Μετά τα διαζύγιά τους, οι δυο κολλητές είχαν γυρίσει στις παλιές τους συνήθειες. Η Δένια στους φουσκωτούς, πυγμάχους, μπασκετμπολίστες και γενικά γκόμενους ΚΔΟΕ (Κτηνώδης Δύναμη, Ογκώδης Άγνοια), ενώ η Κάτια έγινε κούγκαρ (κούγκαρ: οι γυναίκες που κοιμούνται με μικρούς. «Όχι, δεν είναι ούτε το μαραθώνιο σεξ ούτε το σώμα των νέων αντρών», μου είπε μία κούγκαρ πρόσφατα. «Είναι το αράγιστό τους βλέμμα». Γιατί σε όλους μας, από τα τριάντα το βλέμμα μας ξεκινά να ραγίζει. Μέχρι που γίνεται θρύψαλα...). Άρχισαν να παρευρίσκονται ξανά και στα Συνέδρια Καριόλων τα οποία τα είχαν κόψει κατά τον έγγαμο βίο τους. Όλες οι Καριόλες συνεδριάζουν με τις ομοϊδεάτισσές τους, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε πόλη. Για να κουβεντιάσουν θέματα που τους απασχολούν. Όπως το «αν οι γυναίκες υποκρίνονται οργασμό και οι άντρες υποκρίνονται ολόκληρες σχέσεις, πώς αντιστρέφεις τους όρους οπότε υποκρίνεσαι ολόκληρη σχέση κι εκείνος έκτοτε υποκρίνεται οργασμό». Ή ανταλλάσσουν απόψεις για ατυχείς εμπειρίες όπως: Δένια: «Πήγα χθες με έναν ΚΔΟΕ, αλλά μου βγήκε ρομαντικός στο σεξ». Κάτια: «Και δεν του έριξες δυο χαστούκια να συνέλθει;». Άλλες φορές, ανταλλάσουν, σαν συνταγές, τεχνικές όπως το kinbaku: βράζεις σκοινιά για δυο ώρες για να μαλακώσουν και να μην κόβουν το δέρμα, τα αφήνεις μια μέρα να στεγνώσουν στον ήλιο, τα περνάς με κερί και από εκεί και πέρα, όλους τους γιαπωνέζικους κόμπους και πώς ο εραστής δένει σαν ιστό το σκοινί γύρω απ' το σώμα της ερωμένης του τα βρίσκεις στο ίντερνετ -γιατί η συντάκτρια της στήλης βαριέται να τα γράψει κι αυτά τώρα- όπως επίσης πώς ο εραστής αφήνει έξω απ' τον ιστό τα επίμαχα σημεία, πώς κρεμά την ερωμένη του απ' τον γάντζο πάνω απ' το κρεβάτι του, όλον αυτό τον χαλασμό, τέλος πάντων, που γίνεται για να διεγερθεί αυτή η μπάμια που λέγεται ιαπωνικό πέος, αφού δεν είναι δα κι απ' τα μεγαλύτερα του πλανήτη...
Ο Μεξικάνος, ο πρώην σύζυγος της Δένιας, εμφανιζόταν μόνο για να πάρει τα παιδιά, όπως και ο Assman, ο πρώην άντρας της Κάτιας. Ο οποίος Assman, από τότε που γύρισε από την Ταϊλάνδη, όλο κάτι πήγαινε να πει στην Ψυχαναγκαστική, αλλά δεν μπορούσε. Περνούσε το γνωστό «σ' αγαπώ πολύ για να φύγω, δεν σε θέλω αρκετά για να μείνω». Κι άρχισε να φλερτάρει δειλά ξανά την Κάτια γιατί ήταν κυκλάκιας. (Κυκλάκηδες: όσοι ασχολούνται μια ζωή με τις ίδιες γκόμενες, μια τη μία, μια την άλλη, ξανά την πρώτη, ένας φαύλος κύκλος απ' τον οποίο δεν ξεφεύγουν ποτέ.) Η Κάτια θα μπορούσε πολύ εύκολα σ' εκείνο το σημείο να τον πάρει απ' την Ψυχαναγκαστική. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι μπορούσε απ' την αρχή να τον πάρει πίσω απ' την Ψυχαναγκαστική. Αν ήθελε. Είναι αυτό που λέω πάντα στις αναγνώστριες που επικοινωνούν μαζί μου πληγωμένες, γιατί κάποια άλλη τους πήρε τον άντρα. Ναι, ξέρω τη θεωρία για το πώς πρέπει να αντιδράσεις, τι να πεις, τι να μη πεις, πώς να βάζεις τρικλοποδιές στην καινούργια σχέση του, πώς να γίνεις εσύ η άλλη τώρα, η ερωμένη, και πώς τελικά να τον πάρεις σιγά σιγά πίσω, αλλά... Πέρα απ' τον πληγωμένο εγωισμό, πέρα απ' το ότι έχασες κάτι που είχες αγαπήσει -κάποτε, γιατί τώρα είναι κάποιος άλλος, με μια άλλη- πρέπει να καθίσεις μια ολόκληρη εβδομάδα πριν μου γράψεις ξανά για να αναρωτηθείς: τον θέλεις πραγματικά πίσω; Έναν άντρα που δεν μπορεί ούτε το φερμουάρ του να κρατήσει κλειστό; Που έκανε άλλη σχέση, που σε πρόδωσε, που είπε τόσα ψέματα, τον θες αλήθεια πίσω;
Έτσι και η Κάτια. Δεν ήθελε στην πραγματικότητα πίσω τον πρώην άντρα της. Οι Καριόλες μικροπρεπείς δεν είναι, γι' αυτό παίζουν με ανοιχτά χαρτιά. Αλλά με αυτή την ερώτηση «Άραγε θα είμαι ξανά με τον άντρα μου;», μια μέρα που η Κάτια και η Δένια έβλεπαν μια τσόντα με λεσβίες βαμπίρ είπαν ότι με σκέφτηκαν (!) και μου έγραψαν mail κι έτσι ξέρω όλη αυτή την ιστορία. Και παρότι αποφεύγω να συμβουλεύω, μουρμούρισα «μμμ, Kαριόλες, το αγαπημένο μου είδος αναγνωστριών». Tίποτε δεν μπορεί να τις ταράξει. Εκτός από έναν Ubersexual τύπο άντρα. Κατά βάθος το 'ξερα απ' το πρώτο mail ότι έστελνα την Κάτια στη σφαγή, αλλά πόνταρα πάνω της όπως σ' ένα δυνατό άλογο. Αφού οι Καριόλες ελέγχουν αυτήν τη στιγμή όλο το γκομενικό παιχνίδι της πόλης. Επιπλέον, ήταν πια σαραντακάτι. Στα ντουζένια της...
(συνεχίζεται)
σχόλια