Όταν άνοιξα τα mail μου στηνΙθάκη, εξεπλάγην... «Σε μισώ, σε μισώ, σε μισώ...» μου έγραφε ο Ροντρίγκο. «Ότανμου είπες ότι πήγαινες να ψηφίσεις, δεν μπορούσα να πω όχι. Αλλά δεν υπολόγισαότι ήθελες να εξαφανιστείς. Ξέρω, έχω κάνει κι εγώ λάθη... Αλλά τι σημασία έχουντώρα όλα αυτά; Τώρα είσαι κάπου και περνάς καλά κι εμένα με έχεις ξεχάσει». Σταπέντε mail του μουέκανε εντύπωση που δεν ανέφερε πουθενά για διαζύγιο. (Αντίθετα, είχε σκεφτείτην παρθενορραφή - άντρες!) «Και όλες αυτές τις μέρες που λείπεις από το σπίτι,μη νομίσεις ότι δεν έψαξα τα πράγματά σου» έγραφε. «Τα έψαξα, και βρήκα όλεςαυτές τις φωτογραφίες με τους πρώην σου. Χαμογελάς τόσο ευτυχισμένη, πώςμπορείς; Ξέρω τι θα μου πεις, ότι όλοι αυτοί ήταν πριν από μένα, όταν δενήξερες καν ότι υπάρχω. Αυτό όμως δεν είναι δικαιολογία. Έπρεπε να περίμενες.Έπρεπε να ήμουν ο πρώτος σου. Είμαι πολύ πληγωμένος, κι αν ακόμη θέλεις αυτήντη σχέση και σκοπεύεις να γυρίσεις πίσω, πρέπει να κάνεις κάτι που να με πείσειότι είμαι ο πιο σημαντικός στη ζωή σου».
Η αλήθεια είναι ότι είχα αρχίσεινα βάζω χρήματα στην άκρη για πλαστικές - αν έχεις παντρευτεί κι εσύ μικρότεροάντρα, ξέρεις τι σημαίνει αποταμίευση- αλλά να τα θυσίαζα τελικά γιαπαρθενορραφή; Χριστούλη μου, όλα σε μένα;
Του έγραψα ότι έρχομαι. Κι ότιμπορεί εν τω μεταξύ να πετάξει όλες τις φωτογραφίες, δεν με πειράζει. Φώναξα στουςυπόλοιπους, στη φίλη μου την Α., στο νέο αγαπημένο της που το όνομά τουσημαίνει Αύρα του Ήλιου (τελικά η Α έχει τους πιο παράξενους γκόμενους) στονΜοίρη και στον σκίπερ, τον Δημήτρη, «αν δε γυρίσουμε αμέσως στην Αθήνα οΡοντρίγκο θα αυτοκτονήσει και δεν το θέλω αυτό - μόνο ένα βήμα πριν τηναυτοκτονία σκόπευα να τον φέρω». Κάτι μουρμούρισαν, «τι να κάνω που αγαπάω, ρεπαιδιά;» είπα, κι ο Αύρα του Ήλιου με κατάλαβε γιατί αγαπάει κι εκείνος, οπότε ξεκινήσαμεφουλ γκάζια για επιστροφή.
Η επόμενη στάση μας θα ήταν μετάαπό 17 συνεχόμενες ώρες. Εγώ και η Α. δεν μπορούσαμε να αναλάβουμε την πλοήγησητου πλοίου, οι άλλοι τρεις όμως ήξεραν καλά ιστιοπλοΐα. Ο Αύρα του Ήλιου χώρισετην πλοήγηση σε βάρδιες. «Πρώτα θα κοιμάμαι εγώ με τον Μοίρη και θα οδηγεί οΔημήτρης» είπε. «Μετά θα κοιμάμαι εγώ με τον Δημήτρη και θα οδηγεί ο Μοίρης».Οι άλλοι δύο δεν ήταν σίγουροι πού τους έριχνε η συμφωνία, και δέχτηκαν. Με το πουξυπνούσε ο Δημήτρης, ξυπνούσε και ο Αύρα του Ήλιου, «πάω για βάρδια με τονΜοίρη τώρα» έλεγε, και ξανακατέβαινε στην καμπίνα. Κάποια στιγμή ανάμεσα σε δυοβάρδιες είπε ότι το νιώθει, ο άνεμος που είχαμε δεν ήταν ούριος, αλλά δούρειος -κάτι έκρυβε δηλαδή. Κανείς δυστυχώς δεν του έδωσε σημασία, οπότε άφησε τιςφιλοσοφίες και ξανακατέβηκε στην καμπίνα - για βάρδια.
Μετά, είχα εγώ ένα περίεργο προαίσθημα.Καθόμουν αμίλητη κάποια στιγμή στο ιστιοπλοϊκό, πίσσα σκοτάδι γύρω, ο Μοίρηςπίστεψε ότι δεν μιλούσα γιατί ρέμβαζα, μέχρι που γύρισα και του είπα «ακούωφωνές». Στη Βραζιλία λένε ότι όταν ένας άνθρωπος δηλώνει ότι ακούει φωνές,είναι ο θάνατος που τον καλεί. Αλλά τελικά μας καλούσαν στο VHF. «Οδυσσέας, ακούει; Οδυσσέας, ακούει; (σ.σ. «Οδυσσέας»ήταν το όνομα του σκάφους). Δίνουν 9 μποφόρ, κι ο απόπλους έχει απαγορευτεί».Τώρα; Που ήμασταν μεσοπέλαγα; Τότε έπιασα το λαιμό μου και συνειδητοποίησα ότι είχαχάσει το φυλαχτό της Yemanja. Ένα κολιέαπό πέτρες και κοχύλια που μου είχε δώσει η μαγισσούλα που με πάντρεψε με τονΡοντρίγκο στη Βραζιλία, και μου είπε να μην το βγάλω ποτέ από πάνω μου. ΗΒραζιλιάνα θεά της θάλασσας τα έκανε όλα αυτά; Μήπως δεν της άρεσε που μαλώναμε;Ήθελε να μου δείξει ότι δεν προστάτευε πια αυτόν το γάμο;
Δεν πρόλαβαν να περάσουν δέκαλεπτά, κι η θάλασσα λύσσαξε. Η μια πλευρά του σκάφους έμπαινε ολόκληρη μέσα στονερό και κοπανιόμασταν στα κύματα σαν χταπόδια. Αναρωτιόμουν προς τα πού έπρεπενα κολυμπήσω αν μπατάραμε, αλλά δεν έβλεπα απολύτως τίποτα.
Απ' όποια πλευρά κι αν τοέβλεπες, την είχαμε βάψει. Ο Πόρος, εκεί όπου ήταν υπολογισμένο να δέσουμε για ανεφοδιασμό,ήταν πολύ μακριά. Μόνο ένα νησί έδειχνε ο χάρτης πιο κοντά. Έμοιαζε με τον Πόροσε σχήμα, αλλά ήταν πολύ πολύ μικρό. Ο Σπόρος...
(συνεχίζεται)
σχόλια