Ο Κανόνας του Κανένα

Ο Κανόνας του Κανένα Facebook Twitter
0

Ο άνθρωπος της χρονιάς για την Ελλάδα ήταν αναμφισβήτητα ο Κανένας. Ο Ούτις, όπως θα τον ονόμαζε ο Οδυσσέας. Έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου - και ενσάρκωσε όλο μας τον προβληματισμό. Π.χ. οι μισοί Έλληνες τον ψήφισαν στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές. Πήρε περισσότερες ψήφους από οποιονδήποτε εκλεγμένο δήμαρχο ή περιφερειάρχη.

Στις δημοσκοπήσεις έβγαινε σταθερά πρώτος. «Ποιος μπορεί να λύσει καλύτερα τα προβλήματα της χώρας;», ήταν η ερώτηση. Ο Παπανδρέου 23%, ο Σαμαράς 16%, οι άλλοι πολιτικοί λίγοτερα και ο Κανένας πάνω από 50%.

Ο Κανένας κυριαρχούσε στην καθημερινή μας ζωή. Αυτός μάζευε τα σκουπίδια, αυτός κινούσε τα λεωφορεία, αυτός επόπτευε την εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου.

Μερικοί ισχυρίζονταν ότι την Ελλάδα την κυβερνάει η τρόικα. Αφελείς, δεν έχουν καταλάβει πως εδώ κάνει κουμάντο μόνο ο Κανένας που παράγει το Τίποτα. Το είχε πει και ο (θείος) Καραμανλής όταν, παντοδύναμος πρωθυπουργός,  έκανε τη διάσημη ερώτηση: «Μα ποιος κυβερνάει αυτήν τη χώρα;» Δεν πήρε ποτέ απάντηση. Καμία απάντηση ίσον: Κανένας.

Ο Κανένας έχει διάφορες μορφές και ενσαρκώσεις. Η πιο συνηθισμένη είναι του σημερινού πρωθυπουργού μας. Τον βλέπετε στην τηλεόραση και έχετε μία αίσθηση απουσίας, μία γεύση κενού. Σωστά. Διότι είναι ο Κανένας που διαβάζει ένα κείμενο που δεν λέει Τίποτα.

Αλλά και σε όλα τα ζωτικά μας προβλήματα την ευθύνη φέρει ο Κανένας. Δηλαδή κανείς δεν φταίει που χρεοκοπήσαμε, που διαλυθήκαμε, που βουλιάζουμε.

Ο Κανένας είναι πίσω από όλα τα σκάνδαλα. Τελικά, ποιος έφταιγε για το Βατοπέδι; Κανένας. Ποιος πήρε τα λεφτά της Ζίμενς; Ο Κανένας.

Οι δικαστικές έρευνες και οι ένορκες διοικητικές εξετάσεις δεν βγάζουν Κανέναν  ένοχο. Τιμωρήθηκε ποτέ Κανένας σε αυτήν τη χώρα; Μόνο κάτι κακομοίρηδες πάνε φυλακή γιατί δεν είχαν άκρες.

Η χώρα του Κανένα - του Κενού. Των ανεύθυνων, των ανύπαρκτων, των ανυπόστατων. Απουσία ουσίας. Πολιτική-φάντασμα, οικονομία-φάντασμα, κοινωνία-φάντασμα. Ο Κανόνας του Κανένα μάς καθορίζει όλους. Μέσα στον καθένα μας υπάρχει το «Αδιανόητο Τίποτα» - όπως το αποκαλεί ο Στέλιος Ράμφος.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