Δεν τον ήξερα, το ομολογώ. Ήταν Άνοιξη του 2015 όταν ανέλαβε τα καθήκοντα του ως Γενικός Γραμματέας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας και θες οι μελισσούλες, θες τα λουλουδάκια, μου διέφυγε. Σιγά σιγά όμως, ο εκλεκτός του Νίκου Παππά και επίκουρος καθηγητής του πανεπιστημίου του Greenwich στη μητρόπολη του σοσιαλισμού, το Λονδίνο, ανέδειξε τα ταλέντα του: Εμπεριστατωμένος, κοσμοπολίτης, δυναμικός μα πάνω από όλα πιστός.
Από την υπεύθυνη θέση του έπαιξε και ακόμα παίζει κεντρικό ρόλο στο νόμο - σύμβολο για την κυβέρνηση μας, το νόμο για την ταπείνωση των βοθροκάναλων, το νόμο που ανάγκασε μεγιστάνες του πλούτου να κοιμηθούν σε ράντζα, το νόμο που θα φέρει τα χρήματα στα ταμεία του κράτους με τα οποία θα δοθούν γεύματα στα σχολεία, επιδόματα στους άνεργους και αναξιοπαθούντες, θα ολοκληρωθούν δημόσια έργα, θα προικισθούν οι γεροντοκόρες, θα θεραπευθεί η ποδάγρα και η μελίγκρα, και ίσως επέλθει και η παγκόσμια ειρήνη.
Όπως όλοι ξέρουμε αν διαβάζουμε τα νέα αλλά και τη συγκεκριμένη ταπεινή στήλη που έχει ασχοληθεί αναλυτικά με το θέμα, ο διαγωνισμός για την αδειοδότηση δεν εξελίσσεται όπως ακριβώς είχε σχεδιαστεί και σήμερα συνεδριάζει το Συμβούλιο της Επικρατείας όπου και θα αποφανθεί για τη συνταγματικότητα του νόμου. Η απόφαση δεν αναμένεται σήμερα αλλά μάλλον την Τετάρτη οπότε και έχει οριστεί η δεύτερη συνεδρίαση. Παρόλη την τρομοκρατία που έχει ασκηθεί αλλά και την προσπάθεια χειραγώγησης μέσω ταξίματος μισθολογικών και άλλων διευκολύνσεων, το κλίμα είναι μάλλον ενάντια στο μουσολινικής έμπνευσης νόμο που μοναδικό σκοπό έχει να στήσει ένα νέο σκηνικό διαπλοκής αυτή τη φορά πιο εμφανές και πιο ξετσίπωτο.
Τι θα συμβεί αν η ναυαρχίδα μοιράσματος σανού της κυβέρνησης ναυαγήσει πριν ακόμα βγει από το λιμάνι; Τι θα έχει να επιδείξει η κυβέρνηση που έχει οδηγηθεί σε απανωτές κωλοτούμπες που θα ζήλευε και η Νάντια Κομανέντσι; Τι αντιπερισπασμό αριστερίλας θα πουλήσει για να αποσπάσει την προσοχή από τις διαδοχικές της ήττες; Πόσες ακόμα φορές μπορεί να πάει ο Τσίπρας στην Καισαριανή; Η απάντηση είναι ότι μια τέτοια ήττα θα είναι μη διαχειρίσιμη κυρίως διότι οι φωστήρες που εμπνεύσθηκαν το νόμο το έκαναν με περισσή αλαζονεία αλλά πρωτίστως με κάτι που χαρακτηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ συνολικά: με πρωτοφανή τσαπατσουλιά. Γιατί η αλήθεια είναι ότι τα μεταξωτά βρακιά της διαπλοκής θέλουν και επιδέξιους κώλους που οι σύντροφοι μάλλον δε διαθέτουν καθόλου.
Τι μπορεί να κάνει λοιπόν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ; Μα φυσικά το μοναδικό που ξέρει: Να πουλήσει λεονταρισμούς και τσαμπουκάδες. Είναι κακό αυτό; Όχι αν είσαι δωδεκάχρονο που σου πήραν την σοκοφρέτα ή προσπαθείς να εντυπωσιάσεις τα κορίτσια. Πολύ όταν είσαι υπεύθυνη κυβέρνηση. Γιατί όταν ακούς τον κ. Κρέτσο να δηλώνει ότι «Οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης είναι δεσμευτικές, αλλά όχι και σεβαστές» το μόνο που μπορείς να σκεφτείς είναι να του απαντήσεις Λευτέρη Κρέτσο χαλάρωσε λίγο τη φάση σου.
Εκτός αν στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι μπορούν κυβερνητικά στελέχη να δηλώνουν ασέβεια στις δικαστικές αποφάσεις και μετά να αναρωτιούνται γιατί δεν έρχονται επενδύσεις στη χώρα που κυβερνούν οι ίδιοι. Δεν μπορεί να είναι τόσο ανόητοι, απλώς είναι απελπισμένοι. Και παίζουν τα ρέστα τους.
σχόλια