ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ έγινε επίθεση έξω από ένα μουσουλμανικό τέμενος στην Κοπεγχάγη και σκοτώθηκε ένας μετανάστης από άντρα αγνώστων στοιχείων. Στα τέλη Ιουλίου ο Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ δολοφόνησε δεκάδες ανθρώπους στη Νορβηγία για να δηλώσει έτσι τμένος του απέναντι στη μεταναστευτική πολιτική της χώρας του. Πέρα από τις δολοφονικές επιθέσεις που ενδεχομένως έχουν κάποιο ακροδεξιό ιδεολογικό υπόβαθρο, στην κεντρική πολιτική σκηνή η Ακροδεξιά αναπτύσσεται με αλματώδεις ρυθμούς. Η προεκλογική εκστρατεία για το χρίσμα του υποψήφιου Αμερικανού Προέδρου για τους Ρεπουμπλικάνους τείνει να εξελιχθεί σε διαγωνισμό εθνικοφροσύνης. Στη Γαλλία, η κόρη του Λεπέν εμφανίζεται ως φαβορί που θα κονταροχτυπηθεί με τον Σαρκοζί στις προεδρικές εκλογές. Στη Φινλανδία οι ακροδεξιοί συγκυβερνούν, στην Αυστρία είναι κοντά στο να εξελιχθούν σε πρώτη πολιτική δύναμη και σε χώρες όπως η Ολλανδία και η Σλοβακία έχουν αποκτήσει ισχυρό λαϊκό έρεισμα. Στη χώρα μας, ο ΛΑΟΣ ανεβαίνει στις δημοσκοπήσεις, παρά το γεγονός ότι είναι ίσως το μόνο κόμμα που παρέχει αφειδώς τη συναίνεσή του σε πολλά από τα νομοσχέδια της κυβέρνησης, και στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας αναρριχώνται στελέχη που προέρχονται από εθνικοπατριωτικές ομάδες.
Θα ήταν πιο εύκολο για όλους μας αν το τρομοκρατικό χτύπημα στη Νορβηγία είχε γίνει από Αφγανούς εξτρεμιστές που θέλησαν έτσι να τιμωρήσουν τους Νορβηγούς για τη στρατιωτική συμμετοχή τους στο Αφγανιστάν. Τα εννοιολογικά και πολιτισμικά εργαλεία τα έχουμε εκλαϊκεύσει τόσο, που μπορεί να τα καταλάβει κι ένα παιδί. Οι Άραβες ανά πάσα στιγμή μπορεί να κάνουν «μπουμ», επειδή το λέει το Κοράνι, κι εκεί πολλές φορές τελειώνει η ανάλυσή μας. Τώρα, όμως, που, αντί για τον Οσάμα είχαμε τον Άντερς που σκότωσε δεκάδες συμπολίτες του για να εκδικηθεί το Σοσιαλιστικό Κόμμα που επέτρεψε την είσοδο στους μετανάστες, πρέπει ν’ αναζητήσουμε αλλού τα αίτια, σε «χωράφια» που χρόνια αποφεύγαμε να ψάξουμε, γιατί απλώς τα θεωρούσαμε γραφικά και ακίνδυνα.
Η ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΘΕΡΙΕΥΕΙ εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Έχει εύκολες απαντήσεις στο φαινόμενο: φταίνε οι ξένοι που μας παίρνουν τις δουλειές, φταίει το πολιτικό σύστημα που το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να διαφθείρεται και να διαφθείρει τους ψηφοφόρους του και τέλος φταίνε όλοι αυτοί που έχουν ασπαστεί την τεχνολογία και την πρόοδο κι έχουν εγκαταλείψει το Θεό. Έτσι, ενώ στις σύγχρονες δημοκρατίες προσπαθούμε να ζήσουμε χωρίς να μας καλλιεργείται το αίσθημα ότι έχουμε εχθρούς εντός κι εκτός των τειχών της κοινωνίας μας, η ρητορεία της Ακροδεξιάς αντιστρέφει αυτή τη θεωρία, προσωποποιώντας τα προβλήματά μας. Κάποιοι αντιδρούν με ρατσιστικά σχόλια, άλλοι με Άγιους Παντελεήμονες και οι σκληροπυρηνικοί με καραμπίνες. Η λύση δεν αναζητείται σ’ ένα δίκαιο και κοινωνικό κράτος, αλλά σ’ ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα αυτών που εξυπηρετούν τα ιδανικά της δικής τους «πατρίδας» και σε όσους τα ξεπουλούν για χάρη της νέας τάξης πραγμάτων του νεοφιλελευθερισμού.
Η επέλαση του ακροδεξιού λόγου είναι παντού. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης πλημμύρισαν όλο το καλοκαίρι από τα λεγόμενα του Νορβηγού σφαγέα. Τον Αύγουστο τα περισσότερα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης ασχολήθηκαν εκτενώς με την επιθυμία του μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβρόσιου να επισκεφθεί τον χουντικό συνταγματάρχη και καταδικασμένο δολοφόνο Νικόλαο Ντερτιλή, αναπαράγοντας τις αντιδημοκρατικές ιδέες και των δύο. Μπορεί ο στόχος τους να ήταν να κατακρίνουν τη συμπεριφορά, αλλά τελικά ήταν μια τσάμπα διαφήμιση ακροδεξιάς προπαγάνδας. Είναι βέβαιο πως η γενικευμένη απάθεια απέναντι στους υπάρχοντες πολιτικούς θεσμούς δίνει χώρο σε άλλα μορφώματα, ώστε να ανακαταλάβουν τη θέση τους. Και ας μην ξεχνιόμαστε, η δημοκρατία μας δεν είναι τόσο εδραιωμένη όσο θέλουμε να πιστεύουμε.
σχόλια