Ρίτσαρντ Χαλκ: Νεκρός στη φυλακή ο διαβόητος παιδεραστής - Περίπου 200 παιδιά τα θύματά του

Ρίτσαρντ Χαλκ: Νεκρός στη φυλακή ο διαβόητος παιδεραστής - Περίπου 200 παιδιά τα θύματά του Facebook Twitter
6

Νεκρός βρέθηκε στο κελί του ο διαβόητος παιδεραστής Ρίτσαρντ Χακλ, o οποίος, είχε καταδικαστεί για τη σεξουαλική κακοποίηση βρεφών και παιδιών στη Μαλαισία

Ο Ρίτσαρντ Χακλ, 33 ετών, που υποστήριξε ότι είχε κακοποιήσει σεξουαλικά 200 παιδιά στη Μαλαισία, πέθανε σε φυλακή στο Γιορκσάϊρ την Κυριακή, σύμφωνα με ανακοίνωση του βρετανικού υπουργείου Δικαιοσύνης. Βρετανικά Μέσα ανέφεραν ότι ο Χακλ που είχε καταδικαστεί σε 22 φορές ισόβια το 2016 για εγκλήματα που διέπραξε σε βάρος των θυμάτων του ηλικίας από 6 μηνών ως 11 ετών, μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου. Το υπουργείο Δικαιοσύνης, παρότι επιβεβαίωσε ότι πέθανε την Κυριακή, δεν αναφέρθηκε στα αίτια του θανάτου του καθώς αστυνομική έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη. 

Ο Χακλ είχε συλληφθεί το 2014 στο αεροδρόμιο του Γκάτγουικ, όταν επέστρεφε από την Μαλαισία όπου δούλευε ως freelance φωτογράφος. Στη Μαλαισία ο Χακλ είχε διαπράξει τα περισσότερα από τα εγκλήματά του. Ο ίδιος έγραφε για τις κακοποιήσεις παιδιών που διέπραττε σε ένα μπλογκ που διατηρούσε στο dark web. O Χακλ παρουσιαζόταν ως χριστιανός δάσκαλος αγγλικών και κακοποιούσε παιδιά, ανάμεσά τους και ένα βρέφος έξι μηνών, σε μία φτωχή κοινότητα της Μαλαισίας. Παρόμοια εγκλήματα είχε διαπράξει και στην Καμπότζη.  

Παράλληλα, ο Ρίτσαρντ Χακλ, έβγαζε φωτογραφίες και βίντεο τον εαυτό του να κακοποιεί τα παιδιά και μοίραζε το υλικό αυτό στο dark web. Σύμφωνα με τις καταγραφές στο μπλοκ του είχε κακοποιήσει 191 παιδιά ενώ ανάγκαζε τα θύματα να ποζάρουν με ταμπέλες για να διαφημίζονται οι επιχειρήσεις του. Ο Χαλκ είχε γράψει ένα 60σελιδο εγχειρίδιο με το οποίο συμβούλευε άλλους παιδεραστές πώς να κακοποιούν παιδιά στον τρίτο κόσμο. Το δικαστήριο, το είχε χαρακτηρίσει ως ένα πραγματικά σατανικό κείμενο. 

Ο Βρετανός παιδεραστής αποκαλύφθηκε όταν η αστυνομία της Αυστραλίας εντόπισε μία σελίδα παιδεραστών η οποία, πριν κλείσει, αριθμούσε περίπου 9000 μέλη. Οι Αρχές βρήκαν περισσότερες από 20.000 φωτογραφίες παιδιών στον υπολογιστή του Χακλ. Πάνω από 1000 τον έδειχναν να βιάζει και να κακοποιεί παιδιά. 

Μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης οι γονείς του Χακλ πούλησαν την περιουσία τους και άλλαξαν τόπο διαμονής. Η κουνιάδα του είχε δηλώσει στο Sky News ότι κανείς από την οικογένειά του δεν μιλάει πια γι αυτόν και κανείς δεν θέλει να τον ξαναδεί. 

Ο Χαλκ κρατούταν σε φυλακές υψίστης ασφαλείας. 

