Ένα λάθος και μια γενοκτονία.

Ένα λάθος και μια γενοκτονία. Facebook Twitter
0

Και να σκεφτεί κανείς ότι όλες αυτές οι τραγωδίες -ο πόλεμος στη Γάζα πέρσι τον χειμώνα, ο θάνατος των ακτιβιστών την Κυριακή το

βράδυ- γράφονται για ένα λάθος. Όλα ξεκίνησαν από την καταστροφική προεδρία Τζορτζ Μπους που ήθελε, έπειτα από συνομιλία με τον Θεό, όπως έχει ο ίδιος εκμυστηρευθεί, να φέρει τη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή. Το 2006, ο Αμερικανός Πρόεδρος ζήτησε να γίνουν εκλογές στα παλαιστινιακά εδάφη και είναι τότε που οι Παλαιστίνιοι έκαναν το μοιραίο λάθος: έδωσαν την πλειοψηφία στη Χαμάς.

Αυτό δεν άρεσε καθόλου στον Μπους, γιατί η δημοκρατία που έχει στο μυαλό του είναι τύπου Τέξας: ή εκλέγεις αυτόν που θέλω εγώ (στη συγκεκριμένη περίπτωση τους αντιπάλους της Χαμάς), ή σε πυροβολώ. Έτσι, μερικούς μήνες μετά τις εκλογές, οι ΗΠΑ και οι κολαούζοι τους Ευρωπαίοι επέβαλαν κυρώσεις στους Παλαιστίνιους, ζητώντας να αλλάξουν κυβέρνηση.

Το κόλπο πέτυχε στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη της Δυτικής Όχθης, όπου με ένα πραξικόπημα ανατράπηκε η κυβέρνηση της Χαμάς αλλά όχι και στη λιλιπούτεια  Λωρίδα της Γάζας, όπου η τοπική φιλο-Χαμάς διοίκηση παρέμεινε στην εξουσία.

Η συνέχιση της τιμωρίας και των κυρώσεων κατέστρεψε οικονομικά τη Γάζα. Οι επιχειρήσεις έχουν διαλυθεί γιατί δεν μπορούν να εισάγουν πρώτες ύλες ή να εξάγουν προϊόντα, στους εργαζόμενους απαγορεύθηκε να περνούν τα συρματοπλέγματα και να εργάζονται στο Ισραήλ, όπως παλιότερα. Η Γάζα είναι μια μικρή λωρίδα γης έκτασης μόνο 360 τετραγωνικών χιλιομέτρων, στην οποία κατοικούν 1,5 εκατ. άνεργοι άνθρωποι - πρόκειται για μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές στον κόσμο. Αποκλεισμένη από θάλασσα, στεριά και αέρα, αποτελεί από το 2006 μέχρι σήμερα τη μεγαλύτερη φυλακή του πλανήτη.

Δεν είναι όμως καιροί για γαλατικά χωριά, όταν οι Ρωμαίοι είναι τόσο λίγοι. Γιατί η εξωτερική πολιτική της σύγχρονης Ρώμης είναι όμηρος του Ισραήλ. Το φιλο-ισραηλινό λόμπι είναι τόσο ισχυρό στις ΗΠΑ, ώστε όποιος πολιτικός τολμήσει να κριτικάρει το Ισραήλ αποκλείεται να (επαν)εκλεγεί. Πρόκειται για κοινό μυστικό στην Ουάσινγκτον και μέρος του παιχνιδιού, όπως ήταν στην Αθήνα το γεγονός ότι η Siemens λάδωνε τα κόμματα. Βέβαιο ότι και τα μεγαλύτερα εγκλήματα πολέμου να διαπράξει δεν πρόκειται να τιμωρηθεί, το Ισραήλ βομβάρδισε ανελέητα και εισέβαλε στη Γάζα τα Χριστούγεννα του 2008. Απολογισμός: 13 Ισραηλινοί στρατιώτες και 1.200-1.400 Παλαιστίνιοι νεκροί και χιλιάδες τραυματίες, οι περισσότεροι απ αυτούς άμαχοι και παιδιά.

