Ήτανσχεδόν βέβαιο ότι θα γινόταν κι αυτό:τις προηγούμενες μέρες κάποιες εφημερίδεςάρχισαν να μοιράζουν χρήματα στουςαναγνώστες τους. Πριν τρέξετε σταπερίπτερα, ας διευκρινιστεί ότι τοχρηματικό ποσό (10.000 έδωσε ο «ΕλεύθεροςΤύπος») κερδίζουν 5 αναγνώστες που θαβρουν μέσα στην εφημερίδα έναν τυχερόαριθμό: στην περίπτωση των ελληνικώνΜΜΕ η μόνη διαφορά από το κλασικό λαχείοή το Ξυστό είναι ότι καταστρέφονται καιορισμένα δένδρα...
Τοενδιαφέρον είναι ότι αυτή η ιδιότυπηλαχειοφόρος αγορά παραπέμπει στην πηγήτης κακοδαιμονίας των ελληνικού Τύπου:την εξάρτησή του από οικονομικά καιπαλιότερα από πολιτικά κέντρα εξουσίας.Για να έχουν στο χέρι τις εφημερίδεςκαι τους δημοσιογράφους, οι μεταπολεμικέςκυβερνήσεις είχαν θεσπίσει το περίφημοΛαχείο Συντακτών. Το λαχείο αυτό, πουήταν το σημαντικότερο απ' όλα τα λαχείατης εποχής, κληρωνόταν παραμονήΠρωτοχρονιάς (όπως το σημερινό ΚρατικόΛαχείο) και όλα τα έσοδα πήγαιναν στοΑσφαλιστικό Ταμείο των Δημοσιογράφων.
Μετο που ανέλαβε την εξουσία το 1967, η χούντακατήργησε το Λαχείο Συντακτών γιατίείχε άλλους τρόπους να ελέγχει τον Τύπο:όσοι δεν συμμορφώνονταν προς τιςυποδείξεις πήγαιναν κατευθείαν φυλακή.Στη συνέχεια όμως άρχισε και αυτή ναπαραχωρεί ειδικά προνόμια στοδημοσιογραφικό κόσμο που συνεχίστηκανκαι μετά τη μεταπολίτευση του 1974. Τοαποτέλεσμα ήταν ότι οι ελληνικέςεφημερίδες συνέχισαν, πολύ περισσότεροαπό άλλες χώρες, να είναι μπλεγμένεςστο πολιτικό παιχνίδι, εξαρτημένες απόκυβερνήσεις και συχνά από κόμματα.
Ηκατάσταση άλλαξε προς το χειρότερο τιςεπόμενες δεκαετίες, όταν στον εκδοτικόχώρο εισήλθαν επιχειρηματίες πουαγόρασαν εφημερίδες λιγότερο απόδημοσιογραφικό μεράκι και περισσότερογια να παίρνουν εργολαβίες και νακλείνουν οικονομικές συμφωνίες με τιςεκάστοτε κυβερνήσεις. Αυτό που ονομάστηκε«διαπλοκή» αποθεώθηκε όταν στο παιχνίδιμπήκαν η ιδιωτική ραδιοφωνία καιτηλεόραση που ελέγχονταν σε πολλέςπεριπτώσεις από τους ίδιους εκδοτικούςομίλους.
Ηχρησιμοποίηση των μέσων ενημέρωσης γιατελείως διαφορετικούς σκοπούς απ'αυτούς που υποτίθεται ότι υπηρετούνέχει όμως και τις αρνητικές της συνέπειες.Όσο κουτόχορτο και να το ταΐζουν, τοκοινό συνειδητοποιεί κάποια στιγμή ότιτο κοροϊδεύουν κανονικά. Στην περίπτωσητης ραδιοτηλεόρασης που προσφέρεταιστο τζάμπα, αυτό εκφράζεται με κρίσηαξιοπιστίας. Στηνπερίπτωση των εφημερίδων με κυκλοφοριακήπτώση.Φυσικά, η είσοδος του Ίντερνετ, του freepress σε μικρότερο βαθμό και οι αλλαγέςστον τρόπο ζωής προκαλούν κυκλοφοριακάπροβλήματα στο γραπτό Τύπο του κόσμου.Όμως, στην Ελλάδα οι εφημερίδες είναισε ελεύθερη πτώση και σε λίγα χρόνια(ανόχι μήνες) θα πάψουν να υπάρχουν,τουλάχιστον τυπωμένες. Και αυτό γιατίτο προϊόν που προσφέρουν είναι χαμηλήςποιότητας.
Πολλέςεφημερίδες στο εξωτερικό προσαρμόστηκαν,βελτιώνοντας το περιεχόμενο και τιςέρευνές τους, ψάχνοντας για καλούςαρθρογράφους και υπογραφές που θαδημιουργούσαν μια πιο σταθερή σχέση μετο αναγνωστικό κοινό. Στην Ελλάδα όμως-εξαιτίας και του Λαχείου Συντακτών-δεν υπάρχει δημοσιογραφική, ερευνητικήπαράδοση ούτε αντίστοιχη νοοτροπία.Έτσι, οι εφημερίδες άρχισαν να διαφημίζουναντί για κοινωνικές έρευνες DVD και στησυνέχεια να μοιράζουν από εκπτωτικάκουπόνια σε σούπερ μάρκετ μέχρι αυτοκίνητα.
Απ'αυτή την άποψη η πρόσφατη προσφυγή στοζεστό, cash χρήμα απλώς λέει τα πράγματαμε το όνομά τους. Καθώς οι προσφορέςεξαντλούνται γρήγορα λόγω του ανταγωνισμού,ποια θα είναι η επόμενη ιδέα; Δεναποκλείεται να αρχίσουν να μοιράζουνγυναίκες (ή άνδρες, ανάλογα με το φύλοτου πελάτη).Τότε μόνο θα μπορείς να πειςότι αγόρασες εφημερίδα, αλλά την... έκανεςλαχείο.
σχόλια