ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΣΧΕΔΟΝ ΜΕ ΤΟ αξιοθρήνητο μπάχαλο που επικράτησε στο πρώτο «προεδρικό debate» στις ΗΠΑ ("shitshow" ήταν ένας από τους πιο νηφάλιους και επιεικείς χαρακτηρισμούς στα αμερικανικά μέσα), κυκλοφόρησε στο πλαίσιο της επίσκεψης Πομπέο και μια δήλωση του Έλληνα πρωθυπουργού, που παρά το εθιμοτυπικό ύφος της, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις, γλαφυρότητες, κατάρες και οιμωγές.
«Σε λίγο θα γιορτάσουμε τα 200 χρόνια της ελληνικής επανάστασης», σημειώνεται στην σχετική ανακοίνωση, «μια επανάσταση η οποία εμπνεύστηκε από την αμερικανική επανάσταση και νομίζω ότι θα είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να κάνουμε ένα κοινό απολογισμό όσων έγιναν αλλά και όσων μπορούμε να πετύχουμε μαζί και αυτά είναι πολλά».
Και ενώ θα είχε ίσως ενδιαφέρον να αναζητηθεί φιλολογικά το πιθανό περιεχόμενο ενός τέτοιου «κοινού απολογισμού», οι περισσότεροι, όπως ήταν περίπου αναμενόμενο, κόλλησαν με αυτή την «αμφιλεγόμενη» αναφορά στην έμπνευση που χάρισε η αμερικανική επανάσταση στην ελληνική. Επακολούθησε καταιγισμός αναρτήσεων εκ μέρους των πάσης φύσης (και θέσης στον ιδεολογικό άξονα αντιπαράθεσης) θιγμένων από την σύνδεση αυτή του '21 με τον αμερικανικό αγώνα ανεξαρτησίας, ο οποίος είχε ξεκινήσει μισό αιώνα πριν. Ασχέτως αν η σχέση αυτή έχει σημειωθεί και στα σχολικά βιβλία της ιστορίας (όταν πήγαινα εγώ σχολείο τουλάχιστον).
Κάθε τόσο, με αφορμή κάποιο πανηγυρικό και κακόγουστο (αλλά ψυχαγωγικό) event, θα διαφωνούμε περί της αληθινής φύσεως της επανάστασης του '21, επιχειρώντας να αποδεσμεύσουμε τα ιστορικά γεγονότα από τους συλλογικούς μύθους και από την διαδικασία εκτεταμένου εθνικού rebranding που θα εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας.
Άλλοι έκαναν λόγο για επιπόλαιο και ανιστόρητο αναθεωρητισμό που (φυσικά) ευνοεί τον τουρκικό επεκτατισμό ενώ κάποιοι άλλοι παρεξηγήθηκαν που «πραξικοπηματικά» επισκιάστηκε η αιώνια αίγλη της γαλλικής επανάστασης προς όφελος της ξενέρωτης αμερικανικής (παρότι μόνο η δεύτερη είχε εθνικοαπελευθερωτικό χαρακτήρα).
Σε μια κουλτούρα όπου η ύστατη προσβολή της νοημοσύνης μας είναι το να «μας περάσουν για Αμερικανάκια», για άλλη μια φορά η επωδός έμοιαζε με την αρχή του γνωστού τραγουδιού του Τζίμη Πανούση «Φασμπίντερ και ξερό ψωμί» (χωρίς όμως την μελαγχολικά σαρκαστική πρόθεση του δημιουργού του): «Τρίζουν τα κόκκαλα του Μακρυγιάννη / του Μπάρμπα – Γιάννη του κανατά / κάτι ξενέρωτοι Αμερικάνοι / κάτι ροκάδες του κερατά...».
Ιδανική ίσως σύνοψη του ύφους των αντιδράσεων πολλών εξ όσων παρεξηγήθηκαν από την «ανοίκεια» αναλογία που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός, ήταν η γλαφυρή ανάρτηση του Κ. Βαξεβάνη:
«Εσείς το ξέρατε πως η Ελληνική Επανάσταση του 1821 ξεκίνησε μετά από το παράδειγμα της Αμερικανικής Επανάστασης; Δηλαδή ο Ρήγας Φεραίος και ο Κολοκοτρώνης, γκουγκλάροντας τότε, είχαν ενημερωθεί πως στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, μερικά χρόνια πριν, οι κάτοικοι της Αμερικής είχαν πολεμήσει ενάντια στην Αγγλική Αυτοκρατορία και είπαν να κάνουν τη δική τους επανάσταση. Ήταν και η Γαλλική Επανάσταση τότε που συγκλόνισε την Ευρώπη, αλλά εμείς πήραμε τα φώτα μας από την Αμερικανική. Όχι δεν διάβασα σενάρια συνωμοσίας, διάβασα τη δήλωση Μητσοτάκη στη συνάντηση με τον Πομπέο. Ή είναι ιστορικός απατεώνας ή από Ιστορία διάβαζε Μπλεκ».
(Μα τα χίλια κεφτεδάκια, που θα έλεγε και ο κοιλιόδουλος σύντροφος του Μπλεκ, ο Καθηγητής Μυστήριος).
Μάταια κάποιοι ψυχραιμότεροι επιχείρησαν μέσα στον ορυμαγδό να υπενθυμίσουν ότι στο επαναστατικό σύνταγμα της Επιδαύρου (1823) παρατίθενται μεταφρασμένα άρθρα της Αμερικανικής Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας του 1776 ή ότι η 22η στροφή του εθνικού μας ύμνου είναι η εξής: «Γκαρδιακὰ χαροποιήθη / και του Βάσιγκτον η γη / και τα σίδερα ενθυμήθη / που την έδεναν κι αυτή».
Το βέβαιο είναι ότι με τις εκδηλώσεις για τα «200 χρόνια από την επανάσταση του 1821» έχουμε εξασφαλίσει τους αντιπερισπασμούς μας για του χρόνου. Κάθε τόσο, με αφορμή κάποιο πανηγυρικό και κακόγουστο (αλλά ψυχαγωγικό) event, θα διαφωνούμε περί της αληθινής φύσεως της επανάστασης του '21, επιχειρώντας να αποδεσμεύσουμε τα ιστορικά γεγονότα από τους συλλογικούς μύθους και από την διαδικασία εκτεταμένου εθνικού rebranding που θα εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας. Το σημερινό περιστατικό ήταν μόνο μια χαλαρή πρόβα.
σχόλια