Η ομορφιά και η εφευρετικότητα στον σχεδιασμό των τερματικών σταθμών των αεροδρομίων παρουσιάζονται σε ένα νέο βιβλίο φωτογραφίας με τίτλο The Art of the Airport
FacebookTwitter Το αεροδρόμιο λειτουργεί από το 1931 και ειδικεύεται στα δρομολόγια προς Λατινική Αμερική με απευθείας πτήσεις προς Μπουένος Άιρες, Μοντεβιδέo και Σαντιάγο της Χιλής. Οι αρχιτέκτονες Richard Rogers και Antonio Lamela σχεδίασαν το κτίριο του Τerminal 4, το οποίο άνοιξε το 2006, χρησιμοποιώντας ως κύριο υλικό το μπαμπού, ώστε να δώσουν στον χώρο μια αίσθηση ηρεμίας. Φωτο: Roland Halbe/Artur Images FacebookTwitter Μεγάλα παράθυρα στην οροφή επιτρέπουν το φυσικό φως να μπαίνει στο σταθμό. Φωτο: Raul Urbina
Διεθνής αερολιμένας Shenzhen Bao'an, Κίνα
FacebookTwitter Ο σχεδιασμός του Terminal 3 στο αεροδρόμιο του Shenzhen οφείλεται στους ιταλούς αρχιτέκτονες Massimiliano και Doriana Fuksas, oι οποίοι εμπνεύστηκαν το κτίριο που σχεδίασαν από το σαλάχι Μάντα, το διαβολόψαρο που βρίσκεται στις θάλασσες της Κίνας. Φωτο: Leonardo Finotti FacebookTwitter Το αεροδρόμιο εξυπηρετεί 32,3 εκατομμύρια επιβάτες το χρόνο, έχει 63 πύλες και η οροφή βρίσκεται σε ύψος 79 μέτρων. Φωτο: Leonardo Finotti
Διεθνής αερολιμένας Wellingtont, Νέα Ζηλανδία
FacebookTwitter Δημιουργήθηκε από το Studio Pacific Architecture και τους Warren & Mahoney. Το παρατσούκλι του είναι "Ο Βράχος" ("Τhe Rock") και είναι εμπνευσμένο από τα θαλάσσια τέρατα Ngake και Whataitai. Το εξωτερικό έχει σχεδιαστεί ώστε να μοιάζει με επικίνδυνους γκρεμούς, με περίτεχνες πλάκες χαλκού που στόχο έχουν να αντανακλούν το φως. Φωτο: Patrick Reynolds FacebookTwitter Ψηλά παράθυρα διαχέουν φως σε όλο τον χώρο, στον οποίο κυριαρχεί το ξύλο και όπου είναι δυνατό έχουν τοποθετηθεί ράμπες αντί για σκαλοπάτια. Φωτο: Patrick Reynolds
Lleida-Alguaire, Λιέιδα, Ισπανία
FacebookTwitter Το αεροδρόμιο της Λιέιδας στην Καταλονία κατασκεύαστηκε πριν την οικονομική κρίση του 2008 και σχεδιάστηκε ώστε να εξυπηρετεί 400,000 επιβάτες το χρόνο. Πλέον εξυπηρετεί λιγότερους από 40,000 ετησίως. Συνεχίζει να προσφέρει απευθείας πτήσεις σε ισπανικές πόλεις αλλά και στο Ην. Βασίλειο και το Ισραήλ τους καλοκαιρινούς μήνες. Φωτο: Óscar Laborda Sanchez FacebookTwitter Ο πύργος ελέγχου του αεροδρομίου είναι 41 μέτρα. Το μπροστινό μέρος του σταθμού είναι καλυμμένο με μεταλλικές πλάκες σε αποχρώσεις της ελιάς, του πράσινου και του καφέ. Φωτο: Óscar Laborda Sanchez
Διεθνής αερολιμένας King Abdulaziz, Τζέντα, Σαουδική Αραβία
FacebookTwitter Ενώ το αεροδρόμιο είναι σχετικά απλό πίσω του βρίσκεται μια συναρπαστική κατασκευή, με σχήμα που θυμίζει τέντες και δημιουργήθηκε έτσι ώστε να μοιάζει με κατοικίες Βεδουίνων. Φωτο: Jay Langlois/Owens Coming/courtesy of SOM FacebookTwitter Κάτω από αυτές τις «σκηνές» του αεροδρομίου είναι ένας ανοιχτός χώρος σχεδόν 500.000 τετραγωνικών μέτρων, που έχουν σχεδιαστεί για να φιλοξενούν 80.000 επιβάτες ανά πάσα στιγμή. Υπάρχει επίσης ένα παζάρι και ένα τζαμί. Φωτο: Jay Langlois/Owens Coming/courtesy of SOM
Marrakech Menara, Μαρόκο
FacebookTwitter Το αεροδρόμιο Menara κατασκευάστηκε στις αρχές τις δεκαετίας του 2000 στην προσπάθεια να ανταπεξέλθουν στην αύξηση των τουριστών. Έχει κυρτή, τσιμεντένια οροφή και μεγάλα τριγωνικά παράθυρα που είναι βαμμένα με αραβικά σχέδια. Η κοινοπραξία των E2A από την Καζαμπλάνκα και της γαλλικής εταιρείας CR κατάφερε να δημιουργήσει έναν υπέροχο συνδυασμό παραδοσιακής και μοντέρνας αρχιτεκτονικής. Φωτο: Adam Fowler FacebookTwitter Το ταβάνι του σταθμού είναι μια ατσάλινη κατασκευή καλυμμένη με αλουμίνιο και μεγάλα παράθυρα που επιτρέπουν στο φυσικό φως να γεμίζει το χώρο. Τα παράθυρα όμως εξυπηρετούν και άλλο ένα σκοπό αφού δεν είναι φτιαγμένα από γυαλί αλλά από φωτοβολταϊκά και βοηθούν στην παραγωγή ενέργειας. Φωτο: Benjamin Edwards/Flickr
Το εξώφυλλο του βιβλίου
FacebookTwitter Τhe Art of the Airport, Eκδόσεις Frances Lincoln
