Το χίπικο Ιράν: Στις παραλίες του Νότου οι νέοι αναζητούν την δυσεύρετη ελευθερία τους
Οι νέοι του Ιράν ταξιδεύουν στον Νότο για να ξεφύγουν από την ασφυκτική επιτήρηση του κράτους. Ή μάλλον ταξίδευαν. Η μεγάλη διασπορά της πανδημίας στη χώρα τα έχει αλλάξει όλα.
Μεταξύ της νεολαίας του Ιράν, ο όρος junub, που κυριολεκτικά σημαίνει νότος, έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία. Από καιρό είναι συνώνυμο ενός περιπετειώδους ταξιδιού, μιας ανάσας καθαρού αέρα και μιας αίσθησης ελευθερίας.
Όταν τον χειμώνα έρχεται το κρύο στο μεγαλύτερο μέρος του Ιράν, στις νότιες επαρχίες του νέοι Ιρανοί διασκορπίζονται γύρω από τις απομακρυσμένες παραλίες και τα βουνά των νησιών του Περσικού Κόλπου.
Εδώ απολαμβάνουν την παρέα άλλων ανοιχτόμυαλων Ιρανών και μέσα σε μια σχετική ασφάλεια κυνηγούν τις προσωπικές τους ελευθερίες, συμμετέχουν σε δημιουργικές δραστηριότητες, ανταλλάσσουν ιδέες και δημιουργούν μακροχρόνιους δεσμούς που ξεπερνούν τα σύνορα της χώρας. Οι Ιρανοί ταξιδιώτες ανακαλύπτουν τη χώρα τους, επανασυνδέονται με τη φύση και δεσμεύονται στενά με τις τοπικές κοινότητες, οι οποίες ευδοκιμούν από τη συνεχή εισροή τουριστών και ταξιδιωτών.
Παρά το αβέβαιο μέλλον, ο ιρανικός Νότος εξακολουθεί να ενισχύει τη σημασία του ως μοναδικού κοινωνικού κόμβου για τη νέα γενιά της χώρας.
Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, το νησί Hormoz έχει γίνει τόσο διάσημο για τους ερασιτέχνες οι οποίοι αναζητούν ελευθερία, που τράβηξε την προσοχή των σωμάτων της Ισλαμικής Επαναστατικής Φρουράς που παρακολουθούν στενά τους επισκέπτες και συχνά διώχνουν τους κατασκηνωτές από τις πιο δημοφιλείς παραλίες. Παρά το αβέβαιο μέλλον, ο ιρανικός νότος εξακολουθεί να ενισχύει τη σημασία του ως μοναδικού κοινωνικού κόμβου για τη νέα γενιά της χώρας.
Υπέροχες εικόνες, καταπληκτικά τοπία, συμπαθέστατες και οι φυσιογνωμίες των ανθρώπων. Ιράν, ένα μέρος που πάντα ήθελα να περιηγηθώ, αλλά ποτέ δεν βρήκα παρέα. Σαν την Ελλάδα που είχαμε κάποτε, αλλά την χάσαμε οριστικά και αμετάκλητα, μιας και τώρα γίναμε Ευρωπαίοι...Τι μας απόμεινε ?? Το "μένουμε σπίτι"... ???
σχόλια