Παρόλο που γνωρίζουμε αρκετές λεπτομέρειες για τη μεγάλη ασθένεια του Αλτσχάιμερ, ένα είναι το στοιχείο που τρομάζει όλους μας. Η απώλεια της πρόσφατης μνήμης είναι, λένε οι ειδικοί, το χαρακτηριστικό και πρώτο σύμπτωμα που θα πρέπει ν' ανησυχεί κανείς αν το διαπιστώσει.
Συμβαίνει στους περισσότερους. Ανάλογα μάλιστα με τον φόρτο του εγκεφάλου, μπορεί και να αυξομειώνεται κατά καιρούς, σε συγκεκριμένα διαστήματα, και σε μέρες με εντονότερο στρες.
Το Αλτσχάιμερ αφορά τις μεγάλες ηλικίες και η εικόνα που έχουμε γι' αυτό είναι εκείνη μιας απαξιωτικής για τη νοητική αξιοπρέπεια νόσου, που εκφυλίζει, νεκρώνει και καταργεί τις πολύτιμες εγκεφαλικές διαδρομές μας.
Πόσο κοντά βρίσκεται κανείς στo χτύπημα του Αλτσχάιμερ, πού τελειώνει το στρες και αρχίζει η ασθένεια, πότε μιλάμε απλώς για διαταραχή της μνήμης και πώς όλα αυτά συναντιούνται ή συνδέονται δεν το ξέρει με απόλυτη ακρίβεια ούτε η ίδια η επιστήμη.
Πόσο αναστρέψιμο είναι όμως πραγματικά το νόσημα του εγκεφάλου για τους αγαπημένους μας μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπους, που συχνά διαθέτουν κοφτερό και γερό μυαλό;
Οι έρευνες των τελευταίων χρόνων που αναμφίβολα βοήθησαν εντυπωσιακά στην αντιμετώπιση και το επίπεδο ζωής εκατομμυρίων ασθενών ανακαλύπτουν όσο προχωρούν την όλο και στενότερη συγγένεια του Aλτσχάιμερ με την καθημερινή ψυχολογία του υποψήφιου θύματος σε όλη την πορεία της ζωής του. Η πιο πρόσφατη, μάλιστα, που δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο στα Αρχεία Γενικής Ψυχιατρικής ανακοινώνει έναν κεντρικό παράγοντα, που ως «φρουρός» του μυαλού το προστατεύει από την αδράνεια και τον εκφυλισμό. Μελετώντας μια εκτεταμένη ομάδα ηλικιωμένων, από τους οποίους ορισμένοι στην πορεία της έρευνας ανέπτυξαν Αλτσχάιμερ, διαπιστώθηκε ότι εκείνοι που κοιτώντας πίσω στο παρελθόν δηλώνουν ικανοποιημένοι από το προσωπικό έργο τους και κοιτώντας στο μέλλον ελπίζουν και αγωνίζονται για έναν σκοπό, προσωπικό στόχο ή κοινό όραμα, είναι και οι πιο «άτρωτοι» στις εκφυλιστικές διαταραχές του εγκεφάλου.
Το συγκεκριμένο επιστημονικό συμπέρασμα, διευκρινίζουν οι επιστήμονες, είναι και το πρώτο ίσως που διαχωρίζει τη συγγενική με το Αλτσχάιμερ κατάθλιψη, για την οποία η ιατρική ακόμη δεν γνωρίζει αν είναι αίτιο της νόσου ή αιτιατό. Η κατάθλιψη συνυπάρχει με το Αλτσχάιμερ στις περισσότερες περιπτώσεις, θεωρείται όμως πολύ πιθανό να ξεκινά από αυτό, καθώς οδηγεί τον πάσχοντα στην απώλεια της αυτοεκτίμησής του λόγω των διαταραχών στη μνήμη και των εγκεφαλικών δυσλειτουργιών.
Ο πάσχων συχνά δεν θέλει να το πιστέψει ότι είναι ασθενής. Δεν αποκλείεται μάλιστα στο μέλλον η διάγνωση να μην πρέπει να ανακοινώνεται στον ίδιο, για να μην παραιτηθεί από τη ζωή και να μην αισθάνεται ότι κουβαλάει το στίγμα της ασθένειας.
«Use it or lose it» λέει το σοφό ιατρικό γνωμικό για κάθε όργανο του ανθρώπινου σώματος, και ισχύει ιδιαίτερα για το μυαλό που, εκτός από σκοπό και στόχο, χρειάζεται και εξάσκηση της μνήμης, της ετοιμότητας και της μάθησης για να αποτραπεί η εγκεφαλική έκπτωση.
Η τελευταία λέξη της φαρμακολογίας φροντίζει την εγκεφαλική καθημερινή ανάταξη με ένα τσιρότο. Το αποκαλούμενο patch για το Αλτσχάιμερ, που απελευθερώνει διαδερμικά τη φαρμακευτική δόση καθόλη τη διάρκεια του 24ωρου, μετατρέπει το νόσημα -κυρίως στα μάτια του πάσχοντα- σε απλό νοητικό τραυματισμό!
σχόλια