Παρότι ως κυβέρνηση κατηγορήθηκε ότι ακολούθησε κι αυτός την πολιτική του «ναι σε όλα», ως αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποφασίσει να πολιτεύεται με το «όχι σε όλα».
Στον ΣΥΡΙΖΑ υπήρχε εδώ και πολύ καιρό γκρίνια ότι δεν κάνουν σκληρή κριτική στην κυβέρνηση, αλλά αυτή εκδηλωνόταν από συγκεκριμένα κέντρα και δεν εξέφραζε όλο το κόμμα. Η αλήθεια είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας ποτέ δεν χαλάρωσε, όπως τον κατηγορούν οι «σκληροί» του κόμματος, την κριτική του προς την κυβέρνηση και υπήρξε ιδιαίτερα επικριτικός ακόμα και στα θέματα της πανδημίας.
Από την πρώτη στιγμή του lockdown πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του περιβάλλοντος του Τσίπρα κατηγορούσαν την κυβέρνηση έμμεσα αλλά και άμεσα ότι «μας κλείνει μέσα», δίνοντας έμφαση στη ζημιά που θα προκαλούσε στην οικονομία η απόφαση αυτή. Πολλοί άφηναν να εννοηθεί, ή το έλεγαν ευθέως, πως δεν ήταν επιτυχία της κυβέρνησης το ότι η χώρα είχε λίγες απώλειες και ότι αυτό ήταν ένα φαινόμενο που παρατηρήθηκε γενικώς στα Βαλκάνια, συγκρίνοντας τα αποτελέσματα της χώρας με αυτά της Αλβανίας. Άλλωστε, τη σύγκριση αυτή την έκανε και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας σε συνέντευξη που έδωσε μεσούσης της πανδημίας, υποβαθμίζοντας την, κατά πολλούς, ελληνική επιτυχία.
Ο διχασμός που εκδηλώθηκε το τελευταίο διάστημα με δημόσιους καβγάδες μεταξύ των «λαϊκιστών» και των «παραδοσιακών» είναι πολύ πιο βαθύς και δύσκολα θα ξεπεραστεί, καθώς αφορά εν πολλοίς ζητήματα αρχών.
Πολλοί από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ στοχοποίησαν και τον καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα και αυτό δεν έγινε τυχαία, καθώς θεωρούσαν ότι το κύρος και η αποδοχή του έδινε πλεονέκτημα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία το εξαργύρωνε πολιτικά. «Ήταν μια έξυπνη ή πονηρή, αν θέλετε, κίνηση να βάλουν μπροστά τον Τσιόδρα και αν δεν πήγαινε καλά το πράγμα, θα τα έριχναν πάνω του, ενώ, αν πήγαινε καλά, θα επιχειρούσαν να το πιστωθούν οι ίδιοι» σχολίαζε πριν από λίγες μέρες στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ με σαφείς αιχμές εναντίον του Μεγάρου Μαξίμου.
«Δεν έχει σημασία που ο ίδιος δεν είναι στέλεχος της ΝΔ. Από τη στιγμή που δέχτηκε, έστω για την πανδημία, τον ρόλο του εκπροσώπου του υπουργείου Υγείας, εμείς οφείλαμε να τον αντιμετωπίσουμε πολιτικά» υποστηρίζει.
