Λόγια θυμωμένα, από έναν άνθρωπο που από μικρό παιδί έμαθε να τιθασεύει τα αρνητικά του συναισθήματα και να ελέγχει κάθε του αντίδραση. Ο Γκάρι Κασπάροφ, πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι, με αίμα μισό αρμένικο και μισό εβραϊκό, μίλησε στη βρετανική εφημερίδα «Guardian» την περασμένη εβδομάδα, λίγες ώρες πριν αναχωρήσει για το αεροδρόμιο της Μόσχας, με τελικό προορισμό την πόλη Σαμάρα στον νότο της χώρας, για να συμμετάσχει εκεί -στα περιθώρια συνόδου κορυφής με τη συμμετοχή ηγετών και από την ΕΕ- σε μια μεγάλη διαδήλωση εναντίον «του δικτάτορα του Κρεμλίνου», όπως ανοιχτά αποκαλεί τον στιβαρό πρόεδρο της Ρωσίας.
Στο αεροδρόμιο ο συνηθισμένος έλεγχος διαβατηρίων αποδείχθηκε μη συνηθισμένος. Ο αστυνομικός που πήρε στα χέρια του το πασαπόρτι του Κασπάροφ εξαφανίστηκε για αρκετή ώρα από το γκισέ, και όταν επέστρεψε συνοδευόταν από αστυνομικούς που κρατούσαν χειροπέδες. Δύο ζευγάρια.
Το ένα για τον Κασπάροφ, το άλλο για τον Εντουάρντ Λιμόνοφ, συγγραφέα και πρώην πανκ-ρόκερ, του οποίου το Εθνικό Κόμμα των Μπολσεβίκων, μολονότι ξακουστό για αρκετές τραμπούκικες ενέργειες οπαδών του, επίσης εχθρεύεται τον Πούτιν.
Ο ρώσος πρόεδρος φαίνεται πως έχει μια στάνταρ τακτική να θυμώνει με αυτούς που τον εχθρεύονται. Και, στην καλύτερη περίπτωση -όπως συνέβη με τους Κασπάροφ και Λιμόνοφ την περασμένη εβδομάδα-, τους χώνει στο κρατητήριο του αεροδρομίου με τα χέρια δεμένα επί 5 ώρες, μέχρι να φύγει και η τελευταία πτήση της Αεροφλότ για τον προορισμό τους. Στη χειρότερη, όπως συνέβη με τη δημοσιογράφο Άννα Πολιτκόφσκαγια, που ήταν από τους σκληρότερους επικριτές του (κυρίως για τον σκοτεινό πόλεμο στη Τσετσενία - για τον οποίο η Δύση, μόκο!) και που μυστηριωδώς βρέθηκε δολοφονημένη πριν από δύο περίπου μήνες, ανακοινώνει το θάνατό τους χωρίς ίχνος στενοχώριας...
Στη σύνοδο κορυφής της Σαμάρα η γερμανίδα καγκελάριος και προεδρεύουσα της ΕΕ Άνγκελα Μέρκελ εξέφρασε αμέσως την ανησυχία της για τη σύλληψη των δύο αντιφρονούντων, και ευθέως είπε σε συνέντευξη Τύπου μετά τη σύνοδο:
«Με ανησυχεί πολύ που δεν επιτράπηκε σε ορισμένους ανθρώπους να έρθουν εδώ και να εκφράσουν ελεύθερα τις απόψεις τους».
Απαντώντας, ο κ. Πούτιν χαρακτήρισε τον Κασπάροφ και τον Λιμόνοφ «περιθωριακά στοιχεία», και τόνισε πως «κάθε ευρωπαϊκή χώρα έχει έλλειμμα δημοκρατίας». Άρα, γιατί να μην έχει και η δική του;
Τον τελευταίο χρόνο έχει αρχίσει να εξασθενεί επικίνδυνα η μέχρι τώρα καλά δομημένη «ήπια ανθεκτικότητα» του Πούτιν προς τη μάλλον ασθενική αντιπολίτευση που επέτρεψε να του γίνεται, από μικρά ως επί το πλείστον κόμματα.
Ενώ μέχρι τώρα όσοι δεν συμφωνούσαν μαζί του δέχονταν πολύ γρήγορα την επίσκεψη του εφοριακού στο σπίτι τους, και αυτός ο εφοριακός σε χρόνο αστραπή τούς τύλιγε σε μια κόλλα χαρτί (ή τους απειλούσε ότι θα τους τυλίξει), τώρα ο Πούτιν τούς στέλνει κανονικό πράκτορα. Αστυνομικό.
Ανεξάρτητες οργανώσεις παντός είδους -περιβαλλοντικές, ακτιβιστικές υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακόμα και εκπαιδευτικές- το βρίσκουν δύσκολο έως και αδύνατον να πάρουν έγκριση ως σωματεία και να λειτουργήσουν κανονικά, με άδεια. Οι αστυνομικοί που τους επισκέπτονται φροντίζουν να τους κλείσουν τις πόρτες κατάμουτρα, αφήνοντας πίσω τους το σαφές μήνυμα πως την επόμενη φορά θα ακολουθήσουν χειρότερα.
Τα ξέρουμε! Γράψαμε γι' αυτά σε προηγούμενο σημείωμα εδώ. Οι βάρβαρες δολοφονίες της Πολιτκόφσκαγια και του Λιτβινένκο, δύο πολύ γνωστών δημοσιογράφων, φαίνεται πως άλλαξε τους όρους του παιχνιδιού. Το χόντρυναν.
Χόντρυνε και η γλώσσα που χρησιμοποιείται τώρα από το Κρεμλίνο για να καταδικάσει εκείνους των οποίων την κριτική δεν μπορεί να αντέξει. Την περασμένη εβδομάδα η ιστοσελίδα της «Πράβντα» (www.pravda.ru), κάποτε επισήμου οργάνου του κομμουνιστικού κόμματος και σήμερα επισήμου οργάνου του Πούτιν, έγραφε ότι ο Κασπάροφ «είναι πολιτικό πιόνι, που πούλησε την ψυχή του σε προδότες που σχεδιάζουν τον αφανισμό της Ρωσίας».
Κι όμως, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, πλέον του 80% των πολιτών χαρίζει την υποστήριξή του απλόχερα «και με απόλυτη εμπιστοσύνη» στον ισχυρό άνδρα του Κρεμλίνου, με εκείνη την «απότομη κοψιά» και την αγέλαστη φάτσα.
Εξηγήσεις υπάρχουν πολλές. Το τηλεοπτικό μονοπώλιο, που δεν δίνει ούτε δευτερόλεπτο χρόνου σε οποιονδήποτε θελήσει να πει ένα «αλλά» στην πολιτική του Πούτιν. Οι τιμές του πετρελαίου, που όλο και ανεβαίνουν. Έτσι, η Δύση έχει τόση επιθυμία να ευχαριστήσει τον «τσάρο» και να αγοράσει από αυτόν φυσικό αέριο και πετρέλαιο, που... ποιος να ασχοληθεί τώρα με αντιφρονούντες;
Τις 5 ώρες που κρατείτο στο αεροδρόμιο, ο Κασπάροφ κατάφερε -με τα χέρια δεμένα- να γράψει μια επιστολή που την έστειλε προς τα Δυτικά μέσα ενημέρωσης.
Μα ποιος συγκινείται σήμερα από την επιστολή ενός αντιφρονούντος, όταν ο boss γεμίζει τα ρεζερβουάρ και τα στόματά μας με καύσιμα;
σχόλια