Λίγο πριν ανάψουν τα φώτα

Λίγο πριν ανάψουν τα φώτα Facebook Twitter
0

Τετάρτη 5/12

Ετοιμάζομαιγια τα Christmas Cakes.Αυτή η στιγμή δεν είναι απλή. Δηλαδή,δεν πας ένα πρωί στο σουπερμάρκετ,ψωνίζεις υλικά και αρχίζεις να φτιάχνειςκέικ. H συνταγή και ηεκτέλεσή της είναι απλή. Έχει όμωςτεράστια σημασία ο τρόπος που συνθέτειςαυτά τα υλικά. Και πιο συγκεκριμένα ταφρούτα και οι ξηροί καρποί που βάζεις.Εννοείται πως αποκλείονται όλα ταετοιματζίδικα φρουί γκλασέ που πουλάνεστα σουπερμάρκετ. Μιλάμε για καλά γλυκάτου κουταλιού, κυρίως εσπεριδοειδή.Περγαμόντο, πορτοκάλι και ίσως καρύδι,αν βρω ένα πεντάφρεσκο και τραγανό.Αλλιώς θα γίνει πολτός. Κερασάκια αςμπουν γιατί προσθέτουν υπέροχο χρώμα.Αλλά δεν τα κόβω ποτέ. Τα βάζω ολόκληρακαι λίγα σε ποσότητα. Να προσθέτουνχρώμα. Αποξηραμένα φρούτα διαλέγωπαπάγια, χουρμάδες, δαμάσκηνα και σύκα.Για ξηρούς καρπούς θέλω φουντούκια, ταοποία θα ψήσω πριν στο φούρνο για ναπάρω έντονο άρωμα και γεύση. Βούτυροανάλατο, the bestyou can buy.Στη ζάχαρη θέλει σκέψη. Η μαύρη ζάχαρηδίνει πιο σκούρο χρώμα και έντονη γεύσηστο κέικ. Φέτος θα προτιμήσω μια ξανθιάακατέργαστη. Να πάρω λίγο από το χρώμακαι λίγη από την έντονη γεύση της μαύρης.Θέλω να ξεχωρίζουν οι μυρωδιές από ταξύσματα εσπεριδοειδών και το GrandMarnier. Μπαχαρικά. Δενχρησιμοποιώ το έτοιμο mixedspice που προτείνουν οισυνταγές. Επιλέγω φρεσκοαλεσμένη κανέλλαπου ξέρω από πού ήρθε, καλά γαρύφαλλα,τζίντζερ σκόνη και λίγο φρεσκοτριμμένοπιπέρι. Καθόλου μοσχοκάρυδο. Το φοβάμαι,είναι πολύ δυνατό. Αβγά σπουδαία. Έχωμάθει να μη χρησιμοποιώ ποτέ κατώτεραυλικά -όπως αβγά αγνώστου προέλευσηςαπό τον μπακάλη- για τα κέικ μου. Τοπληρώνεις μετά. Ετοιμάζω χριστουγεννιάτικακέικ για πολλούς. Έχω πάρει κάτι ειδικέςφόρμες ζαχαροπλαστικής σε καταπληκτικόμέγεθος. Μικρές, στρογγυλές και με αρκετάψηλά τοιχώματα. Θα ετοιμάσω μπιζουδάκιακέικ γλασαρισμένα για φέτος με γυαλιστερήμαρμελάδα αρωματισμένη με αλκοόλ,αποξηραμένα φρούτα και μια ωραία κορδέλα.Θα τα βάλω σε κουτιά και θα τα χαρίσω.Το κέικ διατηρείται για τουλάχιστονδεκαπέντε μέρες και ταιριάζει θαυμάσιαμε τσάι και καφέ. Τέλειο πρωινό. Είναιη καλύτερές μου μέρες, οι μέρεςπροετοιμασίας των Χριστουγέννων.

