Για να καταλάβει κανείς σε μήκος, βάθος και πλάτος πόση λαχτάρα είχε το πράσινο πλήθος που πυκνοκατοίκησε το στάδιο να του χαρίσουν μια (σαρωτική) νίκη σε βάρος του ΟΣΦΠ, θα έπρεπε να ακούσει τη ραδιοφωνική αναμετάδοση του ματς από τον συμπαθέστατο Χρήστο Κοντό. Τέσσερις φορές (!) ο Κοντός μετέδωσε παναθηναϊκό τέρμα (διότι η επιθυμία είναι πιο γοργοπόδαρη από την πραγματικότητα), το οποίο βέβαια ανακάλεσε αυτοστιγμεί υπό τα συγκαταβατικά σχόλια των συναδέλφων του. Πάντως, το αντίπαλο γκολ το «πέτυχε» στην αναμετάδοση, έστω κι αν του ράγισε την καρδιά. Τι φταίει αυτό το πλήθος που το ενθουσιάζουν και κατόπιν φεύγει -για πολλοστή φορά- κουρεμένο και θλιβερό από το παγωμένο στάδιο; Του κλέβουν χρόνια από τη ζωή του και τα χαρίζουν στον γηραλέο Σωκράτη.
Αυτονομούμε τον κόσμο του Παναθηναϊκού από την ομάδα του και από το πρωτάθλημα· τον βλέπουμε σαν ταλαιπωρημένη κοινωνική ομάδα, η οποία ταλανίζεται χρόνια τώρα από φρούδες υποσχέσεις, αβάσιμες ελπίδες και άλλα τινά. Δεν γίνεται στην επαρχία να κατορθώνουν να στήνουν αυτοσχέδιες ομάδες -σαν τη Νέα Καβάλα, λόγου χάρη- που παίζουν στα ίσια τους πρώτους της βαθμολογίας και θερμαίνουν τις καρδιές των οπαδών τους, ενώ οι δικοί τους παράγοντες, χρόνια τώρα, πολλά χρόνια, αποδεικνύονται ανεπαρκείς, ερασιτέχνες, για να μην πούμε αποτυχημενάκηδες (που φέτος κυνηγούν τρεις τίτλους - ένας από τους οποίους ήταν το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ!).
Άλλο λεπτό ζήτημα που ανεφύη άμα τη λήξει του αγώνα αφορά βέβαια και το πρωτάθλημα: είναι βέβαιο ότι ο τίτλος πρασίνισε οριστικά; Οι τέσσερις βαθμοί που τον χωρίζουν πια από τον ΟΣΦΠ -για μας τουλάχιστον, που έχουμε πολύ πικρή πείρα- δεν αρκούν ώστε να αρχίσουν από τώρα τα σχέδια για τη νέα ομάδα. Ο Ατρόμητος στην έδρα του, όπως και ο ΠΑΣ στη δική του, αλλά και ο Ηρακλής στο ΟΑΚΑ έχουν τη δυνατότητα να βάλουν φωτιά στις προβλέψεις. Δύο ισοπαλίες μοιάζουν εφικτές προς γνώση και συμμόρφωση όσων κονταίνει το μυαλό και μεγαλώνει η γλώσσα.
Φίλαθλοι, ιθύνοντες και τεχνικοί του ΠΑΟ προσπαθούν να κατανοήσουν τον φετινό γρίφο: είναι ή δεν είναι καλό σύνολο; Αν αυτό ισχύει, τότε γιατί στα φετινά ντέρμπι τα έκανε μούσκεμα κατ' εξακολούθηση; Πέρα από το ζήτημα της άμυνας που είναι γνωστό και χιλιοειπωμένο, τη μεσαία γραμμή που τα έχει τα χρονάκια της, αίνιγμα παραμένει το σκοράρισμα. Μόνο από δυο παίκτες (Σισέ και Κατσουράνη) στην τρέχουσα χρονιά ο ΠΑΟ αξιώθηκε το απίθανο μπόνους των τριάντα τερμάτων! Είκοσι δύο ο Γάλλος, 8 ο Κατσούρ. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ομάδα βρήκε τη μαγική συνταγή· ούτε ότι η ενδεκάδα έχει το γκολ για πλάκα. Απλώς, οι δυο μεταγραφές έφεραν εξάρες, άνοιξε ο κώλος του Γάλλου, οπότε το τριφύλλι βρέθηκε πρώτο χωρίς καλά καλά να έχει συνειδητοποιήσει τους λόγους και τις αιτίες.
