Η φυλακή Cecot στο Ελ Σαλβαδόρ είναι μία από τις πιο αυστηρές και σύγχρονες φυλακές του κόσμου: «Οι χειρότεροι από τους χειρότερους» εγκληματίες της χώρας είναι φυλακισμένοι εκεί.
Η φυλακή Cecot είναι ένα σπηλαιώδες κτίριο, με πανύψηλη οροφή και γυαλισμένο δάπεδο. Μπορεί να μοιάζει με σιδηροδρομικό σταθμό ή στέγαστρο αεροπλάνων, όμως εκεί ο αέρας είναι ακίνητος και έντονα κλειστοφοβικός. Τα μεγάλα ενσωματωμένα κλουβιά, σε καθένα από τα οποία βρίσκονται κλειδωμένοι δεκάδες άντρες δείχνουν ξεκάθαρα πως πρόκειται για φυλακή: Είναι το Cecot - το Κέντρο Καταπολέμησης της Τρομοκρατίας του Ελ Σαλβαδόρ - και οι φυλακισμένοι άνδρες είναι γνωστοί ως «οι χειρότεροι από τους χειρότερους». Πρόκειται για τα μέλη συμμοριών που λυμαίνονταν το Ελ Σαλβαδόρ επί δεκαετίες. Ο νέος πρόεδρος θέλησε να κάνει τη διαφορά: Τους συνέλαβε και τους φυλάκισε στο Cecot, όπου ζουν ως ζωντανοί - νεκροί.
Μαζικοί δολοφόνοι, έμποροι ναρκωτικών και γκάνγκστερ, είναι φυλακισμένοι εκεί καθώς κατηγορούνται ότι «κρατούσαν όμηρο» το Ελ Σαλβαδόρ, κυριεύοντας το έθνος με φόβο καθώς κυβερνούσαν πόλεις και δρόμους.
Σήμερα, είναι φυλακισμένοι στο Cecot, τη φυλακή που επισκέφθηκε το CNN γυρίζοντας ένα ντοκιμαντέρ: Καθένας φοράει ένα απλό λευκό μπλουζάκι και βερμούδα. Ορισμένοι επίσης φορούν λευκές κάλτσες και σανδάλια. Τα κεφάλια είναι ξυρισμένα και κάποιοι έχουν τατουάζ που καλύπτουν το πρόσωπό τους. Πολλοί στέκονται με αυτοπεποίθηση, ακόμη και προκλητικά, με τα χέρια σταυρωμένα σε απόσταση λίγων μέτρων από τα κάγκελα που εκτείνονται από το δάπεδο μέχρι την οροφή. Άλλοι κάθονται σταυροπόδι και ακίνητοι σε μεταλλικές κουκέτες τεσσάρων επιπέδων που καλύπτουν τα κελιά. Κι άλλοι πάλι είναι πίσω, κοιτάζουν κάτω ή μακριά, φορώντας μάσκες προσώπου, σαν να θέλουν να αποφύγουν να τους δουν στην κάμερα, σχεδόν ντροπιασμένοι.
Το Cecot είναι ένα από τα εμβληματικά έργα του «νέου Ελ Σαλβαδόρ» που θέλει να χτίσει ο νέος πρόεδρος Ναγίμπ Μπουκέλε. Υπό την κυριαρχία του, το έθνος της Κεντρικής Αμερικής έχει μεταμορφωθεί. Κάποτε η «πρωτεύουσα των δολοφονιών» του κόσμου, τώρα είναι πολύ πιο ασφαλής και η οικογενειακή ζωή και οι επιχειρήσεις έχουν επιστρέψει στους δρόμους. Αλλά ο ανελέητος καθαρισμός αυτών των δρόμων και η ανελέητη μεταχείριση των μελών των συμμοριών έχουν προκαλέσει οργή και ανησυχία μεταξύ των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οποίες έχουν καταδικάσει το Cecot ως απάνθρωπο και απαράδεκτο.
