Η φράση-απόφθεγμα του τίτλου αποδίδεται στον Ηλία Ηλιού, έναν από τους σημαντικότερους ηγέτες της Αριστεράς και της κοινοβουλευτικής ζωής τις προηγούμενες δεκαετίες, και το βέβαιο είναι ότι ταιριάζει απόλυτα στον σημερινό Συνασπισμό: όσο περισσότερο συνεδριάζει, τόσο λιγότερο σκέπτεται. Το κακό ξεκίνησε από το 2008, οταν το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν σε κρίση και οι δημοσκοπήσεις εμφάνιζαν τον Συνασπισμό με διψήψια ποσοστά στην πρόθεση ψήφου. Μια σημαντική μερίδα πασοκικών ψηφοφόρων στρεφόταν προς το κόμμα της Αριστεράς για να ακούσει προτάσεις για τα καθημερινά, επείγοντα προβλήματά της, από την οικονομία μέχρι την υγεία και την παιδεία.
Επειδή, βεβαίως, ο Συνασπισμός δεν διέθετε τη δύναμη να κυβερνήσει αυτοδύναμα, τέθηκε το ερώτημα στην ηγεσία του αν θα συγκυβερνούσε και με ποιες προϋποθέσεις με το ΠΑΣΟΚ. Η ηγεσία του θεώρησε, όμως, «δεξιά παρέκκλιση» κάθε τέτοιου είδους συζήτηση, κλείνοντας την πόρτα και στους ψηφοφόρους που φλέρταραν μαζί της, αλλά βασικά κινούνται στον χώρο το ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι γνωστό αν ο κ. Παπανδρέου έχει ευχαριστήσει τους κυρίους Αλαβάνο και Τσίπρα για την γενναιοδωρία τους, αλλά κάποια στιγμή οφείλει να το κάνει.
Η επιλογή να παραμείνει ο Συνασπισμός ένα κόμμα διαμαρτυρίας είναι μια τίμια απόφαση: τα κόμματα που δεν διεκδικούν την εξουσία αλλά ασχολούνται με κοινωνικά θέματα και δράσεις είναι απαραίτητα, ειδικά στην Ελλάδα, όπου οι δήμαρχοι κόβουν τα πεύκα τα βράδια και οι νεοφασίστες μαχαιρώνουν μετανάστες υπό τα βλέμματα της αστυνομίας. Δεν είναι βέβαιο ότι είναι η πιο έξυπνη επιλογή, δεδομένου ότι υπάρχουν και άλλα κόμματα διαμαρτυρίας που ψαρεύουν ψηφοφόρους. Από τον ΛΑΟΣ στα Δεξιά μέχρι τους Οικολόγους-Πράσινους και το ΚΚΕ, που αποτελεί κατεξοχήν κόμμα διαμαρτυρίας («τιμωρήστε τους» είναι το βασικό του σύνθημα) και σχεδιάζει να διεκδικήσει την εξουσία όταν γίνει Δευτέρα Παρουσία σοσιαλιστικού τύπου.
Αν δεν πιστεύει σε θαύματα, ένα κόμμα διαμαρτυρίας δεν μπορεί να περιμένει υψηλά ποσοστά σε εκλογές, όπου η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων επιλέγει λύσεις εξουσίας. Παρ' όλα αυτά, όταν ο Συνασπισμός-ΣΥΡΙΖΑ πήρε ποσοστό 4,7% στις πρόσφατες ευρωεκλογές, έπεσε σε κρίση. Σαν να μην έφταναν όλα τα προηγούμενα, παρουσιάστηκε και το πρόβλημα με τον κ. Αλαβάνο, ο οποίος παραχώρησε την προεδρία του κόμματος στον κ. Τσίπρα, αλλά μετά το μετάνιωσε. Έκτοτε, το κόμμα συνεδριάζει περισσότερο και σκέπτεται λιγότερο. Σε μια απο τις τελευταίες συνεδριάσεις προτάθηκε μέχρι και οι υποψήφιοι βουλευτές να υπογράψουν δήλωση ότι, αν εκλεγούν, δεν πρόκειται να συνεργαστούν με το ΠΑΣΟΚ. Η ιδέα δεν θα άρεσε καθόλου στον Ηλία Ηλιού με το γνωστό απόφθεγμα για τις συνεδριάσεις, καθώς στα χρόνια του μερικές χιλιάδες αριστεροί κομμουνιστές είχαν εκτελεσθεί, επειδή δεν υπέγραφαν δήλωση.
Το χειρότερο είναι ότι αντί να συζητά για την πολιτική και το πρόγραμμά του, ο χώρος του Συνασπισμού έχει περιπέσει σε μια χωρίς προηγούμενο εσωστρέφεια. Την ίδια στιγμή, στη Γερμανία π.χ., το αντίστοιχο αριστερό κόμμα, που βεβαίως προτείνει λύσεις και διεκδικεί τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση για να τις εφαρμόσει, κέρδισε μέχρι και το 20% των ψήφων στις πρόσφατες εκλογές. Ο Αλ. Τσίπρας είναι ένας αξιόλογος άνθρωπος που φορτώθηκε νωρίς πολλά καθήκοντα και ο Συνασπισμός είναι ένα κόμμα που το ελληνικο Κοινοβούλιο χρειάζεται. Δυστυχώς, κινδυνεύουν να χάσουν τη μάχη πριν τον αγώνα, στις συνεδριάσεις.
σχόλια