Ακόμα και το μεγαλύτερο στραβάδι, βέβαια, μπορεί να δει ότι ο τρόπος που παίζει ο Νιόπλιας έχει ένα ισχυρό αντίδοτο: αν ο αντίπαλος «κλείσει» την άμυνά του και αποφασίσει να παίξει με πειρατικές αντεπιθέσεις, τα επιθετικά ατού του τριφυλλιού εξουδετερώνονται. Ο Σισέ, για να αποδώσει, θέλει μεγάλα κενά στην αντίπαλη άμυνα, χώρους για να κάνει κατοστάρια. Στην αντίθετη περίπτωση -καθώς δεν είναι καλός στην ντρίπλα ούτε μπορεί να παίξει με αξιώσεις σε κλειστούς χώρους- ο Γάλλος κάνει συνεχή «τσαφ» και η κερκίδα αναρωτιέται: μα πού είναι ο Ζιμπρίλ; Αυτό το είδαμε στα δυο ματς με τη Ρόμα και με τους Βέλγους. Οι υπερόπτες Ιταλοί βγήκαν στην επίθεση για να καθαρίσουν από το πρώτο ματς, με αποτέλεσμα πίσω να γίνουν χωνί. Τα ίδια και στην έδρα τους - γηπεδική και άλλη. Αντίθετα, οι Βέλγοι έσφιξαν πίσω τα λουριά, ήξεραν να περιμένουν και σκόρπισαν τη θλίψη. Το συμπέρασμα είναι γνωστό και αποτελεί αξίωμα: όταν σκοράρει μόνο ένας σε μια ομάδα, τα μαντάτα αργά ή γρήγορα θα είναι κακά. Εξαίρεση δεν χωρεί.
Πέρα τώρα από τα βάσανα της κορυφής και τα ενδεχόμενα κακά ή καλά μαντάτα που περιμένουν τους πρασινο-κόκκινους οπαδούς, υπάρχουν και τα χαμηλότερα σκαλοπάτια όπου -οι ξένοι παίκτες, κατά τεκμήριο- παίζουν το δικό τους πρωτάθλημα. Σύμφωνα με το έμψυχο υλικό που διαθέτουν, έχουμε την άποψη ότι δύο είναι οι ομάδες που διαπρέπουν στο φετινό πρωτάθλημα: ο Ατρόμητος και η Νέα Καβάλα. Θα αναφέραμε και τον Άρη, με τη διαφορά ότι η ομάδα προετοιμάζεται χρόνια τώρα, κρατά τους παίκτες της, βρήκε άξιο προπονητή, οπότε έχει προαχθεί επαξίως στον κύκλο του πρωταθλητισμού. Αντίθετα, Ατρόμητος και Καβάλα, χθες ακόμη στη Β' Εθνική, επιδεικνύουν άριστο πρόσωπο. Οφείλουμε επαίνους στον Δώνη· ήδη από τη θητεία του στη Λάρισα διακρίναμε έναν τεχνικό που δεν πήγε στην Αγγλία για αναψυχή. Σπούδασε τη βρετανική νοοτροπία· έμαθε το ποδόσφαιρο (και) από τον πάγκο· προβληματίστηκε στα πιο απλά πράγματα· ότι το ποδόσφαιρο χωρίζεται σε δύο παρτίδες: όταν έχεις εσύ την μπάλα, όταν την έχει ο αντίπαλος. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη παρατηρητικότητα για να δει κανείς ότι ο Ατρόμητος παίζει πάντα βάσει σχεδίου· ότι για να περάσει τη σέντρα η ομάδα κάνει σκέψεις σαν ένας άνθρωπος, ότι στις επιθέσεις οι δυσκολίες αντιμετωπίζονται όχι αυτοσχεδίως, αλλά με σοφό λυσάρι.
Όσο για την αναμενόμενη άφιξη αξιωματούχων της ΟΥΕΦΑ που κατέφθασαν για να ελέγξουν τα ύποπτα ματς της Β' Εθνικής γελάει -δικαιολογημένα- το παρδαλό κατσίκι. Όντως στήνονται παιχνίδια στην αποκάτω κατηγορία; Όχι, ρε γαμώτο! Τι πράγματα είναι αυτά. Μπορεί να μην έχουμε το μονοπώλιο της απάτης, αλλά κι εδώ διαπρέψαμε. Αναμένονται σκληρές καταδίκες, υποβαθμίσεις και τα παρόμοια. Εξάλλου, εκκρεμεί και ένα παιχνίδι της σούπερ λίγκας...
σχόλια