Στο Cecot ζουν 80 κρατούμενοι σε κάθε κελί: Βγαίνουν μόνο για 30' την ημέρα
Η σκληρόκαρδη μεταχείριση των ανδρών εμφανίζεται πλήρως σε όλο το Cecot. Καθένα από τα περισσότερα από 20 κελιά της ομάδας που βλέπουμε στον Τομέα 4 είναι κατασκευασμένα για να χωρούν περίπου 80 κρατούμενους. Τα μόνα έπιπλα είναι μεταλλικές κουκέτες, χωρίς σεντόνια, μαξιλάρια ή στρώματα. Υπάρχει μια ανοιχτή τουαλέτα, μια λεκάνη από τσιμέντο και ένας πλαστικός κουβάς για πλύσιμο, μια μεγάλη κανάτα περιέχει πόσιμο νερό. Τα κελιά είναι σχολαστικά καθαρά - μια σκόπιμη και έντονη αντίθεση με τις βρώμικες και άθλιες φυλακές του παρελθόντος του Ελ Σαλβαδόρ.
Οι άνδρες βρίσκονται μέσα σε αυτά τα κελιά για 23,5 ώρες την ημέρα. Δεν τους επιτρέπονται βιβλία ή τράπουλα ή γράμματα από το σπίτι. Πιάτα φαγητού στοιβάζονται έξω από τα κελιά την ώρα των γευμάτων και αυτοί τα τραβούν μέσα από τα κάγκελα. Δεν σερβίρεται ποτέ κρέας. Η καθημερινή ανάπαυλα των 30 λεπτών είναι απλώς για να βγουν από το κελί στον κεντρικό διάδρομο όπου κάνουν ομαδική άσκηση ή ανάγνωση της Αγίας Γραφής.
Δεν υπάρχει ιδιωτικότητα εδώ, ούτε ίχνος άνεσης. Ένοπλοι μασκοφόροι φρουροί παρέχουν συνεχή επιτήρηση και οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι λένε ότι τα φώτα είναι αναμμένα 24/7. Επικρατεί μια στοιχειωμένη ησυχία. Υπάρχει ένα κενό σε μερικά από τα μάτια των κρατουμένων, παρατηρεί το CNN, μια ανησυχητική κενή θέση που υποδηλώνει ότι οι ψυχές τους έχουν φύγει, αφήνοντας πίσω τους απλά κελύφη.
Οι στερήσεις είναι σκόπιμες και οι κρατούμενοι δεν θα βγουν ποτέ
Η στέρηση είναι σκόπιμη, μια απόκλιση από την εποχή πριν από το Μπουκέλε, όταν λέγεται ότι οι τρόφιμοι έτρωγαν καλύτερα από τους πολίτες. «Τώρα, εδώ, αυτό που παίρνουν για πρωινό είναι φασόλια, τυρί ή ένα μείγμα από ρύζι και φασόλια, ίσως και ένα φλιτζάνι καφέ ή ατόλε (ένα ρόφημα με βάση το καλαμπόκι)», λέει ο διευθυντής του Cecot, Belarmino García. «Για μεσημεριανό, έχουν ρύζι, ζυμαρικά και ένα ρόφημα. Το βραδινό είναι το ίδιο με το πρωινό. Κρέας δεν υπάρχει εδώ, κοτόπουλο δεν υπάρχει εδώ, ειδικά μενού δεν υπάρχουν για κανέναν».
Εκτός πολέμου, δεν υπάρχει θανατική ποινή στο Ελ Σαλβαδόρ, αλλά δεν υπάρχει επίσης καμία πρόθεση ότι αυτοί οι άνδρες θα απελευθερωθούν ποτέ. Ο Γκουστάβο Βιλατόρο, υπουργός δημόσιας ασφάλειας του Ελ Σαλβαδόρ, προσφέρει μια ωμή αξιολόγηση της προσέγγισης της κυβέρνησης στα μέλη συμμοριών. «Πιστεύουμε στην αποκατάσταση, αλλά μόνο για κοινούς εγκληματίες», λέει, κάνοντας διάκριση μεταξύ των λεγόμενων «συνεργατών» και των μελών συμμοριών.
«Κάποιος που κάθε μέρα σκότωνε ανθρώπους, κάθε μέρα βίαζε τα κορίτσια μας, πώς μπορείς να του αλλάξεις γνώμη; Δεν είμαστε ανόητοι», προσθέτει.
Με πληροφορίες από CNN
