Τις τελευταίες μέρες, όταν θέλω να χαλαρώσω, διαβάζω διεθνή Τύπο. Όχι γερμανικές εφημερίδες, που, όπως και πολλά ελληνικά ΜΜΕ, έχουν ασπαστεί την πρόβλεψη ότι επίκειται το 2012 η συντέλεια του κόσμου, η οποία θα ξεκινήσει με την αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη, αν δεν σχηματιστεί κυβέρνηση. Προτιμώ να διαβάζω τον αμερικανικό. Μάλιστα, τον αμερικανικό.
Παραδείγματος χάριν, την Τρίτη, την ίδια μέρα δηλαδή που στην Αθήνα η κυβέρνηση προσωπικοτήτων είχε, πριν καν συζητηθεί, καεί, με προσάναμμα το nonpaper του Καμμένου (μια ύποπτη αλλά και κωμικοτραγική ιστορία, δείγμα των νέων ηθών που εισάγουν και νέα κόμματα) και ενώ οι γερμανικές εφημερίδες είχαν τίτλους του τύπου «Τρόμος στην Ελλάδα» («Hannoversche Allgemeine»), έβαζαν τα πράγματα στη θέση τους: «Όσο μεγάλο και αν είναι το κόστος για την παραμονή της Ελλάδας, η αποχώρησή της θα ήταν πολύ πιο ακριβή... Η Ελλάδα χρωστάει απίστευτα ποσά σε ευρωπαϊκούς θεσμούς, συμπεριλαμβανομένων των δανείων από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ (...) Εάν η Ελλάδα αποχωρήσει, δεν θα είναι πιθανότατα σε θέση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της. Μόνο οι απώλειες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θα εξαφάνιζαν τα αποθεματικά της, υποχρεώνοντας τις άλλες χώρες της ευρωζώνης να τα αναπληρώσουν».
Μπλοφάρει η Γερμανία, που απειλεί θεούς και δαίμονες; Πρώτον, η Γερμανία κερδίζει από την ελληνική κρίση όσο είναι ελεγχόμενη. Την ώρα που τα spreads της Ιταλίας και της Ισπανίας ανεβαίνουν λόγω αστάθειας στην Αθήνα, η Γερμανία δανείζεται με επιτόκιο χαμηλότερο από τον πληθωρισμό. Δεύτερον, επειδή οι Μέρκελ και Σόιμπλε έχουν καταλάβει ότι η νεοφιλελεύθερη πολιτική που επέβαλαν στην Ευρώπη έχει οδηγήσει στην εκλογή του Ολάντ, στη συντριβή των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών και στο ελληνικό πολιτικό αλαλούμ, θέλουν να μαλακώσουν το πράγμα.
«Η ελληνική κρίση δεν προήλθε από αποταμιεύσεις», είπε προχθές η κ. Μέρκελ. Προσέξτε, όμως, το «αλλά» που ακολουθεί - η γιαγιά μου, έλεγε ότι η πρόταση που ξεκινάει με αλλά λέει την αλήθεια: «Αλλά είναι επίσης σαφές ότι όσο περισσότερο αναπτύσσεσαι, τόσο περισσότερο μπορείς να ξεπληρώσεις τα χρέη σου και γι’ αυτό πρέπει να υπάρξει βιώσιμη ανάπτυξη».
Οι Γερμανοί και τα ΜΜΕ βομβαρδίζουν με βόμβες τρόμου για ν’ αποκτήσουν οι ίδιοι καλύτερες θέσεις στην πανευρωπαϊκή διαπραγμάτευση που αναπόφευκτα θ’ αρχίσει και συγχρόνως για ν’ αποτρέψουν άλλες χώρες από το να μιμηθούν την Ελλάδα στο αίτημα για ελάφρυνση των μέτρων. Όπως είχε πει παλιότερα η Μέρκελ στον Παπανδρέου, το Μνημόνιο θα έπρεπε να είναι τόσο απεχθές, ώστε να μη θελήσει κανείς στο μέλλον να το ακολουθήσει. «Τη συνάντηση Μέρκελ-Ολάντ θα απασχολήσει και η περίπτωση της Ελλάδας», έγραφε η βελγική «Le Soir», «η οποία φοβίζει όλο τον κόσμο και... μπορεί να επηρεάσει την κοινή γνώμη και άλλων ευρωπαϊκών χωρών».
Όλα τα προηγούμενα δεν σημαίνουν καθόλου ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν τα έκανε για μια ακόμη φορά θάλασσα στις άκαρπες διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Η συνεχιζόμενη πολιτική παράλυση καταστρέφει ό,τι έχει απομείνει από την οικονομία, με τις καταθέσεις να μεταναστεύουν πριν τους νέους της χώρας. Και το γεγονός ότι προς το παρόν η αποπομπή από την ευρωζώνη μοιάζει για τους δανειστές ακριβότερη από τη συντήρηση του Έλληνα ασθενή στην εντατική δεν αποκλείει ένα τυχαίο επεισόδιο (θα σχηματιστεί άραγε κυβέρνηση στις επόμενες εκλογές;) να παίξει καταλυτικό ρόλο σε μια χώρα που ακροβατεί μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι ενώ Γερμανοί και άλλοι έχουν κάνει τους σχεδιασμούς τους, στην Ελλάδα ούτε κυβέρνηση υπάρχει, ούτε τα κόμματα που διεκδικούν την εξουσία έχουν ένα σχέδιο για τη χώρα, και πολύ περισσότερο εναλλακτικά σενάρια. Ζαλισμένοι από τη συντριβή, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ θέλουν τώρα επαναδιαπραγμάτευση, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ που επέλεξε τις εκλογές δεν έχει plan B, σε περίπτωση που οι δανειστές δεν δεχτούν τα όσα θέλει ν’ αλλάξει στα μνημόνια. Θα υποχωρήσει τότε ή θα οδηγήσει τη χώρα στη δραχμή; Όπως το παλιό τραγούδι, πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα, μόνο που αυτή η βάρκα έχει αρχίσει να μπάζει νερά.
σχόλια