Οι κάτοικοι στο Ντιτρόιτ στο Μίσιγκαν είχαν συνηθίσει να βλέπουν έναν θηλυκό γερμανικό ποιμενικό να περιφέρεται στη γειτονιά τους και να κουνάει χαρούμενος την ουρά κατά διαστήματα.
Η ηλικιωμένη σκυλίτσα, που αργότερα ονομάστηκε Nikki, περπατούσε πάντα πιστά στο πλευρό του ιδιοκτήτη της, χαιρετώντας με ενθουσιασμό όλους τους περαστικούς. Μέχρι που μια μέρα, την είδαν να περιπλανιέται ολομόναχη στους δρόμους.
«Δυστυχώς, ο ιδιοκτήτης της πέθανε», εξηγεί η Gail Montgomery, διευθύντρια του Almost Home Animal Rescue League. «Και κάπως έτσι άρχισε να περιφέρεται μόνη της με το λούτρινο κουκλάκι της», λέει στο The Dodo.
Μέσα στη θλίψη της, η γλυκιά Nikki προσκολλήθηκε σε ένα λούτρινο παιχνίδι για παρηγοριά, το οποίο κουβαλούσε ευλαβικά όπου πήγαινε και αρνιόταν να αφήσει κάτω για οποιονδήποτε λόγο.
«Συνήθως, ένας αδέσποτος σκύλος δεν θα κρατήσει ένα λούτρινο. Δεν βάζει βασικά τίποτα στο στόμα του, απλά ψάχνει για φαγητό», προσθέτει η Gail Montgomery. «Αλλά αυτό ήταν η ασφάλειά της».
Η Nikki περιφερόταν στη γειτονιά μόνη της για εβδομάδες, βασιζόμενη απλώς στην ευγένεια των ξένων. Πολλοί κάτοικοι τής έβαζαν φαγητό και νερό, αναζητώντας παράλληλα την κατάλληλη οργάνωση να την βοηθήσει, μέχρι που ήρθαν σε επικοινωνία με το South Lyon Murphy Lost Animal Recovery.
Μετά από μερικές αποτυχημένες προσπάθειες, η ομάδα διάσωσης κατάφερε τελικά να την πιάσει. Ακόμα και όταν τη έβαλαν όμως στο φορτηγάκι τους, αρνήθηκε να αποχωριστεί το πολύτιμο για εκείνη παιχνίδι της.
Λίγο μετά τη διάσωσή της, μπήκε στα κεντρικά γραφεία της Almost Home Animal Rescue League με το αγαπημένο της κουκλάκι κι όσο μια ομάδα κτηνιάτρων εξέταζε τη Nikki, οι νέοι φίλοι της στο καταφύγιο ανέλαβαν να φροντίσουν και το παιχνίδι της.
«Ήταν πάρα πολύ βρώμικο, σχεδόν σκισμένο. Το πλύναμε, το ράψαμε και της το δώσαμε πίσω», λέει η Gail Montgomery.
Οι κτηνίατροι διαπίστωσαν ότι η Nikki είχε τη νόσο του σκουληκιού της καρδιάς και άλλα εσωτερικά προβλήματα, ενώ βρήκαν πλαστικές σακούλες, κλαδιά και κόκαλα στο στομάχι της.
Η Nikki ανυπομονούσε μόνο να αγκαλιάσει ξανά το παιχνίδι της, κάτι που έκανε αμέσως μόλις της το έδωσαν. «Ήταν τόσο αδύναμη, που απλά κοιμήθηκε πάνω του», εξηγεί.
Η ζωή της σήμερα δεν έχει καμία σχέση με την ταλαιπωρημένη και θλιβερή τότε εικόνα της. «Ήταν πάρα πολύ στρεσαρισμένη», λέει η Gail Montgomeryγια τις ημέρες της Nikki πριν τη διάσωσή της. «Το σώμα της δεν λειτουργούσε σωστά επειδή ζούσε στους δρόμους για τόσο πολύ καιρό».
Πλέον, κάνοντας υγιεινή διατροφή με κοτόπουλο και ρύζι και με την φροντίδα της ανάδοχης οικογένειάς της, η Nikki έχει αρχίσει να αναρρώνει σωματικά και συναισθηματικά.
«Δεν χρειάζεται πια ούτε το αρκουδάκι της. Αγκαλιάζει διαρκώς τους θετούς γονείς της. Ακόμα κοιμάται μερικές φορές πάνω του, αλλά δεν έχει εμμονή μαζί του, όπως στο Ντιτρόιτ όταν κυκλοφορούσε ολομόναχη», προσθέτει.
