Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Patrick Henningsen κάνει ρεπορτάζ στην Κύπρο για το Russia Today
"Ενώ οι γραφειοκράτες και οι τεχνοκράτες στη Λευκωσία ήταν απασχολημένοι προσπαθώντας να συμφωνήσουν σε ένα ακόμα πιο φοβερό κούρεμα, από οποιαδήποτε από τις προηγούμενες προτάσεις της τρόικας, η θανατηφόρα παθογένεια της ΕΕ έχει αρχίσει να εξαπλώνεται στις μακρινές γωνιές της χώρας, χτυπώντας τη νότια παραθαλάσσια τουριστική πόλη της Πάφου.
Η Κύπρος κατάφερε να αποφύγει τον αρχικό κίνδυνο ενός γενικευμένου bank run και την πιθανότητα μαζικών ταραχών, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα οφείλεται στο γεγονός ότι κανείς Κύπριος δεν θέλει να δει τη χώρα του να γίνεται μια άνομη δημοκρατία της μπανάνας στην περιοχή της Μεσογείου.
Αλλά αυτή η ηρεμία δεν θα διαρκέσει για πολύ, αν οι ολιγάρχες των τραπεζών συνεχίζουν να πιέζουν την οικονομία.
Έλεγχος κεφαλαίων και παγωμα τραπεζικών καταθέσεων σημαίνει χιλιάδες επιχειρήσεις σήμερα σε στραγγαλισμό των κονδυλίων λειτουργίας τους. Είναι ένα πολύ κακό σκηνικό. Ένας επιτυχημένος ιδιοκτήτης μπαρ στην Πάφο, ο Nικόλας, πλήττεται ιδιαίτερα σκληρά και μας είπε ότι η ιστορία του είναι η ίδια με κάθε έμπορο της περιοχής που γνωρίζει.
Ο Νικόλας μας εξήγησε: "Ο λογαριασμός της πιστωτικής εμπορικής μας κάρτας ήταν της Λαϊκής Τράπεζας και δεν μπορούμε να έχουμε πρόσβαση πια, έτσι δεν μπορούμε να δεχθούμε κάρτες. Οι άνθρωποι δεν ξοδεύουν χρήματα. Όλοι οι προμηθευτές μας ζητούν μετρητά για τις παραγγελίες και εμείς απλά δεν έχουμε αρκετά. Έχουμε τα τσεκ μας στην τράπεζα, αλλά δεν έχουμε τους πόρους για να τα καλύψουμε. Το προσωπικό πρέπει να πληρώνεται σε μετρητά τώρα, καθημερινά. Τα κεφάλαια μου έκτακτης ανάγκης είναι παγωμένα σε άλλο τραπεζικό λογαριασμό και δεν μπορώ να έχω πρόσβαση για τις επόμενες 45 ημέρες. Πάνω από όλα, ο τουρισμός έχει πέσει και δεν έρχονται ξένα χρήματα πια. Θα είμαστε τυχεροί αν αντέξουμε 4 ή 6 μήνες.
"Το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την κατάσταση είναι αν η κυβέρνηση επιβάλει περικοπές λιτότητας στις κρατικές δαπάνες".
Με άλλα λόγια, τα πράγματα είναι πιθανό να πάνε πολύ χειρότερα, καθώς η Δαμόκλειος Σπάθη τώρα κρέμεται πάνω από το κεφάλι κάθε Κύπριου.
Η ιστορία του Δαμοκλή είναι μάλλον οδυνηρή με περισσότερους από έναν τρόπους. Ο μύθος του Δαμοκλή μπορεί να εφαρμοστεί με δύο τρόπους εδώ. Με όποιον μιλάμε εδώ, στην Κύπρο, γνωρίζει ότι αυτό το σπαθί κρέμεται από πάνω του. Είναι προφανές για τις χιλιάδες μικρές και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις, που βρίσκονται εκει και μόλις και μετά βίας βαστάνε, αντιμετωπίζοντας τον ελέγχο κεφαλαίων και την οξεία έλλειψη ρευστότητας. Εάν δεν διέθεταν επαρκή ταμειακά αποθέματα πριν τους χτυπήσει η κρίση , τότε είναι αμφίβολο ότι δεν θα είναι σε θέση να ξεπεράσουν τη θύελλα επ 'αόριστον.
