ΚΛΕΙΝΕΙ ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και ελάχιστοι τέτοια εποχή πέρσι θα μπορούσαν να προβλέψουν αυτό που συνέβη. Αυτή είναι η παγίδα με το μέλλον, όταν γίνεται παρελθόν: τώρα ξέρεις ακριβώς τι έχει συμβεί, τότε όμως δεν το ήξερες.
Ο καλύτερος τρόπος για να προβλέψεις το μέλλον είναι να το δημιουργήσεις. Ακούγεται κλισέ, αλλά δεν είναι. Αρκεί να ξέρεις τι περνάει από το χέρι σου. Από το χέρι σου δεν περνάει ο καιρός. Από το χέρι σου όμως περνάει η ναυτοσύνη σου. Το πώς θα βάλεις το πανί σου. Άλλος φτιάχνει τον καιρό. Εσύ μόνο καλός καπετάνιος μπορείς να είσαι. Αλλά αν το καταφέρεις αυτό, δεν σε πολυνοιάζει κι ο καιρός, να σου πω την αλήθεια.
Η λέξη κρίση, που είναι και διεθνής, προέρχεται από την ελληνική λέξη «κρίνω», δηλαδή αποφασίζω. Την εποχή της κρίσης καλείσαι να αποφασίσεις καλύτερα.
Μέσα στο 2020 είδαμε ανθρώπους να βοηθάνε άλλους κι άλλους να μην μπορούν να βοηθήσουν ούτε τον εαυτό τους.
Είδαμε ανθρώπους που προχώρησαν κι άλλους που πήγαν πίσω.
Κάποιους, η χρονιά τούς άνοιξε κι άλλους τους έκλεισε.
Κάποιοι ανακάλυψαν τον εαυτό τους κι άλλοι τον έχασαν.
Κάποιοι εξυπηρέτησαν τους πελάτες τους καλύτερα κι άλλοι χειρότερα.
Κάποιοι διάβασαν περισσότερο κι άλλοι λιγότερο.
Κάποιοι μεγάλωσαν την τηλεόρασή τους κι άλλοι τη βιβλιοθήκη τους.
Κάποιοι αγάπησαν το περπάτημα κι άλλοι τον καναπέ τους.
Κάποιοι ήρθαν πιο κοντά στην οικογένειά τους κι άλλοι απομακρύνθηκαν.
Άλλοι αγάπησαν τον εαυτό τους κι άλλοι τον μίσησαν.
Κάποιοι τήρησαν τη δέσμευσή τους κι άλλοι την αθέτησαν.
Κάποιοι έκαναν restart κι άλλοι shutdown.
Κάποιοι βγήκαν στη δράση κι άλλοι κλάφτηκαν.
Με τα πολλά, κάποιοι έγιναν καλύτεροι και κάποιοι χειρότεροι.
Η λέξη κρίση, που είναι και διεθνής, προέρχεται από την ελληνική λέξη «κρίνω», δηλαδή αποφασίζω. Την εποχή της κρίσης καλείσαι να αποφασίσεις καλύτερα.
Στην κρίση δεν έχει νόημα να κλαις πάνω από το χυμένο γάλα. Βασικά, ποτέ δεν έχει νόημα να το κάνεις. Στην κρίση πρέπει να βρεις τρόπους να μαζέψεις φρέσκο. Άσε που όταν έρχεται η ανηφόρα, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι πιο δυνατά πετάλι.
Στην κρίση, ακόμη πιο πολύ, οι λέξεις έχουν τεράστια σημασία. Στην κρίση τη λέξη «γιατί» τη ρωτάς μια φορά. Στην κρίση θες «πώς» και όχι «γιατί».
Η κρίση δεν φέρνει κάτι καινούργιο. Η κρίση αποκαλύπτει αυτό που έχεις μέσα σου. Σαν τη λίμνη. Στην κρίση δεν αλλάζει η λίμνη, αλλά όταν πέφτει η στάθμη της, φανερώνεται το μέσα της.
Και κάτι πολύ σημαντικό. Κάθε κρίση, είτε ανθρωπιστική, είτε οικονομική, είτε πανδημική, έχει ένα και μόνο σκοπό, να αναδείξει ακόμη περισσότερο τη σημασία του ανθρώπου.
Στην κρίση έχεις να έρθεις πιο κοντά στον εαυτό σου. Να τον συναντήσεις και όχι να τον αποφύγεις. Να τον αποδεχτείς και όχι να τον κρίνεις. Στην κρίση έχεις να επαναδιαπραγματευτείς τη σημαντικότερη σχέση της ζωής σου: τη σχέση σου με τον εαυτό σου.
Ρώτησαν, λοιπόν, έναν αν από την πρόσφατη κρίση, τελικά, θα μάθουμε ή όχι.
Τους απάντησε ότι κάποιοι θα μάθουν και κάποιοι όχι.
Όταν τον ρώτησαν ποιοι θα μάθουν, τους απάντησε ότι θα μάθουν αυτοί που έχουν μάθει να μαθαίνουν.
Η ερώτηση είναι ποιος θέλω να είμαι.
Θέλω να μαθαίνω ή θέλω να γκρινιάζω;
Θέλω να προχωράω ή θέλω να λιμνάζω;
Θέλω να αγαπάω ή θέλω να θυμώνω;
Θέλω να είμαι ο εαυτός μου ή θέλω να είμαι κάποιος άλλος;
Άρα, η ερώτηση δεν είναι ποιο θα είναι το 2021 αλλά ποιος θα είμαι εγώ.
ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ
