Βοργίες. Ίσως η πιο δηλητηριώδης οικογένεια της Αναγέννησης, με τη μάλλον παρεξηγημένη –από την ιστορία – κόρη, Λουκρητία να σηκώνει το βάρος αμέτρητων δολοφονιών και αισχροτήτων.
Όχι ότι ήταν η άσπιλη κορασίδα που παρουσίαζε το πιστοποιητικό παρθενίας, που το 1498 εκδόθηκε, κάνοντας τη Ρώμη να γελάει, καθώς η Λουκρητία ήταν ήδη 6 μηνών έγκυος. Ωστόσο, υπήρξε το βέβαιο θύμα μίας αιμομικτικής αισχρότητας, το τρίτο πρόσωπο ενός πραγματικά σατανικού τριγώνου της εποχής της, ανάμεσα στον πατέρα και τον αδελφό, που για χρόνια διαφέντευαν τις τύχες του –μέχρι τότε γνωστού - κόσμου. Γεννημένη το 1480, στο Σουμπιάκο, στα περίχωρα της Ρώμης, κόρη του Ροδερίγου Βοργία, που στην ιστορία έμεινε ως Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ' και της Βανότσα Κατανέι, τη Λουκρητία, για τα δεδομένα της εποχής βαραίνει μια κατάρα, η ομορφιά της. Είναι ξανθιά, κατάλευκη, με γαλανά μάτια, ωστόσο οι πίνακες και οι περιγραφές της εποχής δεν συνάδουν πάντα με τις ιστορικές πηγές, που κάνουν λόγο απλώς για ένα φιλήδονο κορίτσι.
Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση: στα 13 της, οπότε και έμεινε έγκυος στο πρώτο από τα 11 παιδιά που απέκτησε κατά τη διάρκεια της ζωής της, η Λουκρητία ήταν ένα ασχημάτιστο, ωστόσο, με έντονο ερωτισμό κορίτσι. Λίγο αργότερα ο δαιμόνιος πατέρας και εραστής της την πάντρεψε με έναν Σφόρτσα.
Όμως, η μικρή, λόγω των αιμομικτικών οργίων στο Βατικανό είχε ανεπτυγμένη την αίσθηση της πρόκλησης και της σαγήνης. Στον γάμο της, θα διασκεδάσει περισσότερο απ' όλους τους καλεσμένους, φτάνοντας στο σημείο να ξεγυμνώσει τον νάνο Μαντρίνο, που εκτελούσε χρέη γελωτοποιού του συζύγου της.
Λίγο αργότερα, στη Ρώμη πάλι, και ενώ οι Σφόρτσα θα έχουν περάσει πλέον στο στρατόπεδο των εχθρών του Πάπα Αλέξανδρου, η Λουκρητία θα μείνει και πάλι έγκυος. Κάποιες πηγές λένε από άγνωστο, κάποιες άλλες υποδεικνύουν ως πατέρα του παιδιού τον πατέρα της... Αυτή η εγκυμοσύνη θα λήξει με δύο πτώματα δεμένα πισθάγκωνα στον Τίβερη. Το ένα ανήκει στον Περότε, ευνοούμενο του Πάπα και το άλλο στην πιστή υπηρέτρια της Λουκρητίας, Πενθεσίλια. Οι δυο τους προφανώς γνώριζαν ποιος πραγματικά ήταν ο πατέρα του παιδιού που κυοφορούσε η 17χρονη πλέον Λουκρητία και πολύ βολικά έφυγαν από τη μέση, όπως τόσοι άλλοι που μπορεί να στέκονταν εμπόδιο στον Πάπα Αλέξανδρο και τον γιο του.
H ζωή, οι σκανδαλώδεις έρωτες που της αποδόθηκαν, η ελευθεριότητα των σχέσεων που φέρεται να ανέπτυξε πέρα από τους γάμους της και ως θλιβερό «παράσημο» της αιμομικτικής φρενίτιδας που διαμόρφωσε την προσωπικότητα της, ενέπνευσαν μουσουργούς, σκηνοθέτες, σεναριογράφους, ποιητές...
Τότε, η Λουκρητία ζει στο Βατικανό, κανονικό σεξουαλικό υποχείριο του πατέρα και του αδελφού της, Γοδεφρείδου, του επονομαζόμενου και Καίσαρα Βοργία και οι ιστορικές πηγές την θέλουν να μηχανεύεται τρόπους απόδρασης από αυτή την οικογενειακή φρίκη.
Το καταφέρνει, όταν με τη θέληση της κλείνεται στο μοναστήρι και επιζεί μόνο, όταν η ηγουμένη αρνείται να την παραδώσει στην αστυνομία του Βατικανού. Μένει εκεί για αρκετό καιρό και βγαίνει για να παντρευτεί ξανά, αυτή τη φορά από πραγματικό έρωτα, τον Αλφόνσο ντε Μπισέλιε, νόθο γιο του βασιλιά της Νεάπολης. Είναι ο άντρας με τον οποίο, η Λουκρητία θα περάσει δύο χρόνια ευτυχίας, μακριά από τις κανιβαλικές συμπεριφορές της οικογένειας της και ο σύζυγος που θα χάσει μετά από δύο δολοφονικές απόπειρες εναντίον του. Με διαταγή του πατρός και του αδελφού της, φυσικά. Θα την παντρέψουν ακόμη μία φορά. Θα συντηρήσει σχέσεις – άλλοι λένε εθιμοτυπικές, άλλοι λένε όχι – με την αιματοβαμμένη, τοξική, διεστραμμένη οικογένεια της για χρόνια, μέχρι να φύγει για τα καλά από τη Ρώμη, στο πλευρό ενός σκληρού αριστοκράτη συζύγου στην αυλή της Φεράρα.
Θα πεθάνει το 1519 και αφού πρώτα ζήσει ένα αρκετά μεγάλο διάστημα ήσυχης, αξιοπρεπούς, γεμάτης φιλανθρωπίες ζωής. Οι σύγχρονες ιστορικές έρευνες την περιγράφουν ως θύμα του οικογενειακού περιβάλλοντος και βασανισμένη ψυχή ενός αιώνα, κατά τον οποίο ο καθολικισμός έγραψε τις πιο μελανές σελίδες του.
H ζωή, οι σκανδαλώδεις έρωτες που της αποδόθηκαν, η ελευθεριότητα των σχέσεων που φέρεται να ανέπτυξε πέρα από τους γάμους της και ως θλιβερό «παράσημο» της αιμομικτικής φρενίτιδας που διαμόρφωσε την προσωπικότητα της, ενέπνευσαν μουσουργούς, σκηνοθέτες, σεναριογράφους, ποιητές...
H όπερα "Lucrezia Borgia" του Gaetano Donizetti
ΠΗΓΕΣ:
- Ρόζα Μοντέρο, Πάθη, έρωτες και μίση που άλλαξαν την ιστορία, Άγκυρα, 2003
- Sarah Bradford, Lucrezia Borgia: Life, Love, and Death in Renaissance Italy, Penguin Books, 2004
