Με έκπληξη διάβασα νωρίτερα ότι ο Γιώργος Παπαδάκης θα κάνει μήνυση και αγωγή στον δημοσιογράφο της Καθημερινής Κωνσταντίνο Ζούλα. Αφορμή άρθρο του Ζούλα στο οπισθόφυλλο της εφημερίδας με τίτλο «Ασε μας να σκοτωθούμε λίγο, μήπως και ανέβουν τα νούμερα…»
Στο άρθρο αυτό ο δημοσιογράφος της Καθημερινής ξεκινά ως εξής:
«Κύριε Γιώργο, έχω πολύ καλά νέα. Δέχθηκαν όχι μόνον η Δούρου, αλλά και η Κανέλλη να είναι αύριο μαζί με τον Κασιδιάρη. Σκέφτομαι να τους βάλουμε δίπλα δίπλα για να τους έχουμε κοινό πλάνο». Αυτή ήταν η υποτιθέμενη ατάκα του παραγωγού της εκπομπής, μόλις κανόνισε το πάνελ.
Ε, λοιπόν, ναι, η ευθύνη ημών των δημοσιογράφων για την κατάντια της χώρας. Και κυρίως όσων επί χρόνια διοργανώνουμε και εν τέλει νομιμοποιούμε αυτό που τάχα ονομάζεται στην Ελλάδα πολιτικό τοκ σόου, ενώ πρόκειται για μια συνειδητή προσπάθεια να μεταφέρουμε το "σκυλοκαβγά" ενός καφενείου χάριν της τηλεθέασης... Άλλωστε είναι από χρόνια παρατηρημένο: όσο μεγαλύτερη χάβρα, τόσος τζερτζελές, τόσο μεγαλύτερη τηλεθέαση».
Δεν νομίζω ότι είπε κάτι που δεν έχουμε σκεφτεί όλοι. Και δεν θα ήταν άσχημο ως δημοσιογράφοι να κάνουμε και καμιά φορά την αυτοκριτική μας.
Να ξεκινήσω εγώ; Στο LIFO.gr το ξεσκίσαμε το θέμα Κασιδιάρη, όχι μόνο επειδή ήταν είδηση πρώτου μεγέθους, όχι μόνο επειδή έγινε πρώτο θέμα σ' όλο τον πλανήτη (άρα άξιζε έτσι κι αλλιώς να το ξεσκίσουμε), αλλά ΚΑΙ επειδή υπήρχε αυξημένο ενδιαφέρον του κόσμου, άρα ήταν ένα θέμα που πουλούσε.
Ορίστε, το είπα!
Είναι τόσο συγκλονιστικά δύσκολο να αποδεχτείς πως ανάμεσα στα άλλα κίνητρά σου βρίσκεται και η ανάγκη για αύξηση της επισκεψιμότητας, της τηλεθέασης, των πωλήσεων;
Εδώ που έχουμε φτάσει, ακόμα και σήμερα, δεν τολμάμε να ξεστομίσουμε οτιδήποτε θα δείξει ότι εκτός από "ήρωες της δημοσιογραφίας" είμαστε και επαγγελματίες αλλά και άνθρωποι;
Γράφει σ' ένα άλλο σημείο ο κύριος Ζούλας:
"Είμαι σίγουρος ότι ο ίδιος [ο Παπαδάκης] δεν θα εκλάβει τον πρόλογο ως ανοίκεια συναδελφική επίθεση. Άλλωστε με την ειλικρίνεια και τον αυθορμητισμό που τον διακρίνει, θα συμμερίζεται πλέον την ανάγκη, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, να μιλάμε ανοιχτά».
Κι όμως: ο κύριος Παπαδάκης, έξαλλος δήλωσε ότι θα μηνύσει (για πρώτη φορά στην καριέρα του) άνθρωπο, τον συντάκτη του άρθρου!
Και όλα αυτά, μία μέρα μετά το περιστατικό, έχοντας καλεσμένους στο ίδιο πάνελ τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Πέτρο Τατσόπουλο που κάθονται δίπλα-δίπλα!
Εννοείται πως, λόγω του επεισοδίου, ο Τατσόπουλος και ο Άδωνις έδειξαν έναν καλό και ήρεμο εαυτό - και αυτό τους έλειπε. Αλλά ο προγραμματισμός και το seating arrangement έγιναν έτσι κι αλλιώς, χωρίς ο τηλεθεατής να ξέρει αν τελικά ο "ελληνόφρων φωνακλάς" θα τσακωνόταν με τον "εθνομηδενιστή φωνακλά".
Το καλύτερο ήταν βέβαια όταν, επί λέξει, ο δημοσιογράφος αμύνθηκε έναντι του "κατάπτυστου δημοσιεύματος" που υποστήριζε ότι οι φωνές φέρνουν νούμερα, είπε: "Κάθε άλλο παρά! Γιατί μερικές φορές οι φωνές δεν εξασφαλίζουν τηλεθέαση". (Εδώ, πώς δεν έπεσε φωτιά να τον κάψει - απορώ!)
Ο κύριος Παπαδάκης κάνει μήνυση επειδή "θίχτηκαν 10 συνεργάτες του" (ας έκαναν αυτοί τη μήνυση!) και επιμένει να υπερασπίζεται τον εαυτό του μόνο με μία τακτική: την "δε σηκώνω μύγα στο σπαθί μου".
Όμως, το λάθος του κατά τη γνώμη μου είναι πως δεν προσπαθεί καν να καταλάβει γιατί όλος ο υπόλοιπος κόσμος θεωρεί ότι στις εκπομπές του αφήνει να γίνεται τζερτζελές, εκτός των άλλων, για την τηλεθέαση (θυμάστε τα "παλιοκουμούνι" και τις άλλες βρισιές που εκτοξεύονταν χτες για ώρα, πολύ πριν ρίξει ο Κ. το νερό στην Δ. χτες, και πόσο ο παρουσιαστής δεν τα σταμάτησε, παρά μόνο όταν πέσαν χαστούκια).
Πιστεύει στ' αλήθεια ότι εξασκεί το "ιερό λειτούργημα της δημοσιογραφίας" και δεν ασχολείται καθόλου -άμεσα ή έμμεσα- με τα νούμερα τηλεθέασης και τους τρόπους αύξησής τους;
Ή μήπως, τελικά, είναι ο τυφλός εγωϊσμός που τον αποτρέπει απ' το να παραδεχτεί -έστω και στον εαυτό του- ότι κι αυτός (όπως κι εγώ, αλλά κι εσύ που διαβάζεις το άρθρο μου) δεν είναι τέλειος και αλάνθαστος στα πάντα;
Υποθέτω πως θα μείνω με την απορία - και δε θα είναι η πρώτη φορά.
σχόλια