Ας υποθέσουμε ότι πρόκειται για μια απλή σύμπτωση. Λίγες μέρες μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης, στην οποία μετέχουν τέσσερα μέλη του ΛΑΟΣ, είχαμε την ιστορία που δημιουργήθηκε στη Σχολή Ευελπίδων, με κάποιους υποψήφιους αξιωματικούς να τραγουδάνε με θέρμη, ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου, τον ύμνο της 21ης Απριλίου. Ήταν η ίδια ομάδα που την 28η Οκτωβρίου αρνήθηκε να διακόψει την παρέλασή της και το έκανε τραγουδώντας το «Μακεδονία ξακουστή, του Αλεξάνδρου η χώρα».
Για να μην παρεξηγηθούμε με τους αγαπητούς κυρίους του ΛΑΟΣ, η είσοδός τους στην κυβέρνηση μπορεί να μην έχει καμιά σχέση με τ’ απωθημένα των ευέλπιδων αξιωματικών. Αλλά και τα δύο περιστατικά έχουν ξεκινήσει μια μεγάλη κουβέντα για την κρίση της δημοκρατίας στην Ελλάδα. Από τη μία οι «ακροδεξιοί» υπουργοί που έγραφε η «Bild» και από την άλλη τα «χουντικά σταγονίδια» που έχουν αγχώσει τον «δημοκρατικό» Τύπο κι έχουν ενθουσιάσει την εφημερίδα «Δημοκρατία». Κάπως παράδοξη η τελευταία φράση.
Μέσα σε όλα αυτά, αξίζει να θυμηθούμε και την «εποχή του δημοψηφίσματος». Την ώρα που γινόταν η σχετική αναγγελία, ο τότε υπουργός Άμυνας, Πάνος Μπεγλίτης, ξήλωσε ολόκληρο το γενικό επιτελείο στρατού. Αργότερα, διέρρευσε σχετικά στον ξένο Τύπο μια συζήτηση του Γιώργου Παπανδρέου με το Νικολά Σαρκοζί, στην οποία ο Έλληνας πρωθυπουργός έλεγε στον συνομιλητή του ότι εξήγγειλε δημοψήφισμα γιατί είχε βάσιμες υποψίες για πραξικοπηματικές κινήσεις στο στράτευμα. Τίποτε απ’ αυτά, βέβαια, δεν διευκρινίστηκε, ούτε επιβεβαιώθηκε αλλά ούτε και διαψεύστηκε.
Η επέλαση της ακροδεξιάς είναι ορατή. Μέλη της είναι ήδη σε κυβερνητικά πόστα και ο Γιώργος Καρατζαφέρης παρουσιάστηκε ως η «φωνή της λογικής» στην τελευταία πολιτική κρίση. Αυτό θα το πιστωθεί και στις επόμενες εκλογές. Τώρα, το κατά πόσο αυτή η άνοδος εξερεθίζει τα αντιδημοκρατικά ένστικτα ορισμένων αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Είναι περίεργο που ταραζόμαστε με αυτά που συμβαίνουν σε ορισμένους τομείς του στρατού, ενώ γνωρίζουμε πως ο κόσμος του στρατού ανήκει σε μια άλλη Ελλάδα. Μια Ελλάδα που πιστεύει πως «Τούρκος καλός είναι μόνο νεκρός», μια Ελλάδα που πιστεύει ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση πολέμου με την Αλβανία, μια Ελλάδα που θεωρεί ότι αν η FYROM πάρει το όνομα Μακεδονία, τότε θα πάρουν τα όπλα τους οι «Φυρομίτες» και θα κατέβουν για να καταλάβουν τη Θεσσαλονίκη. Απλώς, όλα αυτά στις μέρες της ευημερίας ακούγονται γραφικά. Στις μέρες, όμως, της κρίσης, ακούγονται επικίνδυνα και τους δίδεται περισσότερη σημασία απ’ όσο αξίζουν. Και αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από δωρεάν διαφήμιση.
σχόλια