Σε δυσμένεια ο Ξανθός
Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είχαν, ούτε έχουν, όλοι την ίδια γνώμη γι' αυτό. Η πανδημία ήταν άλλο ένα ζήτημα που δίχασε τον ΣΥΡΙΖΑ την προηγούμενη περίοδο. Από τη μια ήταν οι «σκληροί», που δεν έβρισκαν κανέναν λόγο να αλλάξουν στυλ αντιπολίτευσης στην πανδημία και έβλεπαν ως πολιτικούς αντιπάλους ακόμα και τους επιστήμονες που συνέδραμαν την κυβέρνηση στην αντιμετώπισή της. Από την άλλη, οι «παραδοσιακοί», στελέχη που προέρχονται κυρίως από την ανανεωτική αριστερά, όπως οι Βούτσης, Φίλης και ο Ξανθός, που ζητούσαν να γίνεται αντιπολίτευση αρχών πάνω στις θέσεις του κόμματος, αποφεύγοντας τις προσωπικές επιθέσεις και στοχοποιήσεις. Ο Ανδρέας Ξανθός, πρώην υπουργός Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ, σε εντελώς διαφορετική γραμμή από τον Παύλο Πολάκη, υπερασπίστηκε πολλές φορές την επιτροπή των επιστημόνων και ζήτησε η κριτική να απευθύνεται στην κυβέρνηση και μόνο, όχι στους επιστήμονες. Άλλωστε, όπως έχει πει, κι εκείνος τον κ. Τσιόδρα θα επέλεγε να θέσει επικεφαλής στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού.
Η ψύχραιμη, αλλά καθόλου υποχωρητική κριτική του κ. Ξανθού, παρότι εκτιμήθηκε από την κοινή γνώμη, μαζί με τη συνολική στάση του στην πανδημία, προκάλεσε έντονη δυσαρέσκεια στους «σκληρούς» του κόμματος και στην ηγεσία, η οποία, ως γνωστόν, είναι πιο κοντά στον Παύλο Πολάκη απ' ό,τι στον ίδιον.
Στον Αλέξη Τσίπρα έφταναν συνεχώς παράπονα για τον κ. Ξανθό, για τον οποίον έλεγαν ότι «έκανε μεγάλη ζημιά στο κόμμα». Κάποια στιγμή, μάλιστα, έπεσε και σε δυσμένεια, με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να του διαμηνύει να ανεβάσει τους τόνους. Παρά τις επιφυλάξεις που εξέφραζαν πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για το lockdown «που θα έβλαπτε την οικονομία», τώρα που η κυβέρνηση χαλαρώνει τους περιορισμούς, την κατηγορούν ότι βιάζεται και δηλώνουν ότι διαφωνούν με το άνοιγμα των σχολείων. «Η ΝΔ μας κατηγορεί ότι υποστηρίζουμε τους νέους που μαζεύονται στις πλατείες γιατί θέλουν να ξεσκάσουν μετά τον πολυήμερο εγκλεισμό, την ώρα που η κυβέρνηση ανοίγει τα σχολεία» λένε.
Ο Αλέξης Τσίπρας αυτή την περίοδο επιχειρεί να ξαναφτιάξει ένα προφίλ πολιτικού κοντά στην κοινωνία, με περισσότερες επισκέψεις και εμπλουτίζοντας το πρόγραμμά του, καθώς κι εκείνος κατηγορήθηκε το προηγούμενο διάστημα από συντρόφους του ότι ήταν «εξαφανισμένος». Στο περιβάλλον του αρκετοί πιστεύουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να πάει σε εκλογές τον Σεπτέμβριο.
Η υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις τούς έχει προβληματίσει, αλλά εκτιμούν ότι από δω και πέρα ο χρόνος θα κυλάει υπέρ τους. «Η πανδημία είναι ακόμα εδώ και οι συνέπειες θα μεγαλώνουν. Πέρα από τον υπαρκτό κίνδυνο να χάσουν τον έλεγχο και στο υγειονομικό, είναι βέβαιο ότι την οικονομική ζημιά δεν θα μπορέσουν να την ελέγξουν» αναφέρουν. «Επειδή η κυβέρνηση τα πήγε καλά στην πρώτη φάση, αυτό δεν σημαίνει ότι θα τα πάει καλά και στη συνέχεια. Στην πρώτη φάση μπορεί να ήταν και τυχερή. Τώρα θα καταλάβει ο κόσμος τις συνέπειες. Ήδη στην παιδεία έχουν ξεσηκώσει τους εκπαιδευτικούς εναντίον τους».