Με πληροφορίες από CNN/Guardian

Διεθνή
6

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άδεια τα κέντρα κράτησης μεταναστών της Μελόνι στην Αλβανία - Επιστρέφει στην Ιταλία το προσωπικό τους

Διεθνή / Άδεια τα κέντρα κράτησης μεταναστών της Μελόνι στην Αλβανία - Επιστρέφει στην Ιταλία το προσωπικό τους

Περίπου ένα μήνα μετά το πολυδιαφημισμένο άνοιγμα των κέντρων κράτησης, αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ, «επαναπατρίζονται» στην Ιταλία δεκάδες αστυνομικοί και κοινωνικοί λειτουργοί
LIFO NEWSROOM

σχόλια

1 σχόλια
Και τώρα η συντριπτική πλειοψηφία όσων διαβάσουν την είδηση αυτή θα σκεφτούν ότι του άξιζε... Και σίγουρα δεν θα προβληματιστούν από αυτό το συμβάν για το που πάει η κοινωνία μας.Από την άλλη η συντριπτική πλειοψηφία θα σου πει ότι είναι κατά της θανατικής ποινής.Αρκεί δηλαδή να κάνουν οι εγκληματίες και όχι το κράτος την πράξη και είμαστε οκ με την συνείδηση μας ως πολιτισμένοι άνθρωποι.Αν ήμασταν πραγματικά αντίθετοι, θα έπρεπε περιστατικά σαν και αυτά (δολοφονία κρατούμενου υψηλού κινδύνου) να εγείρει την γενική κατακραυγή. Αλλά δεν την εγειρει
Δεν συμφωνω με την θανατικη ποινη γιατι δεν μπορει ενα κρατος να νομιμοποιει τον τερματισμο της ζωης ανθρωπου αλλα κυριως γιατι παντα υπαρχει το ενδεχομενο του ανθρωπινου λαθους σε μια δικαστικη αποφαση. Το "συγνωμη που σε εκτελεσα" δεν αρκει.Το οτι δολοφονηθηκε απο συγκρατουμενους ειναι παρανομο, ας ασχοληθει η πολιτεια μ' αυτο.Αυτοι οι εγκληματιες εκαναν αυτο που σκεφτεται ο μεσος ανθρωπος οταν ακουει κατι τοσο σιχαμερα απανθρωπο. Το οτι εγω δεν κανω πραξη την σκεψη μου δεν με κανει καλυτερο απο αυτους. Το οτι αυτοι εκαναν πραξη την σκεψη τους δεν τους κανει χειροτερους απο εμενα. Για το που παει η κοινωνια μας προβληματιζομαι οταν σκεφτομαι οσους, με το προσχημα των διακοπων σε εξωτικες χωρες της ασιας, εκμεταλλευονται την ανεχεια και την δυστυχια των ανθρωπων. Μετα γυριζουν στις κανονικες ζωες του ανανεωμενοι και ατσαλακωτοι.
"Αυτοι οι εγκληματιες εκαναν αυτο που σκεφτεται ο μεσος ανθρωπος οταν ακουει κατι τοσο σιχαμερα απανθρωπο. Το οτι εγω δεν κανω πραξη την σκεψη μου δεν με κανει καλυτερο απο αυτους. Το οτι αυτοι εκαναν πραξη την σκεψη τους δεν τους κανει χειροτερους απο εμενα."παρντόν;
Όταν το Κράτος σε φυλακίζει αναλαμβάνει μια μεγάλη ευθύνη, αναλαμβάνει την προστασία σου.Από την στιγμή που χάνεις την δυνατότητά να κινείσαι ελεύθερα, να αμύνεσαι, να διαφεύγεις, να κρύβεσαι ή ακόμα και να οπλοφορείς (όπου επιτρέπεται) το κράτος οφείλει να σε προστατεύει. Μάλιστα, όσο μεγαλύτερος στόχος είσαι στην φυλακή (λ.χ. παιδεραστές , καρφιά κλπ), τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι η προστασία σου.Πολλές φορές έχουμε δει όμως ότι αυτό δεν συμβαίνει και κρατούμενοι δολοφονούνται άγρια. Και όταν συμβεί μια τέτοια δολοφονία, οι ίδιες κοινωνίες που αγανακτούν με την θανατική ποινή στην καλύτερη των περιπτώσεων αδιαφορούν, στην χειρότερη κλείνουν το μάτι πονηρά.