ΣΠΟΥΔΑΙΑ, ΛΙΤΗ ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΜΑΚΡΟΝ
Λίγο πριν ξεκινήσει η δίκη για την τρομοκρατική επίθεση του Ιανουαρίου 2015 στο Charlie Hebdo, ο Εμ. Μακρόν αρνήθηκε να καταδικάσει την επαναδημοσίευση των σκίτσων εξαιτίας των οποίων έγινε φρικτό το μακελειό.
«Από τις απαρχές της ΙΙΙης Δημοκρατίας, υπάρχει στη Γαλλία ελευθερία στη βλασφημία η οποία συνδέεται με την ελευθερία της συνείδησης. Έργο μου είναι να προστατεύω όλες αυτές τις ελευθερίες. Δεν είναι δουλειά μου να χαρακτηρίζω τις επιλογές των δημοσιογράφων. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι στη Γαλλία οποιοσδήποτε μπορεί να κριτικάρει τις κυβερνήσεις, τον πρόεδρο, να βλασφημεί, κ.λπ.»
Αυτονόητες θέσεις; Ασφαλώς, για πολλούς. Μόνο που σε καιρούς αξιακής σύγχυσης, όπως οι σημερινοί, θα πρέπει να επαναλαμβάνονται συχνά-πυκνά, δίχως την παραμικρή αμφισημία.
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ
Ο χρόνος που έχουμε στη διάθεσή μας είναι αγαθό εν ανεπαρκεία, όπως λένε καθαρευουσιάνικα οι οικονομολόγοι.
Ως εκ τούτου, όταν ακούω την αντιπολίτευση (την όποια αντιπολίτευση) να κατηγορεί την κυβέρνηση (την όποια κυβέρνηση)
για έλλειψη σχεδιασμού ή/και κακή διαπραγμάτευση, πάω παρακάτω. Είμαι βέβαιος ότι δεν έχει να πει κάτι σοβαρό.
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΣΟΥ ΒΓΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ
Μετά από τις τοξικολογικές εξετάσεις σε στρατιωτικό εργαστήριο, η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι «εντοπίστηκαν αδιαμφισβήτητα» ίχνη νευροτοξικής ουσίας της οικογένειας Νοβιτσόκ στον οργανισμό του επικεφαλής της ρωσικής αντιπολίτευσης, Αλεξέι Ναβάλνι, η δε καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ μίλησε ευθέως για «απόπειρα δολοφονίας».
Από τη μεριά του, το Κρεμλίνο επιμένει στους αρχικούς του ισχυρισμούς, ότι δεν εντοπίστηκαν ίχνη δηλητηρίου στον οργανισμό του Αλεξέι Ναβάλνι.
Δύσκολα πιστεύει κανείς τους ισχυρισμούς των Ρώσων. «Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά τ' όνομα», λέει ο λαός μας, και έχει δίκαιο. Αναπτυγμένη από τον σοβιετικό στρατό στις δεκαετίες '70 και '80, η ουσία Νόβιτσοκ χρησιμοποιήθηκε για τη δηλητηρίαση του διπλού πράκτορα Σεργκέι Σκριπάλ και της κόρης του στη Μεγάλη Βρετανία πριν από δυόμισι χρόνια.
Εύλογα αναρωτιέται κανείς γιατί ο Αλεξέι Ναβάλνι δηλητηριάστηκε με την ίδια ουσία που χρησιμοποιήθηκε στην απόπειρα δολοφονίας του Σκριπάλ. Μια απάντηση είναι ότι το Κρεμλίνο και διέταξε τη δηλητηρίαση και ήθελε να γίνει γνωστή στον κόσμο για να αποδείξει ποιος είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στη Ρωσία.
81 ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΕΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΜΠΑΪΝΤΕΝ
81 Αμερικανοί νομπελίστες (στη Φυσική, Χημεία και Ιατρική) τάχθηκαν υπέρ του Τζο Μπάιντεν, υπογραμμίζοντας τη σημασία των εκλεγμένων ηγετών να λαμβάνουν αποφάσεις βασισμένες στην επιστήμη, ιδίως στη διάρκεια παγκόσμιας πανδημίας: «Σε καμιά στιγμή της ιστορίας του έθνους μας δεν υπήρξε μεγαλύτερη ανάγκη οι ηγέτες μας να εκτιμούν την αξία της επιστήμης στη διατύπωση της δημόσιας πολιτικής.»