Παρασκευή 7/12

Ηαγαπημένη μου Μ. έρχεται να τη φιλοξενήσω.Για ένα γουικέντ. Παλιά ήμουν καταπληκτικόςhost. Τρεις μέρες πρινκαταφτάσει ο φίλος εγώ έκανα ετοιμασίες.Σπέσιαλ στρωσίδια, σύμφωνα με τιςπροτιμήσεις. Μελετημένα όλα. Φαγητά,λουλούδια, καλλυντικά. Τα πάντα. Πεντάστεροξενοδοχείο. Η πολλή δουλειά, βέβαια, μουέκοψε τα φτερά. Τώρα τρέχω το πρωί πρινφτάσει η φίλη μου, να προλάβω να κάνω τοσπίτι τουλάχιστον παρουσιάσιμο. Κάτιτέτοιες στιγμές είναι που σκέφτομαιπως ίσως να κάνουμε κάτι λάθος όλοιεμείς που ζούμε στις μεγάλες πόλεις. Τιτη θέλουμε όλη αυτή την τρέλα. Καριέρα,λεφτά, να πάμε και έξω το βράδυ, να πάμεκαι παρακάτω, να δούμε και αυτή τηνταινία, να κάνουμε και αυτό το έξτρα. Ταζυγίζω και ακόμα δεν έχω αποφασίσει ανόλα αυτά αξίζουν περισσότερο από ένααπόγευμα παρέα με ένα βιβλίο, να βυθίζεσαιχωρίς να σε απασχολεί κανείς, παρά μόνοοι γάτες σου που πηγαινοέρχονταιβαριεστημένα και η βροχή που χτυπάειστο τζάμι. Τέλος πάντων. Η φίλη μουέρχεται και δεν τη νοιάζει αν έβαλα τακαλά σεντόνια και αν σέρβιρα το φαΐ σεασημένιους δίσκους, με λατρεύει και τηλατρεύω. Μου λέει τα δικά της, τηςκλαίγομαι αφόρητα. Το κάνω συνέχεια τοντελευταίο καιρό. Να βάλω ένα reminderνα το κόψω αυτό το κακό συνήθειο. Δεντης μαγειρεύω τίποτα. Έχω άρνηση. Μετάβίας φτιάχνω ένα κανελλόψωμο και τηςτο σερβίρω με earl grey.Θα επανορθώσω, σκέφτομαι. Τουλάχιστονείχα μερικά καλά μαγαζιά να της συστήσω,δύο θεατρικά να την πάω και δύο μέτριαεστιατόρια, όπου τουλάχιστον το κλίμαήταν ωραίο και ο κόσμος όμορφος.

Δευτέρα 10/12

Πηγαίνουμεμε Νάνσυ και Γιώργο στο Αλάτσι. Impulsiveραντεβουδάκι μετά από αλλεπάλληλεςακυρώσεις και αστεία τηλεφωνήματα. Μουαρέσει η περιοχή που βρίσκεται αυτό τοεστιατόριο. Μου αρέσουν οι πολυκατοικίεςκαι ζηλεύω τη θέα των ρετιρέ. Με το πουκαθόμαστε δοκιμάζουμε πρωτόλαδο, ελιέςκαι φρέσκο ψωμί. Θαλασσινό αλάτι στοτραπέζι. Αρχίζει η παραγγελία. Τα πρώταείναι πάντα φανταστικά εδώ. Σαλάτα μεπεντάφρεσκο σταμναγκάθι, ίσως οικαλύτεροι ντολμάδες στην Αθήνα, ένασαγανάκι με μέλι και σουσάμι, πουρέςαπό κουκιά με αντσούγιες. Όλα μαγεία.Γύρω μας πηγαινοέρχονται δημοσιογράφοι,TV περσόνες, όμως εμείςέχουμε απορροφηθεί. Κάνω κάτι δραματικέςαφηγήσεις για κάτι δραματικά που έχωπεράσει και μετά κάνουμε υπέροχοκουτσομπολιό. Για κυρίως παίρνωγαμοπίλαφο. Είναι πολύ ωραίο, αλλά γιακάποιον αρρωστημένο λόγο θα ήθελα λίγολεμόνι πάνω στο κρέας. Μάλλον λάθος,αλλά αυτό σκέφτηκα. Μετά, μπουγάτσαΙορδάνης (δεν πρόκειται να ξαναγράψωγια αυτό το αριστούργημα) και παγωτόλεβάντα. Τέλειο δείπνο. Τέλειοι φίλοι.Ανεβαίνουμε στο Κολωνάκι με τα πόδια.Κάνει κρύο, αλλά είναι ίσως η πιο ωραίαβραδιά μετά από καιρό. Κοιτάω τα νεκράέλατα προς πώληση και παθαίνω ένα μικρόσοκ. Να το πω στην Αλεξάνδρα να γράψεικάτι. Όλα καλά. Σας φιλώ.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