Κατά την γνώμη μου, μια κοινωνία και ένα κράτος πρέπει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του και γι' αυτό είμαι υπέρ της θανατικής ποινής. Όχι της θανατικής ποινής για ψύλλου πήδημα, αλλά σε περιπτώσεις ιδιαιτέρως ειδεχθών εγκλημάτων για τις οποίες δεν χωρεί καμία αμφιβολία για την τέλεσή τους.Όσοι αντιμάχονται την θανατική ποινή προβάλλουν επιχειρήματα όπως :1) Τι θα γίνει σε περίπτωση λάθους;2) Δεν είναι πολιτισμένο/ανθρωπιστικό3) Αποκλείει τον σωφρονισμό.Η πιθανότητα λάθους αντιμετωπίζεται με την νομοθετική ρύθμιση, η θανατική ποινή να επιβάλλεται μόνο σε περιπτώσεις που δεν χωρεί καμία αμφιβολία για την τέλεση του εγκλήματος. Στην προκειμένη περίπτωση δηλαδή, που βρήκαν τόνους πορνογραφικού υλικού με τον ίδιο, για τι λάθος μπορεί να μιλάμε;Το ζήτημα του πολιτισμού/ανθρωπισμού είναι σχετικό. Σε χώρες που στοιβάζουν τους φυλακισμένους σαν ζώα, ή όταν μέσα στις φυλακές υπάρχουν βιασμοί, εμπόριο ναρκωτικών, δολοφονίες κρατουμένων από άλλους κρατουμένους ή κακομεταχείριση κρατουμένων από τους δεσμοφύλακες είναι τουλάχιστον υποκριτικό να επικαλούμαστε τον πολιτισμό ή τον ανθρωπισμό για το ζήτημα της θανατικής ποινής.Κακά τα ψέμματα. Αν οι κοινωνίες ενδιαφέρονταν πραγματικά, θα ξόδευαν ένα μεγάλο μέρος του ΑΕΠ τους για φυλακές ποιότητας που θα πληρούσαν πράγματι τα ανθρωπιστικά/πολιτισμένα στάνταρ. Δεν το κάνουν όμως, γιατί δεν είναι διατεθειμένες να προβούν στις θυσίες που απαιτούνται για κάτι τέτοιο. Το πρόβλημα των δυτικών κοινωνιών είναι ότι θεωρούμε τους εαυτούς μας περισσότερο πολιτισμένους από όσο πραγματικά είμαστε. Ό,τι χαλάει την εικόνα μας και δεν μπορεί να κρυφτεί (βλ. θανατική ποινή ως θεσμός) καταργείται. Ό,τι μπορεί να κρυφτεί (συνθήκες κράτησης) το παραχώνουμε κάτι από το χαλί και κάνουμε τα στραβά μάτια.Προφανώς, το ζήτημα της θανατικής ποινής είναι ένα τεράστιο ζήτημα που δεν μπορεί να λυθεί με λίγα post σε ένα blog, ούτε η λύση είναι τόσο εύκολη όπως να πει κάποιος απλά ότι πρέπει να υπάρχει θανατική ποινή (για ποια εγκλήματα, υπό ποιες προϋποθέσεις, για ποιους εγκληματίες;).Το νόημα της ανάρτησής μου είναι ότι, κατά την γνώμη μου, ο μόνος λόγος που η θανατική ποινή έχει καταργηθεί είναι όχι επειδή είναι άδικη ή απάνθρωπη, αλλά επειδή η κατάργησή της μας κάνει να αισθανόμαστε πιο καλά με τον εαυτό μας.
Σίγουρα, κανείς δεν είχε το δικαίωμα να αφαιρέσει την ζωή του, όσο απίστευτο κάθαρμα κι αν ήταν.Και μια Δημοκρατία είναι υποχρεωμένη να εξασφαλίζει την σωματική ακεραιότητα και την αξιοπρεπή αντιμετώπιση ακόμα και των μεγαλύτερων καθαρμάτων, ακόμα και των εχθρών της.Και αυτό ακριβώς αποτελεί και το μεγαλύτερο πλεονέκτημά της, παρά τις (συχνά τεράστιες) ατέλειές της και δυσλειτουργίες της