπνέεται από την βία που βλέπει σε μια ταινία, πιστεύω είναι λάθος του που δεν μπορεί να ξεχωρίσει το τι είναι μια ταινία και το τι είναι ή πραγματική ζωή. Και στα βιντεοπαιχνίδια έχουμε μπόλικη βία, αλλά δεν προσπαθεί κάποιος να μιμηθεί αυτή την βία στην πραγματική ζωή, διότι ξέρει ότι παίζει ένα βιντεοπαιχνίδι. Πολλοί άνθρωποι έχουν μεγαλώσει παίζοντας παιχνίδια βίας αλλά στην πραγματική τους ζωή έχουν καταλήξει να είναι άνθρωποι που δεν χρησιμοποιούν την βία. Γενικά καλό θα είναι να ξεχωρίζουμε την βία στα βιντεοπαιχνίδια και τις ταινίες από την βία της πραγματικής ζωής, τα βιντεοπαιχνίδια και τις ταινίες από την πραγματική ζωή και να συγκρατούμε τα συναισθήματα και τις τάσεις που μας δημιουργεί ένα βιντεοπαιχνίδι ή μια ταινία, γιατί πολλοί άνθρωποι έπαιξαν τέτοια παιχνίδια και είδαν τέτοιες ταινίες, με βίαιο περιεχόμενο, αλλά είναι φιλήσυχοι στην πραγματική τους ζωή. Επίσης όποιος επηρεάζεται από τέτοιου είδους βία παρασύρεται από κάτι που είναι εικονικό, ενώ έχει επίγνωση ότι αυτό που βλέπει δεν είναι πραγματικό και είναι εικονικό. Όσον αφορά την ταινία Joker, η ταινία ασχολείται περισσότερο με τον ψυχικό κόσμο και την προσωπική ιστορία και προσωπικότητα του Joker, χωρίς να την ενδιαφέρει αναγκαστικά να δείξει να γίνεται χρήση βίας μέσα στην ταινία, η οποία μπορεί να έρθει ως αποτέλεσμα της πλοκής. Ο Joker από μόνος του είναι σαδιστικά κωμικός. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι και οπαδός της βίας. Ο Joker έχει μία διαταραγμένη προσωπικότητα, αλλά δεν είναι βίαιος με την έννοια της απεικονιστικής βίας. Γιατί τα χαμόγελα και τα γέλια έχουν μια σαρδόνια φύση, αλλά δεν έβλαψε κανείς κάποιον με το γέλιο του ούτε όποιος άνθρωπος γελάει είναι βίαιος. Η ταινία θα δείξει την ιστορία του Joker, χωρίς να δώσει έμφαση ή να τονίσει τις σκηνές βίας.