Νιάτα

Νιάτα Facebook Twitter
0

Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Συνασπισμό ότι δεν πρωτοτυπεί στις ηγεσίες του. Μετά την πρώτη γυναίκα αρχηγό κόμματος -τη Μαρία Δαμανάκη στα 39 της-, εξέλεξε τώρα και τον νεότερο. Τριάντα τριών χρόνων για τη γεροντοκρατούμενη Ελλάδα είναι εντυπωσιακό. Ο ΣΥΝ ανταγωνίζεται τους Δημοκρατικούς των ΗΠΑ.

Η Μαρία, πάντως, δεν μακροημέρευσε και μετά πέρασε στην άλλη όχθη.

Εκεί που δεν πρωτοτυπεί ο ΣΥΝ είναι στις απόψεις του. Πέρα από το να είναι αντί -και κατά- δεν έχουμε ποτέ καταλάβει τι υποστηρίζει. Σπαράγματα παλαιοκομμουνιστικής θεωρίας, ανακατεμένα με σοσιαλδημοκρατικές απόψεις και ολίγη από οικολογία, δεν συνιστούν μία πλήρη πρόταση. Όσο βέβαια κινείσαι στην αντιπολίτευση (ακόμα καλύτερα: στην αντιπολίτευση της αντιπολίτευσης) τα πράγματα είναι εύκολα. Είσαι γενικά και κάθετα «αντί-», πράγμα που δεν σου στοιχίζει τίποτα.

Ναι, αλλά τώρα ο ΣΥΝ έχει φιλοδοξίες. Θέλει να διατυπώσει κυβερνητική πρόταση. Κι εκεί τα πράγματα είναι δύσκολα. Όχι μόνο στην Ελλάδα. Κανένα αριστερό κόμμα παγκόσμια δεν έχει συγκροτημένη τοποθέτηση (πλην ίσως του… κινεζικού, που λέει απλώς: πλουτίστε!). Οι Γάλλοι σοσιαλιστές είναι σκορποχώρι, οι Άγγλοι Εργατικοί οδεύουν προς ανεργία, οι Γερμανοί συγκυβερνούν με τη Δεξιά, το ΠΑΣΟΚ κοιμάται και οι Ιταλοί επανεκλέγουν τον Μπερλουσκόνι (απελπισία!).

Η εκάστοτε Δεξιά υπερασπίζεται κάτι που δεν έχει ανάγκη από υπεράσπιση. Το μόνο οικονομικό σύστημα που λειτούργησε και λειτουργεί επί γης: τον καπιταλισμό. Άδικος, ανάλγητος, απάνθρωπος… πέστε ό,τι θέλετε - αλλά κάθε απόπειρα υποκατάστασής του απέτυχε παταγωδώς. Οι διαφορές πια είναι σε αποχρώσεις: ανάμεσα σε καπιταλισμό με περισσότερη κοινωνική ευαισθησία (Σκανδιναβία) ή με λιγότερη (ΗΠΑ).

Καλορίζικος λοιπόν ο νεαρός Αλέξης - αλλά αν θέλει να έχει καλύτερη τύχη από τη Μαρία, ας μην αρκεστεί στα νιάτα και τη φρεσκάδα του. Μέχρι τώρα ο λόγος του δεν συμβαδίζει με την εμφάνισή του - είναι γεμάτος από παλαιο-αριστερά κλισέ. Θα μπορέσει να συγκροτήσει μία νέα τοποθέτηση; Όπως έλεγαν οι παλιοί κομμουνιστές: «Η ζωή θα δείξει».

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