» Ανδεν είχε ένα υδροκέφαλο, δύσκαμπτο καιβραζιλιάνικο «εγώ» λίγο μεγαλύτεροαπό το Ρίο. Αν ο Σωκράτης Κόκκαλης δενήταν τόσο άκαρδος και του σέρβιρε το«γέρασες!» λίγο πιο ευγενικά. Αντο κατοχικό σύνδρομο ενός ανθρώπου πουείδε δολάριο πρώτη φορά στα 15 και στα20 είχε εκατομμύρια από δαύτα δεν ήταντόσο ανεπτυγμένο. Αν όλα αυτά δεν ίσχυαν,ο Ριβάλντο μπορεί να είχε σώσει τηνυστεροφημία του. Τώρα, μάλλον είναι λίγοαργά.
»Έφτασεστη χώρα μας, σχεδόν άνεργος. Και πάλι,ήταν σαν ένα δωράκι-καθρέφτης στουςυπανάπτυκτους ποδοσφαιρικά ιθαγενείς.Η υπεραξία του, ορισμένες φορές θλιβερήστις συγκρίσεις της με την υπόλοιπηποδοσφαιρική Ελλάδα, έκανε τη διαφορά.Ενίοτε, έδινε και έναν τόνο σουρεαλισμού,όταν για παράδειγμα έμπαινε στοαγροτεμάχιο της Προοδευτικής να παίξειμπάλα, αυτός που κάποτε ήταν ορατός μόνοστη δορυφορική σαν μακρινή ποδοσφαιρικήονείρωξη. Ο καιρός όμως πέρασε. Και ηπρώτη εντύπωση ξέφτισε.
»Μαζίτης, ξέφτισε και η λάμψη. Βάρυναν και τακόκαλα. Τα χρόνια προστέθηκαν και ταπορσελάνινα δόντια του έπρεπε νασφίγγονται όλο και πιο πολύ σε κάθεπτώση. Κάπου εκεί, ο κυνισμός του Κόκκαλησε συνδυασμό με τη δική του φιλαργυρίατον έδιωξαν από τον Ολυμπιακό. Ο πρόεδροςΝτέμης τον λυπήθηκε και βρήκε ευκαιρίανα πουλήσει όνειρα και φανέλες. Τονυιοθέτησε μέσα σε κλάματα, κατάρες καιυποσχέσεις μοιρασμένα σε ισόποσεςδόσεις. Και οι οπαδοί της ΑΕΚ άρχισαννα ονειρεύονται πρωταθλήματα καιταπεινώσεις του αχάριστου Ολυμπιακού.
»Λίγουςμήνες και δεκάδες μορφασμούς τουΒραζιλιάνου μετά, το όνειρο μίκρυνε.Και η πραγματικότητα έκανε τον Ριβάλντονα περιφέρεται συγκινητικός και ορεξάτοςσαν σπυριάρης έφηβος μεν, ανήμπορος νακάνει την ΑΕΚ να πάρει τον τίτλο δε.
»Μερικέςφορές μοιάζει σαν να θέλει να τα παρατήσειόλα. Να βγάλει τη φανέλα, να πάει στηΒραζιλία και να μουρμουρίζει για τιςπαλιές καλές στιγμές. Άλλες, δείχνειπως, σαν παλιοσειρά, δεν πρόκειται ναξεχάσει εύκολα. Και πως όταν βλέπειΟλυμπιακό στον ορίζοντα, θυμάται τηνταπείνωση του περασμένου καλοκαιριού.Στον πρώτο γύρο απέτυχε δραματικά ναεκδικηθεί. Ο δεύτερος πλησιάζει. Καιακόμα και με την υστεροφημία τουτσαλαπατημένη, ο Ριβάλντο, στην πρώτηελληνική χρονιά του χωρίς τίτλο, δείχνεινα σκέφτεται μόνο αυτό το παιχνίδι:Πέφτοντα,ς να πάρει μαζί του και τονΟλυμπιακό. Μοιάζει μικροπρεπές, είναιόμως τόσο πολύ βγαλμένο από κακογυρισμένοβραζιλιάνικο σίριαλ, που μάλλον είναιαλήθεια.
σχόλια