Ο πραγματικός φασισμός. Του Στέφανου Ξενάκη

ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ μόνο όταν διαχωρίζεις τους ανθρώπους σε μαύρους και άσπρους.

Φασισμός είναι όταν τους διαχωρίζεις σε αριστερούς και δεξιούς.

Φασισμός είναι όταν τους διαχωρίζεις σε έξυπνους και χαζούς.

Φασισμός είναι όταν τους διαχωρίζεις σε χοντρούς και αδύνατους.

Φασισμός είναι όταν τους διαχωρίζεις σε ψεκασμένους και μη.

Φασισμός είναι όταν τους διαχωρίζεις σε straight και gay.

Φασισμός είναι όταν τους διαχωρίζεις σε σωστούς χριστιανούς και μη.

Φασισμός είναι όταν τους διαχωρίζεις σε αυτούς που δουλεύουν με τον εαυτό τους και αυτούς που δεν δουλεύουν (εδώ είμαι εγώ).

Φασισμός είναι όταν τους διαχωρίζεις σε αισιόδοξους και απαισιόδοξους.

Φασισμός είναι όταν τους διαχωρίζεις σε άντρες και γυναίκες.

Φασισμός είναι όταν τους διαχωρίζεις στους δικούς μας και στους άλλους.

Φασισμός είναι όταν τους διαχωρίζεις σε φιλόζωους και μη.

Φασισμός είναι όταν τους διαχωρίζεις σε πνευματικούς και μη.

Φασισμός είναι όταν τους διαχωρίζεις σε κουλτουριάρηδες και μη.

Φασισμός είναι όταν τους διαχωρίζεις σε παλιούς και νέους.

Φασισμός είναι όταν τους διαχωρίζεις σε αθλητικούς και καναπεδάτους.

Φασισμός είναι όταν τους διαχωρίζεις σε φασίστες και μη.

Φασισμός είναι κάθε φορά που διαχωρίζεις αντί να αγαπάς.

Φασισμός είναι κάθε φορά που άκριτα κρίνεις, κουτσομπολεύεις και φθονείς.

Αλλά, βλέπεις, μόνο οι άλλοι είναι οι φασίστες. Ποτέ εμείς.

Κοίτα πριν βγάλεις το ξυλαράκι από το μάτι του άλλου, πρώτα να βγάλεις το δοκάρι από το δικό σου το μάτι.

Και κοίτα, πριν ανεβάσεις κι εσύ το όμορφο μαύρο ποστάκι για τον ρατσισμό, να κάνεις και τη δική σου αυτοκριτική.

Κάθε φορά που το ένα σου δάχτυλο δείχνει τον άλλο, τα άλλα τρία δείχνουν εσένα.