Η σεξουαλική παρενόχληση είναι ένα καθημερινό φαινόμενο για πολλές γυναίκες στη Βόρεια Κορέα. Πρωταγωνιστές σε αυτήν είναι άντρες που κατέχουν κρατικές θέσεις όπως κυβερνητικοί αξιωματούχοι, δεσμοφύλακες σε φυλακές, ανακριτές, αστυνομικοί, εισαγγελείς και στρατιώτες.
Αυτό είναι το συμπέρασμα έκθεσης της Human Rights Watch που κατέγραψε πόσο εκτεταμένο είναι το φαινόμενο της σεξουαλικής βίας στη χώρα, μια παράμετρος που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή.
Η οργάνωση πήρε συνεντεύξεις από 54 γυναίκες που εγκατέλειψαν τη χώρα από το 2011 και μετά, εκείνη τη χρονιά ο Κιμ Γιονγκ Ουν έγινε ο ισχυρός άντρας του καθεστώτος. Χρειάστηκαν πάνω από δύο χρόνια για να συγκεντρωθούν οι ιστορίες που αναδεικνύονται στην έκθεση.
Οι άνθρωποι που έχουν κάποιου είδους εξουσία λειτουργούν με ασυδοσία. «Όταν ένας φύλακας ή ένας αξιωματικός της αστυνομίας "διαλέξει" μια γυναίκα αυτή δεν έχει δυνατότητα να αρνηθεί ότι της ζητήσει, είτε είναι σεξ, είτε είναι λεφτά, είτε άλλες χάρες» αναφέρει η έκθεση.
Ούτως ή άλλως η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Βόρεια Κορέα, μια χώρα στην οποία υπάρχουν 80 έως 120 χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι είναι ευρέως γνωστή και καταγεγραμμένη.
Όμως ειδικά οι γυναίκες είναι περισσότερο ευάλωτες σε μια χώρα που οι αστυνομικοί ή στρατιωτικοί και οι αρμόδιοι για τον έλεγχο της αγοράς είναι κατά μεγάλη πλειοψηφία άντρες. Ειδικά οι διάφορες «μαύρες αγορές» που έχουν αναπτυχθεί εντός της χώρας και αποτελούν σημαντική πηγή εισοδήματος για πολλές οικογένειες, είναι εστίες σεξουαλικής βίας.
H Γιουν Χι, μια έμπορος που έδωσε συνέντευξη στη Human Rights Watch, ανέφερε πως οι αστυνομικοί και οι ελεγκτές των αγορών «μας θεωρούν σεξουαλικά παιχνίδια. Συμβαίνει τόσο συχνά που κανείς δεν πιστεύει πως είναι σημαντικό. Ούτε που καταλαβαίνουμε το πότε νιώθουμε απογοήτευση. Όμως είμαστε άνθρωποι. Έτσι πολλές φορές τυχαίνει να αρχίσεις να κλαις μέσα στη νύχτα, χωρίς να ξέρεις το γιατί».
Πολλές από τις γυναίκες που συμμετείχαν στην έκθεση ανέφεραν πως η σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση θεωρείται τόσο «κανονική» που σχεδόν καμία δε σκέφτηκε να προχωρήσει σε καταγγελία. Μόνο μία ανέφερε την παρενόχληση στην αστυνομία, ενώ οι περισσότερες δήλωσαν πως η αστυνομία δε θα χε κάνει τίποτα.
Πολλές γυναίκες γίνονται θύματα σεξουαλικής βίας όταν συλλαμβάνονται στην προσπάθεια τους να φύγουν από τη χώρα και να περάσουν στην Κίνα για να δουλέψουν.
Μία από αυτές, η Παρκ Γιουν Χι, ανέφερε: «O αστυνομικός κάθισε πολύ κοντά μου και άρχισε να αγγίζει τα ρούχα μου αλλά και να βάζει το χέρι του από μέσα. Επίσης με ακούμπησε ανάμεσα στα πόδια και έβαλε εκεί τα δάχτυλα του. Αυτό επαναλαμβανόταν για αρκετές μέρες».
Ένιωσε πως η ζωή της κινδύνευε και πως η μοίρα της ήταν στα χέρια του, επομένως δεν είχε άλλη επιλογή παρά να απαντήσει τις ερωτήσεις του, που πολλές φορές είχαν σεξουαλικό υπονοούμενα.
Το καθεστώς ουσιαστικά θεωρεί πως το ζήτημα δεν υφίσταται. Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στον ΟΗΕ μόνο 5 άνθρωποι καταδικάστηκαν για βιασμό το 2015 και 7 άτομα το 2011.
«Μετά από αυτή την έκθεση η Βόρεια Κορέα δε μπορεί να ισχυριστεί πια πως δεν υπάρχει σεξουαλική βία. Πρέπει ή να αλλάξουν τη ρητορική τους ή να λύσουν το πρόβλημα» λέει ο Κένεθ Ροθ, διευθυντής της Human Rights Watch. «O Kιμ Γιονγκ Ουν μπορεί να το κάνει αυτό, αρκεί να εφαρμόσει τους νόμους που ήδη υπάρχουν στη χώρα» συμπληρώνει.
Όμως αυτά τα θέματα συζητούνται τόσο λίγο στη χώρα που οι ερευνητές ανακάλυψαν πως όροι όπως «σεξουαλική βία» και «ενδοοικογενειακή βία» ουσιαστικά δεν υπάρχουν στο βορειοκορεάτικο λεξιλόγιο. Χρησιμοποιούνται ευφημισμοί που υποβαθμίζουν τη σφοδρότητα και την τραχύτητα των πράξεων.
Με πληροφορίες από Guardian
σχόλια