Η βαθύτερη πτυχή της Σπάθας του Δαμοκλή εδώ, είναι ότι πριν από την ένταξη στην ΕΕ και τη συμμετοχή της στο ενιαίο νόμισμα, η Κύπρος ήταν μια κλειστή οικονομία και μπορούσε πιο εύκολα να διαχειριστεί τις εγχώριες και τις εισερχόμενες ροές της. Το νόμισμα της, η Κυπριακή λίρα, ήταν ένα από τα ισχυρότερα στον κόσμο. Γεμίζε ένα κενό στις διεθνείς αγορές, προσφέροντας έναν ασφαλή και κερδοφόρο υπεράκτιο προορισμό για επενδύσεις κεφαλαίου. Γιατί να ανησυχείς όταν όλο έδειχναν να πηγαίνουν καλά;
Στη συνέχεια, ήρθαν τα Ρώσικα χρήματα και στη συνέχεια η στεγαστική φούσκα και το ευρώ - το οποίο μετέτρεψε αυτό το μικρό νησί των 800.000 κατοίκων σε μια κερδοσκοπική ευκαιρία για όλους, όπου το εισερχόμενο φθηνό χρήμα διέφθειρε σχεδόν κάθε επίπεδο της Κυπριακής κοινωνίας. Αυτή η περίοδος των κερδοσκοπικών παιχνιδιών, με βάση την Λευκωσία, ενσωματώθηκε επάνω σε ήδη υπάρχουσες, προ-ευρώ στρώσεις διαφθοράς και παχυλών καφέ φακέλων.
Ήταν μια τέλεια καταιγίδα για τον Δαμοκλή μας. Όλο αυτό το διάστημα, δαιμόνιοι Σάιλοκς στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, το Βερολίνο και διαχειριστές στις Βρυξέλλες, παρακολουθούσαν στενά και απλά περίμεναν κάποιον να ενεργοποιήσει την παγίδα.
Αναμφισβήτητα, ότι αυτός ο κάποιος ήταν ένας Έλληνας μεγιστάνας, με υποστήριξη από το Ντουμπάι, ο φιλόδοξος Ανδρέας Βγενόπουλος, ο οποίος ανέλαβε τον έλεγχο της Λαϊκής Τράπεζας της Κύπρου και προχώρησε στην σύνδεση των Κυπριακών τραπεζών με το καταποντισμένο Ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Μπορείτε να κατηγορήσετε τον Βγενόπουλο, ή την διοίκηση της Λαϊκής Τράπεζας, ή μπορείτε να κατηγορήσετε το ξέπλυμα χρήματος, ή την τρόικα. Μπορείτε να κατηγορήσετε ακόμη και τους διεφθαρμένους πολιτικούς, αλλά στο τέλος, το μόνο που θα μπορούσε να κάνει ο οποιοσδήποτε ήταν να κάθετε και να βλέπει τον ισολογισμό της να τυλίγεται στις φλόγες και να την παρακολουθεί να βυθίζεται στον πάτο. Η διαφθορά στη Λευκωσία άφησε τη μαφία της τρόικας να ελέγχει ολόκληρη της χώρα στην Κύπρο. Όπως και ο Δαμοκλής, κάποιοι γηραιότεροι Κύπριοι τώρα λαχταρούν την παλιά τους αγροτική ζωή, που το να ζείς από τη γη ήταν αναπόσπαστο μέρος της ζωής εδώ.
Όπως συμβαίνει πάντα αυτές τις μέρες, οι οικονομικοί πόλεμοι των ελίτ και τέλος τα σχέδια Ponzi (ΣτΜ. εννοεί τις «πυραμίδες») καταλήγουν στην καταστροφή για τον μέσο αποταμιευτή και ακόμα χειρότερα, καταλήγουν στην καταστροφή και για τον μεγαλύτερο από τον μέσο αποταμιευτή. Οι άνθρωποι καλούνται να πληρώσουν για τις συλλογικές απώλειες της ελίτ.
Όχι ακριβώς η Σπάθα του Δαμοκλή επάνω απο το κεφάλι του κατοίκου της Λευκωσίας, ο οποίος διαδηλώνει έξω απο την Τράπεζα Κύπρου, αλλά μας δίνει το νόημα. (Photo by Patrick Henningsen)
Ευρωπαϊκή Ένωση
Ένας ντόπιος ιδιοκτήτης εστιατορίου στη Λάρνακα, ο κ. Πετρέου, μου διηγήθηκε μια ιστορία που με στεναχώρησε και απεικονίζει την Ελληνική τραγωδία που εκτυλίσσεται εδώ, μπροστά στα μάτια μας. Η επιχείρησή του έχει ήδη πληγεί από ένα χρηματοδοτούμενο από την ΕΕ έργο, την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου που θα περνάει κατά μήκος της παραλίας και θα έχει ως αποτέλεσμα να του κόψει και άλλο την δουλειά του. Οι ανάδοχοι κινούνται με ρυθμό σαλιγκαριών και αναμένεται το έργο να κάνει δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί.
