Κι ενώ ακόμα προσπαθώ να συνέλθω από το μαλελικό πόστ του Άρη
για την επικείμενη δημιουργία ομίλου πολιτικού προβληματισμού από
τον -πιο τρασοκίτρινο πεθαίνεις, κωλ μι εναλλακτικό πλιιζ-
Σταμάτη, ανακαλύπτω αυτή τη φωτογραφία και κυκλωνικοί,
ανεξέλεγκτοι νευρωνικοί σπασμοί με καταλαμβάνουν στο υποτίθεται
πιο κορεσμένο οπτικό νεύρο που έχεις δει;-). Πολιτικός άνδρας με ρητορικές τάσεις και στάσεις και με μια ευτυχία που εξαρτάται από τα πόσα μάτια θα κρεμιούνται από τα στεντόρεια χείλια του (τα οποία είναι σαφώς συνδεδεμένα με το τερματικό ενός ανώτερου πολιτικού θεού κατά τη γνώμη του;-)
ο συγκεκριμένος, όπως παρατηρείς και από το πολύ χαρακτηριστικό φωτογραφικό στιγμιότυπο, είχε από τη παιδική ηλικία μια extra terrestrial ικανότητα να συρρικνώνει το χωροχρονικό συνεχές μόλις άνοιγε το στόμα του και να το ανασυνθέτει σε κάτι που όσοι παρίστανται live τη στιγμή που συμβαίνει να μην έχουν την ικανότητα να προσδιορίσουν ακριβώς την επίδραση που άσκησε απάνω τους. Κάτι σαν ρητορικό slow motion effect βγαλμένο κατευθείαν από το Matrix;-)
Μπορείς να τον βρείς;
(γιατί ακολουθεί ποστ και με άλλα φωτογραφικά κατορθωματά του;-)
σχόλια