Είμαστε από τους πιο αντιαθλητικούς λαούς στην Ευρώπη και χρειαζόμαστε περισσότερη γυμναστική!

H μάστιγα της παχυσαρκίας των ενηλίκων και των παιδιών εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς και τα νεότερα ζοφερά στοιχεία δείχνουν ότι μέχρι το έτος 2050 το 75% του ενήλικου πληθυσμού της γης θα είναι παχύσαρκο!

Στην πατρίδα μας, σήμερα, 3 στα 10 ενήλικα άτομα έχουν φυσιολογικό βάρος, 4 στα 10 είναι υπέρβαρα και τα υπόλοιπα 3 άτομα είναι παχύσαρκα, ενώ αντίστοιχα κακή είναι η εικόνα που παρουσιάζουν τα παιδιά. Έχουν γραφτεί πολλά για τη σχέση της παχυσαρκίας με τη διατροφή, ενώ υπάρχει και ο κληρονομικός παράγοντας που δεν είναι αμελητέος.

Όμως, μέχρι σήμερα, εξακολουθούμε να υποτιμούμε τις συνέπειες της απουσίας της άσκησης στη ζωή μας. Όπως εξηγεί ο κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος Νίκος Καφετζόπουλος, στην πατρίδα μας 7 στους 10 ενήλικες δεν γυμνάζονται και εκεί κρύβεται ένα μέρος της λύσης γι’ αυτήν τη σύγχρονη επιδημία. Είμαστε ο πιο αντιαθλητικός λαός στην Ευρώπη μαζί με τους Βούλγαρους κι αυτό δεν μπορεί να αλλάξει μέσα σε λίγες μέρες. Δεν περπατάμε, σε αντίθεση με τους κατοίκους της Κεντρικής Ευρώπης, που διανύουν τεράστιες αποστάσεις με τα πόδια.

Πηγαίνουμε ακόμα και στο περίπτερο με το αυτοκίνητο και με αυτή την εικόνα των μη αθλητικών γονιών μεγαλώνουν τα παιδιά, που συχνά αναπαράγουν το ίδιο πρότυπο. Στην Αττική η εικόνα που βλέπουμε σε ορισμένες γειτονιές, με τον κόσμο να συρρέει σε γυμναστήρια ή σε πάρκα για άθληση, είναι συχνά παραπλανητική, καθώς σε πόλεις της περιφέρειας η άθληση δεν περιλαμβάνεται στην καθημερινή ρουτίνα. Η παχυσαρκία και πολλοί από τους παράγοντες που οδηγούν σε αυτήν (ανθυγιεινή διατροφή, έλλειψη άσκησης κ.λπ.) έχουν και ταξικό χαρακτήρα – όσο πιο χαμηλό το κοινωνικο-οικονομικό στρώμα τόσο πιο συχνή η εμφάνισή της.

Βέβαια, στις πόλεις της περιφέρειας και στα νησιά με πιο αραιή δόμηση, με περιβάλλον που προσφέρεται για περπάτημα, περισσότερο πράσινο, ακτογραμμές και μονοπάτια θα περίμενε κανείς τα παιδιά και οι ενήλικες να έχουν πολύ καλύτερη φυσική κατάσταση και να ασκούνται καθημερινά. Δυστυχώς, όμως, αυτό το απολύτως λογικό συμπέρασμα δεν επιβεβαιώνεται, καθώς η υπερβολική χρήση οθονών κλέβει χρόνο από τα παιδιά, απομακρύνοντάς τα από τη σωματική δραστηριότητα και καθηλώνοντας στη λεγόμενη «καθιστική ψυχαγωγία» ή «ηλεκτρονική νταντά» (για τα νήπια και τα παιδιά μικρότερης ηλικίας).       

Στα σχολεία η γυμναστική αντιμετωπίζεται ως συμπληρωματικό μάθημα που περιλαμβάνεται στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα και γίνεται 3 φορές την εβδομάδα, όχι καθημερινά, όπως θα έπρεπε. Σύμφωνα με παιδιατρικές μελέτες, τα παιδιά πρέπει να αθλούνται τουλάχιστον μία με μιάμιση ώρα την ημέρα – και μιλάμε για έντονη σωματική δραστηριότητα, δηλαδή παιχνίδια και αθλήματα που μας κάνουν να ιδρώνουμε, όπως εξηγεί η αναπληρώτρια καθηγήτρια Παιδιατρικής-Εφηβικής Ιατρικής, Άρτεμις Τσίτσικα.

Από την μεριά του ο Νίκος Καφετζόπουλος θυμίζει ότι το τσιμπολόγημα και το γεύμα με την προσοχή αποσπασμένη αλλού δεν εξασφαλίζει το κορεσμό που χρειαζόμαστε και την ικανοποίηση που πρέπει να προσφέρει το φαγητό. Με άλλα λόγια, το να τρώμε ενώ δουλεύουμε στον υπολογιστή, παίζουμε ένα videogame με τους φίλους μας ή χαζεύουμε βίντεο στο YouTube δεν είναι η καλύτερη πρακτική. Έτσι συνεχίζουμε το τσιμπολόγημα, με συνέπεια να καταναλώνουμε πολλές κενές θερμίδες και να νιώθουμε μια συναισθηματική πείνα όλη την ημέρα, αναζητώντας την απόλαυση σε φαγητά και σνακ πλούσια σε σάκχαρα και λίπη, το λεγόμενο comfort food.