Οι Ευρωκράτες και οι εταιρείες που επωφελούνται από το έργο, δεν έχουν προσφέρει καμία αποζημίωση και κάποιοι υποπτεύονται ότι αυτό το χρηματοδοτούμενο από την ΕΕ, οδικό έργο, έγινε βάσει σχεδίου από τα λόμπι των Βρυξελλών, με σκοπό να συντρίψουν τις μακροχρόνιες ντόπιες επιχειρήσεις, που ήδη παλεύουν να τα φέρουν βόλτα, με σκοπό την ανάπλαση της περιοχής με σύγχρονες ιδιοκτησίες, πολλών εκατομμυρίων δολαρίων και με καζίνο στη Λάρνακα, σε μια προσπάθεια να προσελκύσουν εκεί τα δισεκατομμύρια της περιοχής του Κόλπου και τα πλούσια εισοδήματα της Βόρειας Ευρώπης. Τώρα, η τραπεζική κρίση τους έχει χτυπήσει ως μια αριστερή γροθιά για νοκ-άουτ.
Ο ιδιοκτήτης μας εξηγεί: «Για 29 χρόνια, πλήρωνα το ενοίκιο πάντα στην ώρα μου, αλλά αυτή την εβδομάδα θα πρέπει να καλέσω την ιδιοκτήτρια και να της ζητήσω να μου μειώσει το ενοίκιό καθώς δεν μπορώ να το πληρώσω. Οπότε θα της δώσω επιλογή - ή να μειώσει το ενοίκιο ή να με πάει στο δικαστήριο, γιατί ούτως ή άλλως, δεν αντέχω πια να το πληρώνω ».
Το επόμενο ζήτημα θα είναι το πανεπιστήμιο της κόρης του, λέγοντας ότι δεν αντέχει οικονομικά πια, να βοηθήσει την χρηματοδότηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της.
Αυτές είναι ιστορίες που άνθρωποι, όπως η Κριστίν Λαγκάρντ και η Άνγκελα Μέρκελ δεν πρόκειται ποτέ να ακούσουν και ενώ μπορούν και έχουν τη δύναμη να διορθώσουν την κατάσταση. Εάν εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι ενδιαφέρονται πραγματικά, τότε είστε πιθανώς ακόμα σε κατάσταση άρνησης.
Δ.Χριστόφιας
Τώρα που ο κίνδυνος ενός άμεσου run-bank έχει υποχωρήσει, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας έχει μπεί στο επίκεντρο της οργής του λαού.
Ο κ. Πέτρου, ένας ντόπιος συνταξιούχος αγρότης λέει, «Θυμάστε την στιγμή που παραιτήθηκε ο Χριστόφιας, μόλις πριν από πέντε εβδομάδες και στη συνέχεια οι τράπεζες μας έκλεισαν τις πόρτες τους, τρεις εβδομάδες αργότερα;"
"Ο Κομμουνιστής Πρόεδρός μας ανέβηκε στην εξουσία με ένα πλεόνασμα € 1 δις και έφυγε με ένα χρέος € 17,5 δις στους διεθνείς τραπεζίτες. Πού είναι τώρα; "
Οι περισσότεροι κάτοικοι είναι πεπεισμένοι ότι ο Χριστόφιας θα εμπλακεί κατά τη διάρκεια της επικείμενης δικαστικής έρευνας σχετικά με την κατάρρευση των τραπεζών.
Φυσικά, το μεγάλο ερώτημα στο μυαλό όλων μας είναι: γιατί η Κύπρος; Γιατί τώρα; Σοσιαλδημοκράτης και δηλωμένος κομμουνιστής ο Δημήτρης Χριστόφια ανέβηκε στην εξουσία το 2008, μέσω μιας κυβέρνησης συνασπισμού, κάνοντας εκστρατεία με την πλατφόρμα της «επανένωσης της Κύπρου», φέρνοντας την Ελληνική και την Τουρκική πλευρά κοντα, σε ένα διζωνικό ομοσπονδιακό κράτος. Στον κόσμο άρεσε η ιδέα, αλλά, αντι για αυτό πήραν μια οικονομική κατάρρευση.
