Ως έφεδρος του στρατού που κλήθηκε να υπηρετήσει στο Ιράκ στις αρχές του 2008, ο Τζόσουα Γουίτνεϊ επέζησε από επίθεση που άφησε θραύσματα στο αριστερό του πόδι- αλλά ήταν η ζοφερή ανάμνηση που δεν μπορούσε να ξεπεράσει.
Για χρόνια πάλευε με μετατραυματικό στρες, άγχος, εφιάλτες και σωματικό πόνο, καθώς η σχέση του με τη σύζυγο και τα παιδιά του επιδεινωνόταν.
«Απλώς έμενα στο σπίτι, δεν μιλούσα σε κανέναν», λέει ο Γουίτνεϊ, 38 ετών σήμερα, από το Ντάνβιλ του Ιλινόις. «Τα παιδιά μου δεν ήξεραν αν θα ήμουν καλός μπαμπάς ή αν θα φώναζα και θα ούρλιαζα».
Ο Γουίτνεϊ, ο οποίος εργάζεται στο λογιστήριο του Τμήματος Υποθέσεων Βετεράνων στο Ντάνβιλ, γνώριζε για τους σκύλους θεραπείας και την ικανότητά τους να βοηθούν, αλλά δεν μπορούσε να αντέξει το κόστος.
Τότε, τον Ιανουάριο του 2017, ο Ντέιβ Χιουζ, βετεράνος της Ακτοφυλακής, του μίλησε για ένα νέο πρόγραμμα που ίδρυσε για να φέρνει σε επαφή σκύλους θεραπείας με βετεράνους- το Mission K9 Warrior. Έναν μήνα αργότερα, ταίριαξε τον Γουίτνεϊ με ένα μαύρο λαμπραντόρ που ονομάζεται Χάρλεϊ, το οποίο είναι εκπαιδευμένο να αντιλαμβάνεται το άγχος και τον θυμό του Γουίτνεϊ και στη συνέχεια να πηδά πάνω του, να τον σπρώχνει ή να ξαπλώνει πάνω του για να τον κρατάει ήρεμο.
«Το έχω ξαναπεί στον Ντέιβ: Μου έσωσε τη ζωή, και ο Χάρλεϊ μου έσωσε τη ζωή, πολλές φορές», λέει ο Γουίτνεϊ, του οποίου η σχέση με τη σύζυγο και τα παιδιά του έχει βελτιωθεί τρομερά μετά την άφιξη του σκύλου. «Δεν θα μπορούσα ποτέ πραγματικά να ξεπληρώσω τον Ντέιβ γι' αυτό».
Η βαθιά ανησυχία του Χιουζ για βετεράνους που αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως ο Γουίτνεϊ, τον οδήγησε να ξεκινήσει το Mission K9 Warrior.
Χρηματοδοτούμενη εξ ολοκλήρου από δωρεές, η αποκλειστικά εθελοντική μη κερδοσκοπική οργάνωση πληρώνει 15.000 δολάρια ανά σκύλο στην Midwest Professional Canine Services, η οποία εκπαιδεύει κάθε κουτάβι για να βοηθάει τους παραλήπτες με τα πάντα- από κατάθλιψη μέχρι διαχείριση των εξουθενωτικών κρίσεων πανικού.
Από τότε που ξεκίνησε, έχει αντιστοιχίσει 18 σκύλους - οι περισσότεροι υιοθετημένοι από καταφύγια - με βετεράνους της περιοχής, ενώ άλλοι δύο βρίσκονται τώρα υπό εκπαίδευση.
«Όλοι ανεξαιρέτως οι βετεράνοι μιλάνε για όσα έχει κάνει γι' αυτούς ένας σκύλος, και όταν το κάνουν, η καρδιά μου χαίρεται, δεν μπορώ να το κρύψω», λέει ο Χιουζ. «Κάθε φορά που ένας βετεράνος συναντά τον σκύλο του για πρώτη φορά, κλαίω».
Ο 62χρονος Χιουζ, ο οποίος μεγάλωσε στην περιοχή, υπηρέτησε στην Ακτοφυλακή μετά το λύκειο για σχεδόν εννέα χρόνια, ενώ στη συνέχεια εργάστηκε για 31 χρόνια στην εταιρεία υλικών Hyster-Yale μέχρι τη συνταξιοδότησή του.