Σε αυτούς τους δύσμοιρους ανθρώπους κουβαλούσαν ανθρωπιστική βοήθεια τα 6 πλοία του Στόλου της Ελευθερίας που προσπάθησαν να σπάσουν το

εμπάργκο. Ανάμεσα στη βοήθεια φάρμακα και μερικές εκατοντάδες

καροτσάκια για τους ανάπηρους του πολέμου. Γιατί, αντίθετα απ' ό,τι ισχυρίζεται η χυδαία ισραηλινή προπαγάνδα, που δεν βλέπει κανένα λόγο για βοήθεια, η κατάσταση των κατοίκων είναι δραματική: «Τέσσερις στους

5 κατοίκους της Γάζας χρειάζονται την ανθρωπιστική βοήθεια» για να επιβιώσουν, έγραφε μόλις τη Δευτέρα η ισραηλινή εφημερίδα «Haaretz».

«Εκατοντάδες περιμένουν ντροπιασμένοι να τους δοθεί η άδεια να περάσουν τα σύνορα για ιατρική περίθαλψη και 28 απ' αυτούς έχουν ήδη (από τον πόλεμο του 2008 και μετά) πεθάνει».

Της φασίζουσας κυβέρνησης Νετανιάχου (γιατί πρέπει να τονιστεί ότι μέσα στη χώρα υπάρχουν πάρα πολλοί θαρραλέοι Εβραίοι που δεν θέλουν τον

πόλεμο) δεν ιδρώνει το αυτί από ανθρωπισμό. Η βάρβαρη, χωρίς ιστορικό προηγούμενο επίθεση στην ανθρωπιστική νηοπομπή είχε δύο στόχους: να στείλει το μήνυμα ότι ένας είναι ο τραμπούκος στην περιοχή στην ανερχόμενη περιφερειακή δύναμη που λέγεται Τουρκία, η κυβέρνηση της οποίας υποστήριζε τον Στόλο της Ελευθερίας. Και συγχρόνως να ξαναθυμίσει ότι το κράτος του Ισραήλ θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να πετύχει τον ανομολόγητο στόχο του: την παλαιστινιακή γενοκτονία.

Γιατί δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το κατεστημένο του Ισραήλ έχει στόχο να εξανδραποδίσει και να καταστρέψει ό,τι μπορεί από τους ανθρώπους και την κουλτούρα της Παλαιστίνης στον αγώνα που δίνει ενάντια στον χρόνο: σε μερικά χρόνια οι Παλαιστίνιοι θα είναι πολλαπλάσιοι από τους Ισραηλινούς, που δεν θα μπορέσουν να αντέξουν την συντριπτική αριθμητική πλειοψηφία των αντιπάλων τους. Αν μπορούσε, η κυβέρνηση Νετανιάχου θα είχε στείλει όλους τους Παλαιστίνιους στην Ιορδανία, αν όχι στους θαλάμους αερίων.

Δεν μπορεί όμως να το κάνει επειδή τώρα, αντίθετα με το Άουσβιτς, η ανθρωπότητα κοιτάζει. Τα σχέδιά της είναι καταδικασμένα σε αποτυχία και το προχθεσινό φιάσκο με τη δολοφονία των ακτιβιστών είναι η καλύτερη απόδειξη. Μέχρι όμως η ιστορία να δώσει την ετυμηγορία της,

ας βάλουμε δίπλα στη φωτογραφία με τα τρένα που μετάφεραν τους Εβραίους στα ναζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης και μια φωτογραφία με τα πλοία του Στόλου της Ελευθερίας. Ή με τα εκατοντάδες καροτσάκια που θα λείψουν από τους Παλαιστίνιους ανάπηρους, που είχαν την έμπνευση να ψηφίσουν λάθος.

Στήλες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