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι δεν τον φοβίζουν οι εκλογές, αν γίνουν, και εδώ και λίγο καιρό το κόμμα του φλερτάρει δημοσίως και το ΚΙΝ.ΑΛ. και το ΜΕΡΑ25, στους οποίους προτείνει να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να σχηματίσουν μια «προοδευτική κυβέρνηση». Για το κόμμα του Βαρουφάκη δεν γίνονται ιδιαίτερες συζητήσεις στο κόμμα, αν και κάποιοι τον θεωρούν «μπελά», αλλά «τη Φώφη και τα στελέχη της δεν τα θέλει κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε οι πρώην του ΠΑΣΟΚ» αναφέρει στέλεχος που προέρχεται από τον παλιό Συνασπισμό. Αναγνωρίζουν, ωστόσο, ως θεμιτή τακτική κίνηση το «φλερτ» του Αλέξη Τσίπρα, προκειμένου να ανακόψει την προσέλκυση των ψηφοφόρων του ΚΙΝ.ΑΛ. από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει αρκετή κατήφεια και απογοήτευση το τελευταίο διάστημα, παρότι στο περιβάλλον του προέδρου αισιοδοξούν ότι η κατάσταση θα αλλάξει σύντομα υπέρ τους και ότι ακόμα και η εκλογική νίκη στις επόμενες εκλογές θα ήταν πιθανή, παρά τις δημοσκοπήσεις που τους δείχνουν να συρρικνώνονται.
Η διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ και ο μετασχηματισμός του κόμματος έχουν μείνει στα χαρτιά και στις προθέσεις. Ο διχασμός που εκδηλώθηκε το τελευταίο διάστημα με δημόσιους καβγάδες μεταξύ των «λαϊκιστών» και των «παραδοσιακών» είναι πολύ πιο βαθύς και δύσκολα θα ξεπεραστεί, καθώς αφορά εν πολλοίς ζητήματα αρχών.
Επιπλέον, υπάρχει γκρίνια για τα οικονομικά ζητήματα. Πολλά στελέχη που κατά την προηγούμενη (κυβερνητική) περίοδο είχαν θέσεις στο Δημόσιο και μισθούς από το κράτος σήμερα έχουν μείνει «ξεκρέμαστα» και για κάποιους θεωρείται υποχρέωση του κόμματος η επαγγελματική τους αποκατάσταση. Υπάρχουν πρώην υπουργοί που έγιναν μετακλητοί υπάλληλοι του κόμματος, προκειμένου να έχουν κάποιο μισθό, αλλά οι θέσεις μετακλητών είναι πολύ λιγότερες στην αντιπολίτευση και δεν αρκούν για όλους.
Πρώην βουλευτές μπήκαν στο μισθολόγιο ευρωβουλευτών για ένα διάστημα και στη συνέχεια το κόμμα προσπάθησε να τους βοηθήσει, αξιοποιώντας τους αλλού. Πολλοί υποστηρίζουν ότι θυσίασαν το επαγγελματικό τους μέλλον για να στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ την προηγούμενη περίοδο και τώρα είναι δύσκολο να αποκατασταθούν επαγγελματικά στον ιδιωτικό τομέα. Την ίδια ώρα, υπάρχει μεγάλη γκρίνια και για τα ΜΜΕ και για τα σάιτ που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, λόγω ένδειας πόρων και της καχυποψίας ότι κάποιοι υποστηρίζονται περισσότερο από άλλους.
Αυτά δεν είναι άγνωστα όταν ένα κόμμα περνάει στην αντιπολίτευση, καθώς πολλοί, όταν βρίσκονται στην εξουσία, νομίζουν ότι αυτή θα διαρκέσει για πάντα. Όμως, η σωσίβια λέμβος στην οποία μπαίνουν κάθε φορά οι χαμένοι, όταν την εγκαταλείπουν, χωράει λίγους.
