ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ, φέτος γιορτάζουμε τη διακοσιετηρίδα από την επίσημη έναρξη του αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία. Ήταν αναμενόμενο το ξεζούμισμα, με ποικίλους τρόπους, της στρογγυλής επετείου και προφανής η αφορμή για εθνικό rebranding που προσφέρει, επίσης προφανές είναι όμως ότι θα χαλαστούμε άσχημα μ' αυτόν τον πανηγυρικό –και αβάσταχτα επιφανειακό– αντιπερισπασμό σε όσα κρίσιμα και ουσιώδη συμβαίνουν γύρω μας.
Ήδη ξεκίνησαν οι παρεξηγήσεις, οι αντεγκλήσεις και οι θεωρίες συνωμοσίας με άξονα αυτή την αφίσα για τα 200 χρόνια του ελληνικού κράτους που κυκλοφόρησε προ μερικών ημερών και μοιάζει με συμβιβαστικό προϊόν χλιαρών συμβολισμών και εννοιακής / γραφιστικής αρπακόλλας.
Παρότι επάνω η αφίσα αναγράφει ευκρινώς «1821 – 2021», η αλληλουχία σημαντικών προσώπων και σταθμών αυτής της διαδρομής ξεκινά από τα βάθη των αιώνων, με τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας και τον Περικλή (που προφανώς δεν έχουν σχέση με το '21, ας δεχτούμε όμως ότι λειτουργούν ως αρχαιοελληνικό backup ή ως origin story) για να περάσουμε στη συνέχεια στο αμιγώς «επαναστατικό» τρίπτυχο: Κολοκοτρώνης – Παλαιών Πατρών Γερμανός Γ΄ – Μπουμπουλίνα.
Παρότι, όπως ήταν αναμενόμενο, σημειώθηκαν αντιδράσεις από διάφορες γραφικές εθνικιστικές παραφυάδες είτε με βάση την επιλογή των προσώπων (κυρίως του Γιάννη Αντετοκούνμπο) είτε για άλλους «τεχνικούς» λόγους, η επιλογή προδίδει μια φροντίδα να λείψουν οι «αμφιλεγόμενοι» κάθε είδους: Ο Μέγας Αλέξανδρος, το Βυζάντιο, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, οποιοσδήποτε πολιτικός ηγέτης μετά τον Περικλή και ως τις μέρες μας.
Και η συνοπτική εθνική αφήγηση της αφίσας καταλήγει με ένα άλλο, πιο νεωτερικό και συγχρόνως υπερ-εθνικό τρίπτυχο (η Ελλάδα στα πέρατα του κόσμου): Γεώργιος Παπανικολάου – Μαρία Κάλλας – Γιάννης Αντετοκούνμπο.
Εκτός του ότι τα τρία τελευταία ονόματα μοιάζουν σα να καλύπτουν τις κατηγορίες επιστήμη – τέχνη – αθλητικά σε τηλεπαιχνίδι, είναι, όπως επισημάνθηκε κι από άλλους, σα να σου λένε: μην ακούς αυτά περί «αφαίμαξης εγκεφάλων» (από το εξωτερικό), κοπάνα την όσο είναι καιρός άμα στοχεύεις στο πιο υψηλό επίπεδο και δεν θες να θυσιαστείς στον βωμό της αναξιοκρατίας, της μιζέριας, της πατριδοκαπηλίας και ενδεχομένως κάποιου ρατσιστικού πογκρόμ.
Παρότι, όπως ήταν αναμενόμενο, σημειώθηκαν αντιδράσεις από διάφορες γραφικές εθνικιστικές παραφυάδες είτε με βάση την επιλογή των προσώπων (κυρίως του Γιάννη Αντετοκούνμπο, που ενώ δικαιωματικά τοποθετήθηκε σ' αυτό το πάνθεον ο αυτόματος διορθωτής κειμένου ακόμα υπογραμμίζει με κόκκινο το επίθετό του στα ελληνικά) είτε για άλλους «τεχνικούς» λόγους (γιατί είναι ασπρόμαυρη και όχι γαλανόλευκη η κορδέλα; πένθος έχουμε;), η επιλογή προδίδει μια φροντίδα να λείψουν οι «αμφιλεγόμενοι» κάθε είδους: Ο Μέγας Αλέξανδρος, το Βυζάντιο, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, οποιοσδήποτε πολιτικός ηγέτης μετά τον Περικλή και ως τις μέρες μας.
Στο πλαίσιο της προθέρμανσης για τις φετινές εορταστικές εκδηλώσεις, είχαν πριν από λίγες μέρες συνάντηση ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδας και η Πρόεδρος της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη, με αντικείμενο τις δράσεις και τις εκδηλώσεις για την επέτειο των 200 χρόνων μετά την Επανάσταση.
Κατά την συνάντηση αποφασίστηκε, όπως διαβάζουμε στη σχετική ανακοίνωση, ότι «η Εκκλησία της Ελλάδος θα συμμετάσχει ενεργά σε μια από τις εμβληματικές δράσεις της Επιτροπής, το διεθνές Forum "Η Ελλάδα το 2040" με αντικείμενο τη χαρτογράφηση της πορείας της χώρας στο μέλλον».
Τώρα μάλιστα, καθησυχαστήκαμε απολύτως αφού θα πετάξουμε προς το μέλλον με αιχμή τη δράση της υπερθυρεοειδικής Εκκλησίας της Ελλάδος, με την αντικοινωνική της διαγωγή και την αχαρακτήριστη στάση που τη διακρίνει σε οποιοδήποτε σχεδόν σοβαρό ζήτημα, ακόμα και όταν πρόκειται για τη δημόσια υγεία.
σχόλια