Η αποχή είναι συνενοχή

Τα διαφημιστικά έντυπα, οι πληρωμένες καταχωρήσεις και τα έγκυρα ρεπορτάζ για τα έργα της προηγούμενης δημοτικής Αρχής των Αθηνών φτάνουν για να καταλάβεις τι έχει γίνει και τι δεν έχει γίνει στην πόλη. Μια εντυπωσιακή έκρηξη λίγες εβδομάδες πριν, τα δημοτικά τέλη, μια πινακοθήκη που θα εκθέτουν υπεραιωνόβιοι καλλιτέχνες, 17 μποστάνια, οι μακέτες της Διπλής Ανάπλασης, η ανοχή του δήμου στο guerilla gardening και στα αυτοδιοικούμενα πάρκα στη Ναυαρίνου και την Κύπρου. Ένα δημόσιο ευχαριστώ θα ήταν λίγο για τα τόσα που έγιναν στο μικρό χωριό μας. Και άλλο ένα για το χιούμορ που επιδεικνύει ο τοπικός άρχοντας. Είναι δυνατόν να δηλώνεις πως έφτιαξες μια μακέτα για τη Διπλή Ανάπλαση και να το παρουσιάζεις σαν έργο ζωής για την πόλη; Είναι δυνατόν να παρουσιάζεις τη γωνία Ναυαρίνου και Ζ. Πηγής ως έναν «προσωρινό κήπο» που επιμελήθηκες; Σε λίγο θα μας πει πως το κίνημα των ποδηλατιστών γεννήθηκε ύστερα από δικές του προτάσεις.

Το μεγαλύτερο, όμως, κατόρθωμα της δημαρχίας του Νικήτα Κακλαμάνη είναι το ποσοστό της αποχής. Όπως αδιαφόρησε ο δήμαρχος για την πόλη του, αδιαφόρησε και το 60% γι' αυτή. Μια χαρά οι ΜΚΟ, οι ομαδούλες, οι δράσεις, ο ακτιβισμός, τα ποδήλατα, τα φυτέματα, τα tags, η διαμαρτυρία, τα οργισμένα μπλογκ, τα αλαφιασμένα tweets και τα δακρύβρεχτα status updates, αλλά, φίλε μου, όταν έρχεται η ώρα της κρίσης, πού είσαι; Ας μην ξεγελιόμαστε: η δημοκρατία μας δεν μετράει πολλά χρόνια ώστε να έχουμε την άνεση να την επαναδιαπραγματευτούμε. Το DIY λειτουργεί μόνο στην τέχνη και καθόλου στην καθημερινή αθηναϊκή ζωή.

Η Κυριακή που μας έρχεται είναι μια ευκαιρία να δείξουμε ότι κάποιοι ζούμε στο κέντρο της Αθήνας και έχουμε τη συναίσθηση του τι γίνεται. Έχουμε μυρίσει την μπόχα, έχουμε πέσει στη λακκούβα, έχουμε δει την αδράνεια, την αδιαφορία. Οποιοσδήποτε άνθρωπος θα ντρεπόταν (ακόμα και κλητήρας, όχι δήμαρχος) να κάνει μια βόλτα στη Σοφοκλέους, στον Άγιο Παντελεήμονα, στο Πρωτοδικείο, στην Ακαδημία Πλάτωνος, στην Αρχαία Αγορά, στην Ερμού το Σάββατο βράδυ, στην Περικλέους Κυριακή πρωί. Πώς είναι δυνατόν να συμπεριφέρεται μια πόλη έτσι στους κατοίκους της; Περαστικούς και νόμιμους. Πώς το επιτρέψαμε; Η απογοήτευση, η μιζέρια, ο οχαδελφισμός, η άρνηση και η άγνοια των προηγούμενων χρόνων έθρεψαν τις αγελάδες που χρεοκόπησαν την Αθήνα και τη χώρα. Τη Δευτέρα το πρωί όλοι θα είναι ανακουφισμένοι: είτε γιατί συνήθισαν και γουστάρουν έμπρακτα τον βούρκο είτε γιατί υπάρχει μια πιθανότητα η πόλη και η φάση της να είναι κάπως διαφορετικές.