Τονίζουν μάλιστα ότι «κατά τη μακρά διαδρομή του στον δημόσιο βίο, ο Τζο Μπάιντεν απέδειξε με συνέπεια την προθυμία του να ακούει τους ειδικούς, την κατανόησή του της διεθνούς συνεργασίας στην έρευνα και τον σεβασμό του στη συνεισφορά των μεταναστών στην πνευματική ζωή της χώρας μας.»
Κοντολογίς, είναι το ακριβώς αντίθετο του Ντ. Τραμπ.
Ο ΑΡΧΙΒΑΣΑΝΙΣΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ
Το αποτρόπαιο καθεστώς των Κόκκινων Χμερ προκάλεσε τον θάνατο τουλάχιστον 1,7 εκατομμυρίων προσώπων στη Καμπότζη, από τον Απρίλιο του 1975 μέχρι τον Ιανουάριο του 1979. Το πιο φρικαλέο «επίτευγμά» τους υπήρξε το κέντρο βασανιστηρίων και εκτελέσεων της Πνομ Πενχ, γνωστό ως S21, στο οποίο, από τους τουλάχιστον 12.380 που βασανίστηκαν, επέζησαν τελικά μόνον τρεις.
Χθες πέθανε σε ηλικία 77 ετών, ο καταδικασμένος σε ισόβια Κανγκ Γκουέκ Ιβ, διευθυντής του S21 όλη την περίοδο κυριαρχίας των Κόκκινων Χμερ. Γνωστός ως «Ντουκ», ο Γκουέκ Ιβ διάλεξε αυτό το ψευδώνυμο στο αντάρτικο από ένα παιδικό του βιβλίο, στο οποίο ο μικρός Ντουκ ήταν φρόνιμο παιδί. Λαμπρός μαθητής, σεβαστός καθηγητής μαθηματικών, επαναστάτης που απήγγειλε Αλφρέντ ντε Βινί, κατέληξε αρχιδήμιος και ειδικός στα βασανιστήρια. Με τα λόγια του: «Στην S21, είναι το τέλος. Ανώφελες οι ικεσίες, είναι ήδη πτώματα. Είναι άνθρωποι ή ζώα; Αυτό είναι άλλη ιστορία».
Χάρη στον Γαλλο-καμποτζιανό κινηματογραφιστή και συγγραφέα, Rithy Panh, μάθαμε πολλά για τον ψυχισμό του Ντουκ και τις ωμότητες στο S21. Οι Κόκκινοι Χμερ σημάδεψαν τον Panh. Σε ηλικία 13 ετών, έχασε τους δικούς του μέσα σε λίγες βδομάδες. «Δεν είχα οικογένεια. Δεν είχα όνομα. Δεν είχα πρόσωπο. Έτσι έμεινα ζωντανός, διότι δεν ήμουν πλέον τίποτα.»
Αντιγράφω το μότο του βιβλίου του Rithy Panh, L'Élimination (Grasset, 2012), στο οποίο καταγράφει τις συνομιλίες του με τον Ντουκ:
Ντουκ: «Κύριε Rithy, ξεχάσατε ένα ακόμη πιο σημαντικό σύνθημα: το χρέος του αίματος πρέπει να ξεπληρώνεται με αίμα.»
Εξεπλάγην: «Γιατί αυτό; Γιατί όχι ένα πιο ιδεολογικό σύνθημα;» Ο Ντουκ με διορθώνει: «Οι Ερυθροί Χμερ, είναι η εξάλειψη. Ο άνθρωπος δεν έχει κανένα δικαίωμα.»
Το επόμενο βίντεο είναι το τρέιλερ του βραβευμένου ντοκιμαντέρ του Panh «S21 The Khmer Rouge Killing Machine».
Ο ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΣ, ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΣ, ΚΑΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ
Έχει δίκιο ο Γιάννης Βασιλείου, όταν γράφει στο πολύ ενδιαφέρον κείμενό του για την ταινία Εξορκιστής του Γουίλιαμ Φρίντκιν, ότι δεν χρειάζεται να παριστάνουμε τους θαρραλέους. Όντως, μας κοψοχόλιασε όταν την πρωτοείδαμε, και δεν μετριάστηκε η τρομάρα μας όταν την ξαναείδαμε.
Πάντως, είναι ανθρώπινο να ξορκίζουμε τους φόβους μας, ιδίως με χιούμορ.