"Εσύ τί έκανες στα '80ies, όταν άρχισαν όλα;". Διατυπωμένη με τρόπο που θυμίζει μαθητικό λεύκωμα, η ερώτηση αυτή που την ακούς παντού μιας και την κάνουμε ο ένας στον άλλο, περισσότερα υπαινίσσεται όλα αυτά που δεν είδαμε να συμβαίνουν και στη συνέχεια να έρχονται, παρά όσα κάναμε. Όπως και να έχει, ο εικαστικός Δημήτρης Ντοκατζής, απαντά στο ερώτημα ανατρέχοντας στο φωτογραφικό του αρχείο απ'όπου επιλέγει μια σειρά φωτογραφιών που τράβηξε ο ίδιος στη δεκαετία του '80 με αναλογικό φίλμ, τις επεξεργαζεται και με τον γλαφυρό και φορτισμένο τίτλο "In Limbo", τις εκθέτει στη γκαλερί "The Appartment".
"Limbus" στα Λατινικά, σημαίνει "όριο" και το μεσαιωνικό "in limbo" που όριζε τον τόπο που οι ψυχές ανέμεναν την κρίση για το αν θα πάνε στην κόλαση ή στον παράδεισο, εξελίχθηκε μετωνυμικά, με τον χαρακτηριστικό τρόπο που η θρησκεία σερβιρίστηκε στη συνέχεια και ως ψυχανάλυση, στο να δηλώνει την κατάσταση μεταξύ συνειδητού και ασυνειδήτου. Αυτή την ατμόσφαιρα του "ενδιάμεσα" την αποτυπώνουν με μεγάλη επιτυχία τα έργα του Δημήτρη Ντοκατζή. Κοιτάζοντας τα έργα, αναρωτιέσαι γιαυτό που προηγήθηκε ή γιαυτό που θα ακολουθήσει της στιγμής που καταγράφεται σε κάθε έργο και το συναίσθημα της "στιγμής ανάμεσα σε" μεγιστοποιείται κι από το μέσο που χρησιμοποιείται: τη φωτογραφία. Ενδιαφέρουσα, αν και λίγο προφανής, η βία στα στιγμιότυπα in limbo, με έντονο, μάλιστα, σεξουαλικό συμφραζόμενο που δεν έχει όμως σκοπό να πορνογραφήσει αλλά να δηλώσει το πλαίσιο εντός του οποίου βρίσκεται το "ενδιάμεσα".
Στην έκθεση υπάρχουν και δυο νέα γλυπτά - εγκαταστάσεις που εξυπηρετούν τέλεια την σχεδόν αυταρχική επιθυμία του καλλιτέχνη να καθοδηγήσει την ανάγνωση των έργων του και να τη μετατρέψει σε εμπειρία αφού δεν είναι τίποτε άλλο παρά δύο παρατηρητήρια, το ένα του κόσμου που βρίσκεται "in limbo" και το άλλο του ίδιου μας του εαυτού αφού είναι μια εγκατάσταση κατόπτρων που δίνει μάλιστα την αίσθηση πηγαδιού έτσι όπως είναι κυκλική και τοποθετημένη στο κέντρο μιας από τις αίθουσες. Το εξαιρετικά ενδιαφέρον στις εγκαταστάσεις του Ντοκατζή είναι η ακρίβεια και η τελειότητα στην εκτέλεσή τους. Σκληρά αντικείμενα που η τελειότητα στην κατασκευή τους σου επιβάλλει να τα φανταστείς σε αστικό περιβάλλον, ως έπιπλα στο σαλόνι των γονιών σου ή της γιαγιάς σου. Ευφυές σχόλιο για τη φύση και την προέλευση των βασάνων στις ζωές όλων μας.
Έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στις εκθέσεις που επιβεβαιώνουν τον τίτλο τους ή για να πω και αντίστροφα, μου αρέσουν οι εκθέσεις που ο τίτλος είναι και περιγραφή του κεντρικού τους νοήματος. Ο Ντοκατζής ξεπερνά και αυτό το σημείο και δεν προτείνει απλώς μια ανάγνωση αλλά δημιουργεί για τον θεατή μια απόλυτα ελεγχόμενη εμπειρία που μοιάζει εξαιρετικά με μια ψυχαναλυτική συνεδρία. Αλλως τε, οι ψυχαναλυτικές εμμονές είναι κυρίαρχες στο έργο του. Μόνο που ο θεατής θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος: στη διαδικασία αυτή, δεν θα είναι ο ίδιος το επίκεντρο αλλά ο πόνος που προκαλεί η παραδοχή της ύπαρξης του άλλου: αυτού που βασανίζει, επιβάλλει, στοιχειώνει και κάθε φορά αποσπάει βίαια ένα κομμάτι της ταυτότητάς μας.
Δείτε την γιατί είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτά που μπορεί να δει κανείς αυτό τον καιρό στην πόλη και για να επισκεφτείτε, όσοι δεν είχατε μέχρι σήμερα την ευκαιρία, το πολύ ωραίο κτήριο της γκαλερί στην Κυψέλη.
Επιπλέον, η γκαλερί The Apartment οργανώνει μια ανοιχτή συζήτηση για το έργο του καλλιτέχνη και τα κεντρικά θέματα της έκθεσης.
Στη συζήτηση, που θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 16 Μαίου, ώρα 7.30 μμ συμμετέχουν οι:
• Μαρία Μαραγκού, διευθύντρια του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Ρεθύμνου, κριτικός τέχνης στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία• Κωστής Σταφυλάκης, θεωρητικός τέχνης και εικαστικός• Τάσος Ψιμάρας, ψυχίατρος
Γκαλερί The Apartment
Ιθάκης 29Α, Αθήνα
Τηλ:2103215469
www.theapartment.gr
σχόλια