ΦΕΤΟΣ ΕΓΙΝΕ ακόμη πιο επιτακτική η ανάγκη να ευαισθητοποιηθούμε όλοι -Πολιτεία και κοινωνία- για τα θέματα ενδοοικογενειακής βίας λόγω της καταγεγραμμένης διεθνώς αύξησης των περιστατικών σωματικής, ψυχικής ή και σεξουαλικής βίας σε βάρος γυναικών και παιδιών , κατα τη διάρκεια των περιοριστικών μέτρων για την αποτροπή της διασποράς του κορονοϊού. Το σπίτι, αντί για καταφύγιο ασφάλειας , μετατράπηκε σε τόπο μαρτυρίου.
Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, σε παγκόσμιο επίπεδο 1 στις 3 γυναίκες πέφτουν θυματα βιας συνήθως από σύντροφο ή από άλλο πρόσωπο του στενού περιβάλλοντος τους. Τα στατιστικά στοιχεία δεν αποτυπώνουν την ακριβή έκταση του προβλήματος, καθώς τα θύματα για πολλούς λόγους δεν προχωρούν σε καταγγελίες, με αποτέλεσμα να μένει ατιμώρητο το αποκαλούμενο "έγκλημα πίσω από τις κλειστές πόρτες" .
Η χώρα μας, δυστυχώς , δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Η ενδοοικογενειακή βία με θύματα γυναίκες -για να επικεντρωθούμε σε αυτές- παρουσίασε ανησυχητική αύξηση την περίοδο του πρώτου lockdown. Μια ματιά τους αριθμούς. Το 2019 τα επισήμως καταγεγραμένα περιστατικά ήταν 4.171,το 2020 μέχρι τον Σεπτέμβριο είχαν φτάσει τα 4.103. Η κυβέρνηση κινητοποιήθηκε αμέσως , προκειμένου -με νέα εργαλεία - καταρχάς να τις παρακινήσει να μην μείνουν σιωπηλές, να δώσουν φωνή στο δράμα τους και στη συνέχεια να αναζητήσουν βοήθεια από τις ειδικές δομές και υπηρεσίες.
Η Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας Φύλων φρόντισε ώστε στα 42 Συμβουλευτικά Κέντρα και τους 20 ξενωνες φιλοξενίας που λειτουργούν σε όλη την Ελλάδα σε συνεργασία με τους Δήμους, να υπάρχει εξειδικευμένο προσωπικό για ψυχολογική, κοινωνική και νομική στήριξη των γυναικών γιατί η μετά την καταγγελία εποχή είναι κρίσιμη. Οι ανάγκες των θυμάτων προκειμένου να ανακτήσουν τον έλεγχο της ζωής τους και συνθήκες υγιούς διαβίωσης είναι πολλαπλές. Απαιτείται ισχυρό και ανθεκτικό δίχτυ προστασίας με συμπραξη και οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών και του ιδιωτικού τομέα. Πραγματι, αρωγοί σ' αυτό το δίχτυ φροντίδας έγιναν το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος με την δωρεάν διάθεση καταλυμάτων έκτακτης ανάγκης και η Ελληνική Ιατροδικαστική Εταιρεία για τη διενέργεια απαραίτητων εξετάσεων σε γυναίκες-θύματα βίας ωστε να εισαχθούν γρήγορα στους Ξενώνες Φιλοξενίας του Δικτύου. Θετική ήταν η ανταπόκριση των μεγαλύτερων εταιρειών κινητής τηλεφωνίας στο κάλεσμα της Γενικής Γραμματείας να μειώσουν ή να απαλλάξουν απο την χρέωση τις κλήσεις προς την Γραμμή SOS 15900. Υπήρξε μέριμνα και για γυναίκες πρόσφυγες και μετανάστριες , μέσω του συγχρηματοδοτούμενου προγράμματος SURVIVOR, ώστε να λάβουν στην γλώσσα τους πληροφορίες σχετικά με τα ισχύοντα μέτρα περιορισμού κυκλοφορίας και μετακίνησης.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, η ιδρυθείσα Αυτοτελής Διεύθυνσης Πρόληψης της Βίας , που υπάγεται απευθείας στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, έχει στις αρμοδιότητες της την επιστημονική μελέτη και την ανάπτυξη δράσεων σε ο,τι αφορά την εμφυλη και ενδοοικογενειακή βία. Με συνεχείς εκπαιδεύσεις, με την ενίσχυση της διυπηρεσιακής συνεργασίας και δικτύωσης, την αξιοποίηση καλών πρακτικών, και την έκδοση οδηγιών επιδιώκεται η αλλαγή κλίματος και η αύξηση της εμπιστοσύνης των θυμάτων προς την αστυνομία. Επιπλέον και παρά τις πρωτόγνωρες συνθήκες εξαιτίας της πανδημίας, η Ελληνική Αστυνομια έθεσε σε λειτουργία μια σύγχρονη ηλεκτρονική εφαρμογή που επιτυγχάνει σε real time, τη συγκέντρωση και καταγραφή των καταγγελιών και την διυπηρεσιακή αξιοποίηση των στατιστικών δεδομένων.
Ουδείς αυταπατάται οτι μέτρα σαν να προαναφερθέντα θα εξαλείψουν την βια κατά των γυναικών, που αν και βρισκόμαστε στο κατώφλι της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, παραμένει μέγα κοινωνικό πρόβλημα, πολυ-αιτιακό και πολυπαραγοντικό , δεν γνωρίζει γεωγραφικά σύνορα, όρια ηλικίας, ταξικές ή φυλετικές διακρίσεις και πολιτισμικές διαφορές. Εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως, θίγει πρωτίστως το θεμελιώδες δικαίωμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας , επηρεάζει καταλυτικά τις ζωές των θυμάτων, συχνά τις σημαδεύει σωματικά και ψυχικά , διαβρώνει τον οικογενειακό βίο, συνεπάγεται σημαντικό οικονομικό κόστος για τις χώρες όπου ενδημεί, αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες.
Ωστόσο, είναι χρέος κάθε δημοκρατικής Πολιτείας και ταυτοχρονα δείκτης της ποιότητας της , η πρόληψη και μείωση της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας. Κάθε γυναίκα που σώζεται, κάθε γυναίκα που βρίσκει στήριξη μετά την καταγγελία της θυματοποίησης της μπορεί να είναι ένα μικρό βήμα για την επιλυση αυτου του προβλήματος αλλα είναι ένα μεγάλο βήμα στο κεφαλαιο της ανθρωπινης αξιοπρεπειας.
Το μήνυμα λοιπόν, που στέλνει εκ νέου η κυβέρνηση, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατα των Γυναικών, είναι ότι η βία δεν είναι αποδεκτή, οι γυναίκες δεν είναι μόνες και έχουν επιλογές για ουσιαστική βοήθεια ακόμη και σε συνθήκες περιορισμού.
