Βόμβες, μάχη για να εξασφαλίσουν τα στοιχειώδη και αγωνία για το μέλλον. Εκτοπισμένοι κάτοικοι της Λωρίδας της Γάζας είναι σε απόγνωση. Για τα δεινά τους, κατηγορούν τόσο το Ισραήλ όσο και τη Χαμάς. «Οι ασταμάτητοι πόλεμοι ανάμεσά τους κατέστρεψαν τις ζωές μας», αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Το BBC μίλησε με Παλαιστίνιους στη Χαν Γιουνίς. Κάποιες από τις πιο σφοδρές μάχες των τελευταίων ημερών στη Λωρίδα της Γάζας εκτυλίσσονται γύρω από τη συγκεκριμένη πόλη που βρίσκεται στο νότιο τμήμα του θύλακα.
Οικογένειες που έχουν ήδη εκτοπιστεί εγκαταλείπουν την περιοχή όπου βρίσκεται το νοσοκομείο Νάσερ, το μεγαλύτερο που λειτουργεί ακόμη στην περιοχή. Έως τώρα 24.900 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στη Λωρίδα της Γάζας από τη στιγμή που ξεκίνησε το σφυροκόπημα των ισραηλινών δυνάμεων, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας του θύλακα, που ελέγχεται από τη Χαμάς. Στις 7 Οκτωβρίου η Χαμάς σκότωσε περίπου 1.200 ανθρώπους όταν εξαπέλυσε την επίθεση στο Ισραήλ και πήρε 240 ομήρους.
Γάζα: «Θέλω να πεθάνω όταν κοιτάζω τα μάτια των παιδιών, γιατί δεν μπορώ να τα ταΐσω»
Η πλειονότητα του πληθυσμού της Λωρίδας της Γάζας έχει εκτοπιστεί και δίνει έναν καθημερινό αγώνα για τρόφιμα, νερό και φάρμακα. «Έχασα το σπίτι μου, το κατάστημά μου και την πηγή εισοδήματός μου. Πλέον, δεν είμαι σε θέση να προσφέρω τα πιο απλά πράγματα για τη ζωή των παιδιών μου», δήλωσε ο Μοχάμεντ αλ- Κάλντι, πατέρας δύο παιδιών.
«Η ισραηλινή κατοχή είναι υπεύθυνη για την τεράστια καταστροφή, αλλά δεν απαλλάσσω τη Χαμάς από την ευθύνη για ό,τι συνέβη», συμπλήρωσε ο άνδρας που με την οικογένειά του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη της Γάζας.
«Το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί είναι να επιστρέψουμε στην προηγούμενη κατάσταση, σε έναν πόλεμο κάθε δύο ή τρία χρόνια. Η κατάσταση ήταν δύσκολη πριν από τον πόλεμο και τώρα έχει γίνει καταστροφική», τόνισε.
«Οι τιμές των αγαθών δεκαπλασιάστηκαν και τα βασικά δεν είναι διαθέσιμα. Θέλω να πεθάνω χίλιες φορές κάθε ημέρα, όταν κοιτάζω τα μάτια των παιδιών μου και νιώθω φριχτά ανήμπορος, γιατί δεν μπορώ να τα ταΐσω», ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Το χειρότερο θα ήταν να επιστρέψουμε στη διακυβέρνηση της Χαμάς»
«Θέλουμε να τελειώσει ο πόλεμος, αλλά με μια βιώσιμη, μακροπρόθεσμη πολιτική λύση. Θέλουμε το δικό μας κράτος, όχι την επιστροφή σε μια κατάσταση όπου δεν υπάρχει ειρήνη ούτε πόλεμος», τόνισε η Νεβίν Ιμαντεντίν, που επίσης εγκατέλειψε το σπίτι της στην πόλη της Γάζας και τώρα ζει στη Ράφα, στον νότο του θύλακα.
«Κοιτάξτε τι μας συνέβη. Κλέφτες άρπαξαν τα πάντα από το σπίτι μου. Τα ρούχα μου, τα έπιπλά μου, ακόμη και τα ηλιακά πάνελ. Το σπίτι μου βρίσκεται στη δυτική πλευρά της πόλης της Γάζας και το έπληξαν τέσσερα βλήματα από τα ισραηλινά τανκ», περιέγραψε.