ΗΠΑ, Ρώσοι και Κινέζοι
Ένας άλλος παίκτης που βρίσκεται στην σκιά αυτής της ιστορίας και αναφέρεται στις συζητήσεις στα καφενεία της Λευκωσίας, είναι οι ΗΠΑ, οι οποίες με τη βοήθεια του Χένρι Κίσινγκερ, ήταν οι αρχιτέκτονες της Τουρκικής εισβολής το 1974 και τα αφεντικά στο ΔΝΤ σήμερα. Όπως και οι Βρετανοί, οι ΗΠΑ έχουν επίσης στρατιωτική παρουσία στο νησί, μαζί με πάνω από 300 ακόμη βάσεις και εγκαταστάσεις τους διάσπαρτες σε όλη την Τουρκία.
Πολλοί Κύπριοι πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιήσει τους πολυπλόκαμους θεσμούς τους, όπως το ΔΝΤ για να χτυπήσουν την Ρώσικη επιρροή - και τα χρήματα τους στην Κύπρο και ως εκ τούτου, στην Ευρώπη. Υπάρχουν περίπου 50.000 Ρώσοι που ζουν στην Κύπρο, συγκεντρωμένοι γύρω από την πόλη της Λεμεσού, μαζί με πολλές off-shore εταιρείες, καθώς και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι που έρχονται και την επισκεφτονται όλο το χρόνο. Αν οι ΗΠΑ, ή η ΕΕ ήθελε ασκήσει πίεση στη Ρωσία - ιδιαίτερα για την Συρία, τότε αυτό θα ήταν το πρώτο μέρος για να ξεκινήσουν.
Ανακαλύψαμε επίσης ότι εκτιμάται ότι υπάρχουν πάνω από 20.000 Κινέζοι, μέσα και γύρω από την Πάφο και θα περίμενε κανείς ότι θα υπάρχουν τουλάχιστον μερικές εκατοντάδες Κινέζοι εκατομμυριούχοι, ή δισεκατομμυριούχοι, οι οποίοι δέχθηκαν ένα αρκετά μεγάλο κούρεμα επίσης - αλλά δεν θα το ακούσετε αυτό στα μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Η διαιρεμένη Κύπρος - Η Λευκωσία ονειρεύεται μια μέρα να επανενωθούν Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι.(Photo by Patrick Henningsen)
Α.Βγενόπουλος
Υπήρχε και ένα άλλο όνομα που ακούγαμε συνέχεια, ξανά και ξανα, καθώς «χτενίζαμε» τα σοκάκια της παλιάς πόλης της Λευκωσίας. Το όνομά του Ανδρέα Βγενόπουλου, του Έλληνα μεγιστάνα και προέδρου της αμφιλεγόμενης Marfin Investment Group και του ανθρώπου που φούσκωσε το οικονομικό μπαλόνι της, τώρα πτωχευμένης, Laiki Bank – το οποίο ήταν καταδικασμένο να σκάσει πριν από τρεις εβδομάδες, παίρνοντας μαζί του και το σύνολο της Κυπριακής οικονομίας.
Η ιστορία πίσω από την φουσκωμένη επιτυχία και αποτυχία του είναι ένα περίεργο ερωτικό τρίγωνο μεταξύ Ντουμπάι, Αθήνας και Λευκωσίας. Φαίνεται ότι ο κ. Βγενόπουλος είχε χαράξει έναν τεράστιο σχέδιο Ponzi που προσέλκυσε το σύνηθες ύποπτο πλήθος των φιλόδοξων χρηματοδοτών, των αφελών και διεφθαρμένων πολιτικών και των καλοπληρωμένων κυβερνητικών γραφειοκρατών, που συνέρρεαν πάνω από το ξέχειλο βάζο με το μέλι, των προσβάσιμων κεφαλαίων που καλύπτονταν από τα ίδια ομόλογα υψηλού κινδύνου και τα υπερτιμημένα χαρτιά που διέλυσαν την Ευρωπαία γειτόνισσα της Κύπρου, την Ελλάδα μόλις 2 χρόνια νωρίτερα.
Μέχρι να καταλάβουν οι Κύπριοι τι συνέβαινε, ο ισολογισμός τους είχε ήδη πιάσει πάτο - αναγκάζοντας την Λευκωσία να πάει με δεμένα τα χέρια στην ΕΚΤ και αργότερα στο ΔΝΤ.