Ωστόσο γνωρίζει πολύ καλά τις καταστροφικές συνέπειες της αυτοκτονίας- ο πατέρας της συζύγου του, που υπηρέτησε στην Κορέα, αυτοκτόνησε όταν εκείνη ήταν 12 ετών. «Η ζωή τους καταστράφηκε», λέει. «Ολόκληρη η οικογένεια καταστράφηκε».
Με την αύξηση των αυτοκτονιών από βετεράνους στην περιοχή του, καθώς και σε εθνικό επίπεδο (το CDC εκτιμά ότι τουλάχιστον 17 βετεράνοι αυτοκτονούν κάθε μέρα, αν και ο πραγματικός αριθμός μπορεί να είναι διπλάσιος, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη), ο Χιουζ αισθάνθηκε ότι έπρεπε να βοηθήσει.
Ήταν το 2016, όταν άκουσε μια σχετική πρωτοβουλία όπου συνδυάζουν σκύλο θεραπείας με έναν βετεράνο και αφού ερεύνησε την ιδέα, την παρουσίασε στους δικούς του. «Με την μία που είπαν όλοι, ναι, ας μαζέψουμε χρήματα για να πάρουμε σκύλους θεραπείας», θυμάται.
Ο στόχος ήταν να συγκεντρωθούν 15.000 δολάρια για την εκπαίδευση και το ζευγάρωμα ενός σκύλου, αλλά χάρη στην υποστήριξη της κοινότητας και τις δωρεές, κατάφεραν να χρηματοδοτήσουν δύο.
Ο Χιουζ προεδρεύει μιας επιτροπής 10 ατόμων που εξετάζει διεξοδικά τους υποψηφίους. Όλοι πρέπει να είναι βετεράνοι και να μπορούν να παρέχουν στον σκύλο σωστή φροντίδα. Μόλις εγκριθεί ένας βετεράνος, ένας κύριος εκπαιδευτής από την Midwest Professional Canine Services επικοινωνεί μαζί του προκειμένου να προσαρμόσει την εκπαίδευση στα ιδιαίτερα ερεθίσματα και τις ανάγκες του συγκεκριμένου ατόμου.
Ήταν ένα σωτήριο δώρο για τον Νιλ Στέφενς, 43 ετών, από Ιλινόις, ο οποίος είχε 21 χρόνια καριέρας στις Ένοπλες Δυνάμεις και δύο αποστολές στο Ιράκ. Μετά την αποχώρησή του από τον στρατό, ο παντρεμένος πατέρας είχε «πολύ σκοτεινές, αυτοκτονικές σκέψεις», όπως λέει. «Απομακρύνθηκα από όλους. Ήταν μια πολύ καταθλιπτική και άσχημη περίοδος για μένα».
Έμαθε για τους σκύλους υπηρεσίας μέσω ενός συμβούλου και η έρευνα τον οδήγησε στο Mission K9 Warrior. Τώρα έχει έναν σταθερό σκύλο- σύντροφο, έναν 2 ετών Belgian Malinois, ο οποίος μάλιστα ταξιδεύει σε ειδικό μεταφορέα όταν ο 43χρονος βγαίνει βόλτα με τη μοτοσικλέτα Harley-Davidson που έχει.
Ο σκύλος έχει εκπαιδευτεί να αντιλαμβάνεται το στρες του Στέφενς στην πολυκοσμία και στέκεται ανάμεσα σε εκείνον και άλλους ανθρώπους «για να τους εμποδίζει να περπατούν πίσω μου», λέει. «Το καλύτερο που κάνει είναι ότι δεν είμαι ποτέ μόνος», λέει. «Είναι πάντα μαζί μου- 24 ώρες το 24ωρο είναι μαζί μου».
Όταν πήγε να ευχαριστήσει τον Χιουζ για το δώρο, πήρε ένα ακόμη: Ο Χιουζ του ζήτησε να γίνει μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Mission K9 Warrior και πλέον εξετάζουν μαζί βετεράνους που θέλουν ένα σκύλο.