«Εκτοπιστήκαμε στη Ράφα και πριν από αυτό ήμασταν στη Χαν Γιουνίς. Δεν έχουμε χρήματα, δεν έχουμε σπίτι. Οι ασταμάτητοι πόλεμοι ανάμεσα στη Χαμάς και το Ισραήλ έχουν καταστρέψει τις ζωές μας», συμπλήρωσε.
Σε αυτό συμφώνησε και ένας επιχειρηματίας. «Ζούμε υπό άδικο καθεστώς για περισσότερα από 16 χρόνια. Η Χαμάς μας επέβαλε βαριά φορολογία και τώρα μας έσυραν σε έναν καταστροφικό πόλεμο, στον οποίο χάσαμε τις περιουσίες μας, τα χρήματα και τα σπίτια μας», δήλωσε ο Μοχάμεντ.
«Ζούσα σε ένα καλό σπίτι και δούλευα στο εμπόριο. Τώρα τι έχουμε; Τα σημεία διέλευσης έκλεισαν, η εταιρεία καταστράφηκε και το σπίτι δεν είναι κατάλληλο για να κατοικηθεί. Το χειρότερο που θα μπορούσε να μας συμβεί τώρα είναι να επιστρέψουμε στη διακυβέρνηση της Χαμάς όταν τελειώσει ο πόλεμος», επεσήμανε.
Γάζα: «Τρέμει το έδαφος, σαν σεισμός»
Οι περισσότεροι άνθρωποι στη Χαν Γιουνίς με τους οποίους μίλησε το BBC ανέφεραν ότι ο ισραηλινός στρατός προελαύνει προς το κέντρο της πόλης. Δουλεύουν περισσότερο κάτω από την επιφάνεια της γης, δήλωσε ο Νάτζι Μαχμούντ, ένας από τους εκτοπισμένους από την πόλη της Γάζας.
«Νιώθουμε ότι το έδαφος τρέμει, κάτι σαν σεισμός. Και αυτό επαναλαμβάνεται σχεδόν κάθε βράδυ. Οι βομβαρδισμοί φαίνεται πως στοχεύουν στα τούνελ. Όταν ήμασταν στην πόλη της Γάζας, οι περισσότερες επιθέσεις ήταν από αέρος», περιέγραψε.
Στο μεταξύ, οι άνθρωποι είναι αντιμέτωποι με κλοπές και ένοπλες ληστείες. «Γύριζα από τη δουλειά μου στη Ράφα, αργά τη νύχτα, όταν τρεις μασκοφόροι με σταμάτησαν. Είχαν μαχαίρια και ο ένας κρατούσε όπλο. Έψαξαν το αυτοκίνητό μου για να βρουν οτιδήποτε πολύτιμο. Ο ένας παρατήρησε πως είμαι ρεπόρτερ και με άφησαν να φύγουν», δήλωσε δημοσιογράφος, που δεν θέλησε να αποκαλύψει το όνομά του.
Στους δρόμους της Ράφα κυκλοφορούν ένοπλοι αστυνομικοί, αλλά οι πολίτες διαμαρτύρονται ότι αυτό δεν αποτρέπει τις «τρελές» αυξήσεις τιμών. «Έδωσα 100 δολάρια για ένα σακί σιτάρι που είχε το σήμα της υπηρεσίας του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες. Η τιμή είναι δεκαπλάσια από την αρχική. Γιατί οι αστυνομικοί δεν συλλαμβάνουν αυτούς που πουλάνε σιτάρι το οποίο πιθανότατα έκλεψαν από τις υπηρεσίες του ΟΗΕ;», αναρωτήθηκε ο Μοχάμεντ Σεΐχ Καλίλ.
«Δεν μπορώ να βρω γάλα για το μωρό μου, ο γιος μου είναι στο φάσμα του αυτισμού και δεν έχει κάνει θεραπεία εδώ και μήνες. Δεν μπορώ να τον ηρεμήσω, η κατάστασή του επιδεινώθηκε, ενώ είχαμε κάνει άλματα πριν από τον πόλεμο», περιέγραψε.