Ο Βγενόπουλος, όπως φαίνεται, ήταν ο agent provocateur της τρόικας σε αυτή την ιστορία - άναψε το σπίρτο, έφυγε από το κτίριο με όλα τα λάφυρα και το κοιτούσε να καίγεται, πέρα από την θάλασσα.
Ο ρεπόρτερ Patrick Henningsen συζητά με κατοίκους της Λευκωσίας. (Photo by Patrick Henningsen)
Γερμανοί και Τρόικα
Τελευταία, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, ο κόσμος φάνηκε πολύ υποψιασμένος και κάπως προσβεβλημένος, από τους Γερμανούς, οι οποίοι μαγικά άνοιξαν την δική τους αγορά ομολόγων, προωθόντας κάθε είδους επενδύσεις, από ηλιακή ενέργεια μέχρι κάθε "ασφαλή επένδυση" - την ίδια στιγμή που η Κυπριακή οικονομία έπεφτε στο καζανάκι της Ευρω-τουαλέτας απο την τρόικα.
Αυτό που είναι χειρότερο, πάντως, είναι ότι η ελίτ της Τρόικας (Βρυξέλλες, Βερολίνο και ΔΝΤ) γνώριζε για αυτή την μόλυνση και, επίσης, γνώριζαν ότι η Κύπρος θα καταρρεύσει πολύ πριν από την τραπεζική αργία εκείνου του μήνα - αλλά το μόνο που έκαναν ήταν να περιμένουν και να παρακολουθούν καθώς ο μουσακάς χτύπαγε τον ανεμιστήρα, για να ορμήσουν πάνω σε περισσότερα δάνεια-κρίσης που τελικά τους έδωσεαν τον πλήρη οικονομικό έλεγχο στην οικονομική μοίρα του νησιού.
Είναι σαν τον έμπορο ηρωίνης που προσπαθεί να βοηθήσει την απεξάρτηση ενός χρήστη, δίνοντάς τους ένα κιλό πρέζα. Τι θα συμβεί εάν οι Ευρωπαικές και οι Κυπριακές τράπεζες υποθηκεύσουν εκ νέου όλα αυτό το νέο χρέος που εκδίδεται με βάση τα χρήματα της τρόικας; Και τι γίνεται με τους τραπεζίτες που χρησιμοποιώντας αυτά τα τελευταία δάνεια, ποντάρουν σε ένα μέρος του ανεκμετάλλευτου φυσικού αερίου της Κύπρου και των αποθεμάτων πετρελαίου; Θα μάθουμε σε έναν χρόνο, μέχρι τότε, παρακολουθούμε και περιμένουμε.
Ακόμα χειρότερα, φανταστείτε τον έμπορο ηρωίνης, αφού δίνει στον εξαρτημένο το τελευταίο κιλό πρέζας, προχωρά και κλέβει όλα του τα έπιπλα από το σπίτι, του ξεπουλάει και το σπίτι και μειώνει μισθούς και συντάξεις του καθενός, που ζεί μέσα στο σπίτι.
Εταιρείες Ασφαλείας
Ένας νικητής μέχρι τώρα, είναι η ιδιωτική εταιρεία ασφαλείας G4S, η οποία ανέλαβε εργολαβικά την παροχή επιπλέον φύλαξης σε όλη την Κύπρο, στην περίπτωση που οι άνθρωποι χάσουν την υπομονή τους απο την κυβέρνηση και τα τροϊκανά αφεντικά τους στην Ευρώπη. Ήταν για αυτούς ένα σχετικά εύκολο κόλπο, μέχρι τώρα στην Κύπρο.
Αν συνέβαινε οπουδήποτε αλλού, θα υπήρχαν ταραχές στους δρόμους. Εάν η τρόικα προσπαθήσει να κλέψει τα χρήματα των καταθετών στην Ισπανία, η G4S πιθανότατα δεν θα τα καταφέρει και η ισπανική κυβέρνηση θα δώσει κατά πάσα πιθανότητα τη σύμβαση ασφαλείας σε κάποιον σαν την Blackwater - όπως έγινε ήδη στην Ελλάδα.
Όταν κατακαθίσει η σκόνη, δεν θα χρειαστεί να είναι κάποιος μεγαλοφυία για να καταλάβει ότι κάθε Κύπριος θα ξέρει ποιος τον λήστεψε και πώς έγινε. Τώρα, με τον χαλαρό, απατηλό τους τρόπο εκει, οι άνθρωποι αποφασίζουν ποιος θα είναι ο καλύτερος τρόπος, να φέρουν στα ίσα το σκορ".
Μετάφραση: LEFTeria-news
