Γράφει η Ωραιάνθη Αρμένη
Κοντεύει να τελειώσει ο πρώτος μήνας του δεκατρία κι είναι σαν να μην ζήσαμε ποτέ τις ώρες ενός, γεμάτου προσμονή πάλι, καλωσορίσματος. Στη μνήμη μου έχουν μείνει ευχές ανακατεμένες σε έναν αχταρμά με προαποφασισμένα και κενά New Year's Resolutions! Με άλλη σιγουριά στο πριν, άλλη στο μετά τους. Σαν τη δίαιτα από Δευτέρα. 2013 χρόνια -και βάλε- η ίδια ιστορία κι ακόμα να σπάσουμε ένα πατρόν που αποδεδειγμένα δεν οδηγεί πουθενά.
Εβδομάδες πριν, ορίσαμε πάλι τη μέρα που θα αρχίσουμε να είμαστε ευτυχισμένοι χωρίς καμιά ενοχή για το επαναλαμβανόμενο ψέμα μας και την βασισμένη σε σαθρό έδαφος ελπίδα μας. Λες και μαγικά θα αφήναμε τον κακό μας εαυτό να ξεψυχήσει δίπλα στο φέρετρο του παλιού χρόνου, αλήθεια αυτή τη φορά. Θα μεταμορφωνόμασταν στην καλύτερη έκδοση του εαυτού μας, τον πιο τέλειο νεότερο απόγονο του Homo Sapiens, μόνο με τη δύναμη της θέλησης και της ευχής.
Όχι απλά στο εξωτερικό μας, αποκτώντας εν μια νυκτί τέλειο κορμί, μεταξένια πλούσια μαλλιά, το χαμόγελο της γνωστής οδοντόπαστας και μπόι κυπαρισσένιο. Θα πετύχουμε να έχει φρέσκια όψη και το εσωτερικό "είναι" μας, φέτος. Υπερυψωμένο 'soul-esteem' συνοδευόμενο από καλοσύνη ανταγωνιζόμενη εκείνης που εκτόξευε γλυκά το στόμα μας τις second hand, χιλιομπαλωμένες ευχές. Με αυτό το όπλο θα γονατίσουν από την τρομάρα τους τα resolution στις προσταγές μας!
Δεν υποτιμώ τις ευχές, τα μπαλώματα τους με ενοχλούν. Που δε γίνεται επιτέλους ειρήνη στον κόσμο αφού τόσες μα τόσες ψυχές με πίστη επαναλαμβάνουν την ικεσία. Που ομοίως τα παιδάκια δεν έπαψαν να πεινάνε στην Αφρική. Που η πρόοδος δεν καταφθάνει στην παιδεία καταστρέφοντας και το δικό μου resolution για φέτος (που ήταν λίγη έξτρα μόρφωση). Που η χώρα μου βουλιάζει όλο και πιο βαθιά στην απαξίωση... που, το resolution του υπουργού οικονομικών (τότε, αλλά μια και το θυμήθηκα) ήταν τα χυδαία μνημόνια, με τις γνωστές συνέπειες που έβλαψαν όλους μας, εκτός από αυτούς που βρήκαν τρόπο και τη γλίτωσαν και πάλι προς Ελβετία. Και που φέτος το κυβερνητικό resolution εκτός των άλλων, ξεκινά με αύξηση στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού (μέσα από το οποίο πληρώνω ένα τεράστιο ποσό για τηλεόραση, ενώ δεν διαθέτω καν συσκευή) κι ακόμα περισσότερους έμμεσους φόρους.
Αγάπη, ανάταση, δημιουργικότητα, όνειρα, χαμόγελα, ευημερία, πρόοδο, δικαιοσύνη, ισότητα, χαρά, ευτυχία, σοφία, υγεία, τύχη, προκοπή, γαλήνη, επιτυχίες, ειρήνη... λεφτά και κορμάρα! What a Wonderful World!
Με τόσα φορτία ευχών από την πρώτη μέρα και τόσο δυναμικά παρμένες αποφάσεις, σκοντάφτω ήδη στη ζάχαρη-άχνη με την οποία είναι πασπαλισμένος ο νέος χρόνος. Οι κατάλευκες χορευτικές νιφάδες του "χειμώνα" μας δε θα μετατραπούν ποτέ στην γκρίζα γλιστερή βρωμιά μέσα στην οποία κολυμπάμε σαν σε κακό όνειρο. Όπου να' ναι θα ξυπνήσουμε και θα είναι πάλι όλα κανονικά! Όπως τα είχαμε αποφασίσει το βράδυ της πρωτοχρονιάς, με ένα κεφάλι παραζαλισμένο από δανεική σαμπάνια!
Και-Του-Χρόνου, ευχόμασταν ο ένας στον άλλον και τώρα, ακόμα, περιμένουμε...
ΥΓ: Σε ένα 'του χρόνου' μοιάζει να κατοικεί και φέτος, η ελπίδα για ευτυχία...
Ωραιάνθη Αρμένη / [email protected]
σχόλια