Από τη Μαρία Παπαπαναγιώτου
Το κάπνισμα δημιουργεί χημική εξάρτηση από τη νικοτίνη τόσο σοβαρή και μόνιμη, όσο ο αλκοολισμός, ανακοινώνουν πια επίσημα οι επιστήμονες, παρατηρώντας τουλάχιστον για δύο δεκαετίες τις εγκεφαλικές διαδρομές του τσιγάρου. «Ακολουθεί ακριβώς τα ίδια μονοπάτια της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο στα οποία δρουν τα εξαρτησιογόνα ναρκωτικά, και το χειρότερο, η νικοτίνη πετυχαίνει ταχύτατα να εθίζει αυτές τις εγκεφαλικές περιοχές και να τις σκλαβώνει με την βεβαιότητα ότι το τσιγάρο είναι απαραίτητο για την καθημερινή δραστηριότητα του καπνιστή, όσο είναι γι αυτόν η τροφή και το νερό…», δημοσίευσε πρόσφατα ο John Polito, ιδρυτής του επιστημονικού ιδρύματος Why quit των ΗΠΑ, και του πρώτου φόρουμ που απευθύνθηκε διαδραστικά για την διακοπή του καπνίσματος σε εκατομμύρια καπνιστών από το 1999.
Το κάπνισμα είναι ψυχική ασθένεια, τολμούν να δηλώσουν σήμερα οι νευροψυχίατροι, που εξηγούν ότι η εξάρτηση κρύβεται πίσω από μια καλά ριζωμένη πεποίθηση που -νευροψυχιατρικά- δημιουργείται, ότι η νικοτίνη είναι τόσο απαραίτητη για την καθημερινή λειτουργία των καπνιστών, όσο βασικά είναι για την επιβίωση η τροφή και το νερό. Ο καπνιστής «ψωνίζει» τελικά μια εγκεφαλική διαταραχή επιθυμίας, όπως διατυπώνεται, a brain “wanting” disorder, και ο δρόμος για να απαλλαγεί από αυτήν. σύμφωνα με την τελευταία επιστημονική λέξη, θα πρέπει να ξεκινά και να καταλήγει ακριβώς εκεί.
Οι μαγνητικές απεικονίσεις της ιατρικής τεχνολογίας κατέγραψαν και απέδειξαν, θεαματικά μετά από τόσα χρόνια, την δράση και «διαπλοκή» του καπνού μες το μυαλό μας.
Ο homosapiens... ίσως κάπνιζε!
Η δύναμη της νικοτίνης αποδεικνύεται εξίσου θεαματική, όσο ο άνθρωπος δεν τολμούσε να φανταστεί: Πατά εύστοχα στα σοκάκια εκείνα της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο, που υπάρχουν για να προφυλάξουν το ανθρώπινο ον από το να διακινδυνεύσει την ζωή, αν τα αγνοήσει. Τα αντανακλαστικά που η ντοπαμίνη εγείρει, είναι στην ουσία reflex ανθρώπινης επιβίωσης και η ντοπαμίνη τα καπηλεύεται.
Οι διαδρομές και οι νευρομεταβιβαστές των περιοχών της ντοπαμίνης στον άνθρωπο είναι σχεδιασμένοι έτσι ώστε να μην μας επιτρέπουν να ξεχνάμε ή να αγνοήσουμε τις εμπειρίες που τους ενεργοποιούν ( όπως η πείνα και η δίψα ), ως «σήμα» απαραίτητο για να κρατηθούμε στην ζωή.
Με αυτόν ακριβώς τον τρόπο, είναι αδύνατον, συνήθως, για τον καπνιστή να σκεφτεί ότι δεν θα ξανακαπνίσει τσιγάρο ποτέ, όπως κανείς δεν σκέφτεται το να μην ξαναφάει μπουκιά ποτέ!
Παρακολουθήστε την διαδρομή της νικοτίνης στο μυαλό μας, καρέ – καρέ και “puff 2 puff”
- Παρατηρήστε πόσο γρήγορα τα καταφέρνει το μισό, και μετά ένα τσιγάρο, να καλύψει όλους τους υποδοχείς της ντοπαμίνης από τα τρία μόλις πρώτα παφ.
- Και πόσο τελειωτικά, τα τρία ολόκληρα τσιγάρα το ολοκληρώνουν …
Αρκούν τα πρώτα 8-10 δευτερόλεπτα από την ΕΙΣΠΝΟΗ του πρώτου παφ για να φτάσει η νικοτίνη στον εγκέφαλο, και συγκεκριμένα εκεί που η μοριακή δομή της μοιάζει τόσο πολύ με την μοριακή δομή της ακετυλοχολίνης, ( όπως φαίνεται στην φωτογραφία στο κίτρινο και κόκκινο χρώμα ), ώστε να καταφέρνει η νικοτίνη σ αυτά τα πρώτα 10 δευτερόλεπτα να κυριεύσει τους ΜΙΣΟΥΣ από τους αισθητήρες της νοπαμίνης που διαθέτουμε ( το 50% των υποδοχέων ντοπαμίνης στον εγκέφαλο), και να τους ενεργοποιήσει. Οι επόμενες ρουφηξιές επιτυγχάνουν κορεσμό στους υποδοχείς.
Η δύναμη της ΕΚΠΝΟΗΣ, -και για τους απανταχού καπνιστές, η δύναμη της απόλαυσης του πρώτου παφ, … - και βέβαια (!), δεν θα μπορούσε να μην καταγραφεί στις απεικονίσεις. «Σχεδόν αμέσως μόλις καπνίσει, καταγράφουν τα επιστημονικά εργαστήρια, ο καπνιστής νιώθει το "aaah"( …!!!) την αίσθηση ανακούφισης στην επιθυμία, το ίδιο "aaah" [που αισθάνεται κανείς πίνοντας ένα δροσερό ποτήρι νερό όταν διψάει..
Μάθετε σε ποστ που θα ακολουθήσουν το γιατί,….
- «Αν δεν το κόβεις, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αδυναμία χαρακτήρα»
- …Οι ακατανίκητες μνήμες «υψηλής ευκρίνειας» που γράφει το τσιγάρο στο μυαλό!
σχόλια